/Βιβλιοκριτική: Αιματηρές Απόκριες (Σωτήρης Πετρίδης)

Βιβλιοκριτική: Αιματηρές Απόκριες (Σωτήρης Πετρίδης)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Ένας προορισμός στην ελληνική περιφέρεια που έχει αναγάγει την Τσικνοπέμπτη στο μοναδικό τουριστικό χαρτί της. Μια παρέα νέων παιδιών που ξεκινά για ένα ταξίδι με σκοπό το ξεφάντωμα και για κάποιους την ενδοσκόπηση και τη σεξουαλική εξερεύνηση. Ενας ομοφυλόφιλος νεαρός διοικητής της Αστυνομίας που βρίσκει με το σύντροφό του πολλαπλό καταφύγιο στον απομακρυσμένο προορισμό. Ένας δήμαρχος που προσπαθεί να συγκρατήσει τη πολιτική φθορά κι ένας νέος αντίπαλος με την έπαρση της επερχόμενης αλλαγής.

Σε έναν τόπο με νωπό ακόμη τον συντηρητισμό, μια σειρά εγκλημάτων λίγο πριν την Τσικνοπέμπτη, συναρπάσουν τους ήρωες μας.

Ο καθένας με τα δικά του κίνητρα και τις δικές του βλέψεις αποτελεί μια σημαντική ψηφίδα στο εγκληματικό παζλ που εξελίσσεται με ταχύτητα. Άνθρωποι χάνονται μυστηριωδώς, και τα ερωτήματα διαδέχονται το ένα το άλλο, για το σχέδιο του δολοφόνου, τον τρόπο επιλογής των θυμάτων, την πιθανή ταυτότητα του.

Με όρους αμερικανικής ταινίας τρόμου, ταχύτητα δράσης και διαλόγων, χαρακτήρες με αντιφάσεις και διλήμματα, ο Σωτήρης Πετρίδης στις “Αιματηρές Απόκριες” από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο, δομεί ένα σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα με φόντο την ελληνική ύπαιθρο. Η υπόθεση δεν μένει σε ένα απλό ανελέητο κυνηγητό ή τυπικές σκηνές τρόμου. Ακολουθεί την πορεία της ζωής των ηρώων σε βαθύτερο επίπεδο. Ψηλαφίζει ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα, όπως η ομοφυλοφιλία, η εξουσιολαγνεία, η στρέβλωση των παραδοσιακών αξιών.

Το έργο του Πετρίδη διαπνέεται από λογοτεχνική λιτότητα, κλιμάκωση της έντασης με παραστατικές περιγραφές, κατάδυση στα σκοτεινιά μονοπάτια των ψυχών.

Μέσα από τις σελίδες του αναδεικνύεται ένας κόσμος που κάτω από τη φαινομενική ηθικοπλαστική εικόνα του, κρύβει ένα κανιβαλικό μίσος για τη διαφορετικότητα κι αυτή του η δυσανεξία ανοίγει το δρόμο στο πιο αποτρόπαια εγκλήματα.

Αν δεν μάθουμε να αγαπάμε τις ατέλειες μας και τις αδυναμίες των άλλων, η κόλαση στην οποία θα σιγοβράζουμε θα αποτελέσει τη σκανδάλη που θα στοχεύσει στην αυτό καταστροφή της κοινωνίας. Ο Πετρίδης μάς το υπενθυμίζει με έναν τρομακτικό για αυτό ίσως και πολύ διδακτικό τρόπο.