Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη
Ταινία υποψήφια για εννέα Όσκαρ και δέκα βραβεία BAFTA, η οποία φέρνει στο σύγχρονο σινεμά αριστοκρατικό αέρα, ερμηνεία υψηλού επιπέδου και βαθυστόχαστα νοήματα παλαιότερων εποχών.
Με κεντρικό θέμα της ταινίας μία μακρόχρονη φιλία που διαλύεται σε ένα απομακρυσμένο νησί της Ιρλανδίας, βλέπουμε μία αλληγορία για τις ανθρώπινες σχέσεις που πάντοτε δοκιμάζονται και παλεύουν να επιβιώσουν να ξετυλίγεται.
Με φόντο τον Ιρλανδικό Εμφύλιο Πόλεμο, οι σχέσεις δύο καρδιακών φίλων που βρίσκονται επάνω σε τεντωμένο σκοινί και ακροβατούν ανάμεσα στην απλότητα της ζωής και τη ματαιοδοξία της υστεροφημίας.
Ο πόλεμος λειτουργεί ως συμβολισμός και ως ένα μοτίβο που συμπορεύεται με τους δύο κεντρικούς ήρωες οι οποίοι παλεύουν για τα δικά τους ιδανικά. Ο Πάτρικ είναι ένας άνθρωπος που επιθυμεί να ζήσει μία απλή ζωή με καλούς φίλους, ενώ ο Μπρένταν Γκλίσον αποζητά την αιωνιότητα μέσα από τη σύνθεση μουσικής, θεωρώντας πως ο επιστήθιος εδώ και χρόνια φίλος του αποτελεί εμπόδιο για τη φιλοδοξία του. Ειρωνικά, θα κόβει από ένα δάχτυλο του χεριού του κάθε φορά που ο ίδιος θα του μιλά, γεγονός που θα τον εμποδίζει πρακτικά να ασχολείται με αυτή.
Ταινία με αντιπολεμικό μήνυμα, πολυεπίπεδη και διεισδυτική ματιά στη δυσκολία επιβίωσης των ανθρωπίνων σχέσεων οι οποίες πάντοτε παλεύουν να επιβιώσουν, άλλοτε αντέχοντας και άλλοτε τελειώνοντας.
Η τραγωδία της ανθρώπινης συνύπαρξης με φόντο την ιλαροτραγωδία ενός Εμφυλίου πολέμου, η ανάγκη για επιβίωση μέσα από μία κλειστή, περιθωριοποιημένη κοινωνία η οποία λειτουργεί με δικούς της κανόνες και άγραφους νόμους.
Το υπέροχο, μαγευτικό τοπίο του πλασματικού νησιού Ινισέριν, δημιουργεί ένα υπόστρωμα για τη μελέτη των ορίων της ανθρώπινης καλοσύνης, αλλά και το πένθος που βιώνουν οι άνθρωποι μπροστά στο τέλος των σχέσεων και τον θάνατο.
Η απελευθερωτική δύναμη της εκπαίδευσης που αποδεσμεύει τον άνθρωπο από τον περιορισμό των αντιλήψεων που τον παγιδεύουν τα λιγοστά τετραγωνικά χιλιόμετρα μίας μικρής κοινωνίας, συμβολίζεται στην αδελφή του Πάντρικ, Σιμπόν. Η οποία μέσω του διαβάσματος και της καλλιέργειας του εαυτού κατέκτησε το διαβατήριο για ένα καλύτερο αύριο και μία καινούργια αρχή.
Τα Πνεύματα του Ινισέριν φέρνουν μπροστά στο σύγχρονο σινεμά την κινηματογραφική τέχνη υψηλού επιπέδου, η οποία παράλληλα μπορεί να φιλοσοφεί, να ψυχαγωγεί και να διαπαιδαγωγεί με τις φιλοσοφικές αναζητήσεις για το νόημα της ανθρώπινης ζωής, της τέχνης που αποτελεί ένα όπλο κατάκτησης της αθανασίας, της φιλίας που αγωνίζεται να επιβιώσει..
