Το μουσικό σύνολο “Χάνομαι γιατί ρεμβάζω” κυκλοφορεί το νέο του άλμπουμ με τίτλο “Ιάμβη”. Ο συνθέτης Χάρης Γ. Καβαλλιεράτος μιλά στον Κωνσταντίνο Μανίκα με αφορμή αυτό το νέο έργο.
Νέο βιβλίο – cd δίσκος με τίτλο “Ιάμβη”. Πώς θα χαρακτηρίζατε αυτή τη δημιουργία;
Θα την χαρακτήριζα σαν απόπειρα συναπαντήματος με τους Έλληνες Λυρικούς Ιαμβογράφους, να εξομολογηθούμε τις κοινές μας εμπειρίες, να γνωρίσουμε τη γλώσσα τους, τα διεισδυτικά της κεντρίσματα, στην κριτική της ζωής της ελληνικής πόλης, στην αφύπνιση της υποκειμενικής όρασης. Να γνωρίσουμε τις επιρροές [της γλώσσας τους] από τα τελετουργικά της γονιμικής λατρείας…
Πώς πρόκυψε η ιδέα για μια δουλειά, στιχουργικά στηριγμένη στους Έλληνες Ιαμβογράφους;
Ο Γιώργος Φιλιππάκης τραγούδησε πρώτος στίχους των Ιαμβογράφων.΄Εχω την αίσθηση πως τον παρακίνησε σ΄ αυτό η γήϊνη διερμηνεία τους από τον Γιάννη Δάλλα. Γιατί το ακομπανιαμέντο από τους γεμάτους εγκαταλείμματα ιαμβικούς στίχους, μπορεί κανείς να το ακούσει εδώ στην πιο οργανική του διάσταση. Παρουσιάζοντας τη συλλογή των τραγουδιών σε μουσικές σκηνές σε Αθήνα και Θεσ/νίκη, μας δινόταν ολοένα η ευκαιρία του εμπλουτισμού της: Όπως το να αποδώσουμε κάτι από τις χροιές της προσωπογραφίας του μυθικού προσώπου της Ιάμβης, αλλά και να τονίσουμε τα στοιχεία εκείνα από τις τελετουργικές καταβολές της ιαμβικής ποίησης, τους αγερμούς, τα κάλαντα…
Εκμεταλλευόμαστε επαρκώς τον πλούτο της παραδοσιακής μας μουσικής;
Χρειάζεται ν΄ αρχίσουν να γίνονται αρκετά πράγματα. Η παράδοση γίνεται κατανοητή μέσα από τα δυναμικα στοιχεία του χαρακτήρα της. Το κεντρικό μας αφήγημα είναι ως αίτημα συνέχειας της ομηρικής, η πατερική παράδοση, με σημείο αναφοράς πάντα την Ελληνίδα λαλιά. Πρόκειται για αίτημα ενότητας, ταυτότητας, ιστορικής συνέχειας..
Το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Ο πηγαιμός στην Ιθάκη!
Τι κρατά ενωμένο ένα συγκρότημα, όταν προκύπτουν δημιουργικές διαφωνίες;
Ίσως η επίγνωση ότι η διαφωνία δεν μπορεί παρά να είναι κι αυτή κομμάτι της δημιουργικής εργασίας.
Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;
Δεν θα την χαρακτήριζα ψηφιακή την εποχή μας, γιατί όπως κάθε εποχή, συντίθεται από πλήθος οργανικών μεταμορφώσεων τέτοιων, που η ψηφιακή παράμετρος δεν φαίνεται ακόμα να μπορεί να μπει σ΄αυτόν τον κύκλο. Επιδίδεται για την ώρα σε εξωτερικούς σχολιασμούς, αλλά μ΄ αυτό δεν ασκείς επιρροή στον ψυχικό της μεταβολισμό…
Αυτός [ ο ψυχικός μεταβολισμός ] έχει να κάνει πάντα με τις αρχές της μουσικής που τον δομούν, τα βασικά χρώματα της ζωής, που μας δίνουν και τις πιο όμορφες αρμονίες…
Είναι οι live εμφανίσεις αυτές που τελικά καθιερώνουν ένα καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Είναι η ποιότητα της εργασίας των δημιουργών, σε συνάρτηση πάντα με τις ζωντανές μουσικές παρουσιάσεις. Αν πάνε όλα καλά σε μια ζωντανή μουσική παράσταση, στο τέλος θα έλθει η μέθεξη, τόσο για τους συντελεστές της μουσικής, όσο και για το κοινό. Αυτό προστίθεται ως αξία, όπως και να ΄χει, στην τελική καταγραφή ενός έργου, στη διαμόρφωση της εικόνας ενός δημιουργού.
Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows;
Μετέρχονται ποικίλες ‘’τεχνοτροπίες‘’ και άλλα ‘’ντυσίματα‘’ του συρμού, για τους μαθητευόμενους της συντεχνίας ..
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική;
Να μην ασχοληθεί μόνο, να επιδιώξει να την γνωρίσει. Η μουσική είναι σύνθεση πολλών πραγμάτων, όπως το διατύπωσαν οι ‘’περιπατητικοί΄΄ της ελληνικής σκέψης. Η τεχνική από μόνη της, στην εκμάθηση ενός οργάνου δεν χαρακτηρίζεται παρά ως βάναυση τέχνη… Χρειάζονται εκλεπτύνσεις προκειμένου να φθάσεις στην ‘’δια πασών των χορδών συμφωνία‘’.Τότε θα γίνει λόγος περί μουσικής…
Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Θα έπαιρνα συλλογές με ακούσματα, απ’ αυτά που μνημονεύω και στις δύσκολες ώρες μου. Επύλλια του Βασίλη Νικολαϊδη, κομμάτια από τον εξανατολισμό της μουσικής του Γιώργου Φιλιππάκη, Μάνο Χατζιδάκι, Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, επτανησιακές καντάδες – αρέκιες… !
Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Θα διάλεγα ζωγράφους, με τη σιωπηλή σκέψη να αφεθώ να παρατηρώ πως εξυφαίνονται εκ του φυσικού τα θέματα στον καμβά τους. Ας πούμε τον Σεζάν με την ξυλογαϊδάρα του στο ύπαιθρο, ΄Ελληνες μελανογράφους κι Απωασιάτες, τον Φασιανό… κ.α…
Ευχαριστώντας για τη φιλοξενία
Χάρης Γ. Καβαλλιεράτος
