Οι Nto Diesi κυκλοφορούν καινούριο μουσικό κομμάτι κι απαντούν στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα για το CulturePoint.gr.

Nέο τραγούδι με τίτλο “Ήρθε η ώρα”. Ποιο μήνυμα στέλνει το κομμάτι;

Νέο τραγούδι και ίσως δεν είναι τόσο το μήνυμα όσο η ανάγκη έκφρασης μιας συλλογικής αίσθησης, μιας ανάγκης για αντίδραση, ένας τρόπος να στήσουμε ξανά ένα χορό σ’ έναν κύκλο και να βρούμε έναν τρόπο να φτιάξουμε κάτι καλύτερο με υλικό όσα περάσαμε και περνάμε.

Τα άμεσα καλλιτεχνικά σας σχέδια, μετά την καραντίνα;

Πριν την καραντίνα, αλλά και κατά τη διάρκεια ετοιμάζουμε τραγούδια καινούργια. Άλλα έχουν περάσει στο στάδιο της ενορχήστρωσης στο στούντιο άλλα παλεύουν με τις λέξεις και τις μελωδίες για να ολοκληρωθούν, οπότε στα σχέδιά μας έχουμε – όσο μπορούμε να κάνουμε σχέδια- να κυκλοφορούμε ψηφιακά ένα τραγούδι ανά τακτά χρονικά διαστήματα και δειλά δειλά να επιστρέψουμε στις ζωντανές εμφανίσεις, στο βαθμό που αυτό μας επιτρέπεται.

Ο στίχος προηγείται της μελωδίας ή το αντίστροφο;

Γράφουμε τραγούδια με όλους τους τρόπους! Είτε γράφονται οι στίχοι πάνω σε μια μελωδία του Δημήτρη, είτε ανάποδα, όμως για μένα ο πιο δημιουργικός τρόπος είναι όταν ταυτόχρονα γεννιέται ο λόγος και η μελωδία και απ’ τους δυο μας κ έτσι το ένα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το άλλο, είναι αποτέλεσμα μιας αβίαστης διαδικασίας.

Πόσο αρμονικά λειτουργεί ένα δίδυμο, συνθετικά και στιχουργικά;

Σε συνέχεια των παραπάνω θα πω ότι λειτουργεί πολύ αρμονικά, στο δικό μας σχήμα ήταν και ο λόγος δημιουργίας του, δηλαδή το ότι από τη συνεργασία μας προέκυψαν τραγούδια. Φυσικά, η συγγραφή του λόγου είναι μια κατεξοχήν μοναχική διαδικασία, όμως η χαρά της μουσικής που δημιουργείται από ομάδες, είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη, πάντα οι ομάδες φέρνουν μεγαλύτερες χαρές τα συναισθήματα πολλαπλασιάζονται. Η τέχνη χρειάζεται να ψάχνεις να βρεις την αλήθεια πρώτα στον εαυτό σου κι έπειτα να τον προσφέρεις σε κάτι συλλογικό. Και η κοινωνία χρειάζεται το ίδιο.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό όνειρο σας;

Το όνειρό μας καλλιτεχνικά πάντα ήταν να έχουμε τη δυνατότητα να φτιάχνουμε τα τραγούδια μας, με τον τρόπο που μας αρέσει να τα ακούμε και να τα χαιρόμαστε, χωρίς φυσικά να μπορούμε να κρίνουμε οι ίδιοι το αισθητικό αποτέλεσμα, αλλά να νιώθουμε καλά εμείς με αυτό. Οπότε σε μεγάλο βαθμό αυτό το όνειρο έχουμε τη χαρά να το ζούμε.

Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει πλέον ο ψηφιακός κόσμος (πχ YouTube) στην προσέγγιση του κοινού;

Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο εφόσον είναι και ο κόσμος μέσα από τον οποίο κυκλοφορούμε και επικοινωνούμε τις δουλειές μας. Παλιά είχαμε τις πωλήσεις των δίσκων, τώρα έχουμε τα «χτυπήματα» και τα «views». Όμως όποιο και να είναι το εμπορικό μέσο, η ανάγκη για καλλιτεχνική δημιουργία είναι πάντοτε η ίδια.

Πώς σχολιάζετε το φαινόμενο των τραγουδιστικών relaity shows;.

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να ψάξει να βρει το δρόμο του όπως εκείνος θεωρεί καλύτερα, αλλά σίγουρα στο βωμό του τηλεοπτικού σκληρού κόσμου θυσιάζεται εύκολα η καλλιτεχνικότητα και η προσωπικότητα και αφαιρείται η μαγεία. Οι εκπομπές αυτές μοιραία έχουν περισσότερο τον χαρακτήρα ενός τηλεοπτικού προϊόντος και λιγότερο της ανάδειξης της μουσικής δημιουργίας. Βέβαια, η αναγνωρισιμότητα που προσφέρει κυρίως σε όσους συμμετέχουν σαν κριτές, φανταζόμαστε πως είναι πολύ χρήσιμη.

Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;

Out of season, Beth Gibbons
Abbey Road, Beatles
Αχ ψυχή μου φαντασμένη, Ορφέας Περίδης
The dark side of the moon, Pink Floyd
Το χαμόγελο της Τζοκόντας, Μάνος Χατζιδάκις

Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Οι διακοπές ειδικά στην ηλικία μας είναι ένα πολύ σημαντικό αλλά και σπάνιο πια φαινόμενο !! Οπότε μάλλον θα διαλέγαμε τους καλούς μας φίλους κι από καλλιτέχνες θα παίρναμε μαζί τα τραγούδια τους !

Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;

Δύσκολη ερώτηση! Ίσως τα τραγούδια διαλέγουν τα ίδια πότε και πως να μπουν στις ζωές μας και να συνδυάσουν σημαντικές στιγμές μας με αυτά, χωρίς καν εμείς να το καταλάβουμε. Το soundtrack της ζωής μας γράφεται μόνο του, στο δρόμο.

Χρειάζεται περισσότερος ρεαλισμός ή ρομαντισμός, στις ζωές μας;

Σαν αισθητικά ρεύματα και τα δύο πρόσφεραν θησαυρούς στην τέχνη, οι οποίοι όλοι μαζί συνθέτουν έναν ιδανικό πλούτο. Έτσι και στη ζωή, χρειάζονται και τα δυο σε σωστές αναλογίες, με την εποχή να απαιτεί να δώσουμε μάλλον λίγο περισσότερο βάρος στο ρομαντισμό, να αναζητήσουμε τη μαγεία και το θαύμα σ’ έναν κόσμο που το κακό αλωνίζει.

Ευχαριστούμε πολύ για τις ωραίες ερωτήσεις!