/Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στον Θεόδωρο Παπαθεοδώρου

Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στον Θεόδωρο Παπαθεοδώρου

Ο συγγραφέας Θεόδωρος Παπαθεοδώρου * που πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο του μυθιστόρημα “Ζωή ρέουσα” από τις εκδόσεις Πνοή, απέναντι στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα για το CulturePoint.gr.

Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία δημιουργία σας;

Η «Ζωή ρέουσα» είναι ένα απλό και αληθινό βιβλίο. Μία δημιουργία ψυχής.

Ο Τσε Γκεβάρα παίζει κεντρικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης. Γιατί έγινε αυτή η επιλογή;

Ο Τσε είναι ένα ιστορικό πρόσωπο το οποίο θαυμάζω. Με ενστάσεις και κάποιες επιφυλάξεις ίσως σχετικά με τα όποια λάθη του κατά την δική μου πάντα οπτική γωνία, αλλά σίγουρα τον θαυμάζω. Όταν έτυχε πριν χρόνια να διαβάσω ότι ο βιογράφος του αναφέρεται χωρίς λεπτομέρειες μεν, σαφώς δε, σε πέρασμα του Γκεβάρα από την Ελλάδα το 1959, αποφάσισα να εντάξω το πρόσωπο και μία μυθοπλαστική εκδοχή του περάσματος αυτού στο βιβλίο που ήδη είχα αποφασίσει να αρχίσω να γράφω. Ο Τσε Γκεβάρα λοιπόν έχει έναν κεντρικό ρόλο μέσα στο μυθιστόρημα το οποίο κατ’ ουσίαν είναι μυθιστόρημα κοινωνικό, ανθρώπινο, με ψυχολογικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις και ωραία πλοκή. Όχι ιστορικό, παρότι έχει οπωσδήποτε και τέτοια στοιχεία, ούτε βιογραφικό του Τσε.

Τι αντιπροσωπεύει αξιακά η κεντρική ηρωίδα;

Η Άννα Βενέτη, η κεντρική ηρωίδα, αντιπροσωπεύει τον ευαίσθητο και καλλιεργημένο άνθρωπο που καλείται να αντιμετωπίσει τη ζωή και τις δυσκολίες της. Και που καταφέρνει έστω κι αργά, μέσα από σκοτεινές ίσως διαδρομές, να βρει και να αποδεχθεί την εσώτερη αλήθεια του χαράσσοντας έναν καινούριο ελπιδοφόρο και πιο κοντινό στις πραγματικές επιθυμίες του δρόμο.

Γιατί ο τίτλος «Ζωή Ρέουσα»;

Επειδή η ιστορία του βιβλίου κυλάει όπως κυλάει η ζωή της κεντρικής ηρωίδας όπως κυλάει η ίδια η ζωή μας. Η ζωή που ρέει σαν το νερό, που φέρνει τα καλά και τα άσχημα, που δεν μένει ποτέ στάσιμη ακόμα κι αν νομίζουμε κάποτε πως το κάνει.

Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει τον σημαντικότερο ρόλο, στη συγγραφή ενός βιβλίου;

Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν και τα δύο. Αναμφίβολα πρέπει να υπάρχουν και τα δύο. Εξαρτάται όμως και από το είδος του βιβλίου που γράφει κανείς. Σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα ή σε κάποιο δοκίμιο βαραίνει περισσότερο η σκληρή δουλειά για παράδειγμα.

Με ποιον λογοτεχνικό χαρακτήρα ταυτίζεστε και ποιον αντιπαθείτε;

Με πολλούς χαρακτήρες ταυτίζεται κανείς όταν διαβάζει. Μερικώς ή ίσως και εξ ολοκλήρου. Ακόμα και με εκείνους που αντιπαθεί ενίοτε… Έχω ταυτιστεί με τον Μέλλιο από το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα», με τον Ρασκόλνικωφ του Ντοστογιέφσκι, με τον γέρο από το «Ο γέρος και η θάλασσα» του Χέμινγουέη, με πολλούς χαρακτήρες. Και από παιδί αντιπάθησα πολύ τον Σκρουτζ και αρκετούς άλλους. Κυρίως εκείνους που στάθηκαν βάρβαροι απέναντι σε παιδιά.

Ένας μήνας «καραντίνα». Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

«Το Λάθος» του Σαμαράκη, «Οι δώδεκα ένορκοι» της Αγκάθα Κρίστι, «Έγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι, «Μιχαήλ Στρογκώφ» του Βερν, «Το όνομα του ρόδου» του Έκο.

Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Τον Λουντέμη, τον Καραγάτση και τον Χέμινγουέη

Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από το βιβλίο σας;

«Ο πόνος είναι τοκετός»

Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα «ντύνατε» μουσικά ένα έργο σας;

Τη Ζωή ρέουσα σίγουρα με το… «Αννούλα του χιονιά»

Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;

Από ρεαλισμό χορτάσαμε. Περισσότερος ρομαντισμός χρειάζεται. Ίσως και μία ιδιαίτερη ανοχή στον σουρεαλισμό που αρκετές φορές συναντάμε στην τόσο ρεαλιστική ζωή μας…

  • Ο Θεόδωρος Παπαθεοδώρου γεννήθηκε στην Πάτρα το 1973, σπούδασε νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, δραστηριοποιήθηκε αρχικά στην εμπορική οικογενειακή επιχείρηση και αργότερα εργάστηκε ως πωλητής και υπεύθυνος πωλήσεων σε διάφορες εταιρείες με έδρα την Πάτρα και την Αθήνα. Το 2017 εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ωκεανός το μυθιστόρημά του με τίτλο «Ο τρίτος δρόμος είναι της αγάπης». Από τότε έως σήμερα αρθρογραφεί κατά καιρούς σε δημοσιογραφικές και βιβλιοφιλικές ιστοσελίδες, ενώ για αρκετούς μήνες αρθρογραφούσε για την έντυπη ιστορική εφημερίδα «ΑΛΛΑΓΗ» των Πατρών. Επίσης εργάστηκε και ως ραδιοφωνικός παραγωγός στο «Ράδιο Γάμμα» Πάτρας. Σήμερα εξακολουθεί να δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο των πωλήσεων, μένει πλέον μόνιμα στην πόλη όπου γεννήθηκε, και συνεχίζει να εκφράζεται μέσω της συγγραφής. Το μυθιστόρημά του «Ζωή ρέουσα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.