Ο Σταύρος Σαλαμπασόπουλος, με το νέο του τραγούδι “Χωρίς αποσκευές” που κυκλοφορεί από την Ogdoo Music, στις… αποσκευές του, συνομιλεί με τον Κωνσταντίνο Μανίκα.
Νέο τραγούδι με τίτλο «Χωρίς αποσκευές». Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε μέσα από αυτό;
Είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε τον χειμώνα που μας πέρασε μέσα στις δυσκολίες και τις μεγάλες αλλαγές που έφερε το lockdown.
Το τραγούδι «Χωρίς Αποσκευές» είναι ένα ταξίδι στην εσωτερική μας αναζήτηση προς την δύναμη που έχει ο κάθε άνθρωπος μέσα του, όπου κάθε φορά στις δυσκολίες δεν λυγίζει αλλά επαναπροσδιορίζεται και ανοίγει τα φτερά της ψυχής του για να ζήσει με γνώμονα την προσωπική του ευτυχία πια.
Χωρίς Αποσκευές, χωρίς υλικά αγαθά, αλλά με εμπειρίες , αγάπη και γνώση συνεχίζει το δικό δρόμο.
Τι είναι αυτό που καθιστά μια ερμηνεία μοναδική;
Τα αληθινά και ειλικρινή συναισθήματα …η ανάγκη να πεις κάτι που δεν θα μπορούσες με άλλο τρόπο.
Θεωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο ένα μουσικό ύφος ή είστε δεκτικός σε διαφορετικές επιρροές;
Η βάση μου και οι σπουδές μου είναι πάνω στην κλασική μουσική και την όπερα.
Όμως μου αρέσει να πειραματίζομαι και με άλλα είδη μουσικής…έτσι γεννήθηκε και το νέο μου τραγούδι με τίτλο «Χωρίς αποσκευές» .
Ποιο θα είναι το επόμενο δημιουργικό βήμα, νέο single ή δίσκος;
Αρχικά ένα ακόμη single και στην πορεία μια ολοκληρωμένη δουλειά πάντα με την υποστήριξη της εταιρείας μου Όγδοο.
Το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό όνειρό σας;
Η μουσική μου να ακουμπά στις καρδιές και τις ψυχές των ανθρώπων χαρίζοντας ευτυχία και δύναμη.
Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;
Παίζει κυρίαρχο ρόλο με θετικά αλλά και αρνητικά αποτελέσματα.
Πλέον μπορούμε να ακούσουμε μουσική μέσω του YouTube αλλά και του Spotify που είναι η ανερχόμενη δύναμη στις μουσικές πλατφόρμες ,έχοντας την δυνατότητα να έχουμε πρόσβαση σε εκατομμύρια τραγούδια ,ξένα και ελληνικά ,παλιά και καινούργια με τον κίνδυνο όμως να χαθούμε και να χάσουμε , μέσα σε αυτό τον λαβύρινθο, τον τεράστιο όγκο δεδομένων, την αλήθεια και αυτό που πραγματικά αξίζει.
Είναι οι live εμφανίσεις αυτές που τελικά καθιερώνουν ένα καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Στην σημερινή εποχή και ειδικότερα στις συνθήκες που διαμορφώνονται λόγω της πανδημίας θεωρώ πως όχι.
Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows;
Είναι απλά Shows, ένα τηλεοπτικό προϊόν και μέχρι εκεί…
Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Η Τουραντότ του Πουτσίνι ,ο Ματωμένος γάμος του Χατζιδάκι ,το Illusions του φίλου μου Ibrahim Maalouf,το 25 της Αντέλ και η ζωντανή ηχογράφιση που έκαναν ο Λουτσιάνο Παβαρόττι ,ο Πλάθιντο Ντομίνγκο και ο Χοσέ Καρρέρας το 1994.
Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Είναι πάρα πολλοί ,ενδεικτικά θα πω την Αντέλ που ακούω το τελευταίο διάστημα για την απλότητα και την διαφορετικότητα της ,τον Γιώργο Νταλάρα ως πρεσβευτή του καλού ελληνικού τραγουδιού,την Γλυκερία γιατί την αγαπώ και την θαυμάζω ,τον Τζιάκομο Πουτσίνι γιατί μου άλλαξε τη ζωή και με έκανε να αγαπήσω την όπερα,τον Λουτσιάνο Παβαρόττι γιατί κατάφερε να περάσει την τέχνη της όπερας στο ευρύ κοινο,την Μαρία Κάλλας ως γνήσια ελληνική οπερατική φωνή,τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζιδάκι για την μουσικη κληρονομιά που μας άφησαν ,τον Αντώνη Βαρδή γιατί μεγάλωσα και ερωτεύθηκα με τα τραγούδια του…
Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός, στην εποχή μας;
Με τον ρομαντισμό μπορούμε να προχωρήσουμε ,με τον ρεαλισμό να επιβιώσουμε.
Είναι δύσκολο να διατηρούμε μια αθώα ματιά στα πράγματα όσο μεγαλώνουμε,να αντισταθούμε στην ορμή της εμπειρίας αλλά είναι εξίσου αυταπόδεικτο και αναγνωρισμένο το όφελος από μια τέτοια επιλογή.
Ο ζωγράφος, Γκούσταφ Κλιμτ μας λέει ότι «Η ζωή επάνω στη γη είναι πολύ ευχάριστη για όποιον βρίσκει κάποιο νόημα στην ασχήμια».Αρα απαραίτητη προϋπόθεση για μια ζωή ισορροπημένη είναι ο συνδυασμός των δυό αυτών τάσεων που η μια συμπληρώνει την άλλη.