Ο ποιητής Σπύρος Ποδαράς απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις που του θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας.
Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την ποιητική σας συλλογή “Τα ερωτικά” από τις εκδόσεις Όστρια;
Τα Ερωτικά είναι το τελευταίο μου βιβλίο σκέψεων μου.
Γενικά θα σας έλεγα ότι για εμένα όλη η ποίηση είναι ερωτική.
Αλλά θέλοντας να δώσω ένα ερέθισμα για τον αναγνώστη έβαλα τον τίτλο [Ερωτικά] με ερωτικούς στίχους όπως τους καταλαβαίνει.
Είναι μια συλλογή για να απαντήσω και στην ερώτηση σας με στίχους ερωτικούς κάτι που για να είμαι ειλικρινής ήθελα να κάνω από καιρό για να μαζέψω όλες αυτές τις σκέψεις σε ένα βιβλίο.
Πόσο καταλυτική είναι η επίδραση του έρωτα πάνω στα ανθρώπινα πάθη;
Ο έρωτας είναι η επανάσταση των συναισθημάτων, οπότε σίγουρα όπως όλες οι επαναστάσεις μας διαφεντεύει με τα σωστά της και με τα λάθη της.
Παίζει κύριο λόγο πιστεύω ακόμη και στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του ανθρώπου.
Με λίγα λόγια αν συνδέσω τα πάθη του κυρίου με τα πάθη του έρωτα θα έλεγα ότι ο ερωτευμένος κάπως έτσι πιστεύει ότι περνάει το έρωτα.
Λάθος βέβαια, αλλά σωστό για τον ερωτευμένο.
Τι θεωρείτε ότι θα αποκομίσει, ως απόσταγμα, ο αναγνώστης;
Κοιτάξτε η ποίηση είναι η ταύτιση απόψεων του ποιητή με τον αναγνώστη αν τα καταφέρει βέβαια.
Οπότε θέλω να πιστεύω ότι ο αναγνώστης θα αποκομίσει τα αισθήματα που ένιωθα την κάθε εποχή που έγραφα την εκάστοτε σκέψη και θα τα παρομοιάσει ή μάλλον θα τα κάνει δικά του.
Βέβαια ό αναγνώστης δεν είναι και τόσο εκπαιδευμένος μιας και διαβάζει επιφανειακά και ακουμπά στις βαρύγδουπες λέξεις.
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης των έργων σας;
Είμαι της οπαδός της βιωματικής ποίησης, δηλ πιστεύω ότι πρέπει να αγαπήσεις για να γράψεις για την αγάπη και ούτω καθεξής.
Όταν η εκάστοτε πηγή έμπνευσης όπως πχ ένα ωραίο τοπίο ένα θέμα ακόμη και από τις ειδήσεις ,ένα τραγούδι κλπ συμπίπτουν με δικά μου βιώματα και όχι μόνο αφού κατάφερα και έγινα 63 ετών οπότε και η πείρα και το απόσταγμα ζωής παίζει για μένα σπουδαίο ρόλο.
Και να σας πω ένα παράδειγμα όταν πλέον γράφω για το φεγγάρι πχ πρέπει να ξέρει αυτός που με διαβάζει ότι εγώ ταξίδεψα εκεί, όταν μιλώ για την λάσπη πρέπει να ξέρει ότι εγώ έφαγα λάσπη.
Και αν δεν το γνωρίζει αυτός που μάλλον δεν το γνωρίζει, το ξέρω εγώ.
Πώς κρίνετε τη σύγχρονη ελληνική ποίηση; Υπάρχει μεγάλος όγκος εκδόσεων. Συμβαδίζει όμως με την ποιότητα;
Παλιά για να εκδώσουμε περνούσαν οι σκέψεις μας από ανθρώπους που ήταν ποιητές αληθινοί και συνήθως τις απέρριπταν, ήταν θέλω να πω η έκδοση δύσκολη και σοβαρή υπόθεση.
Σήμερα εξετάζει τις σκέψεις στην καλύτερη περίπτωση κάποιος φιλόλογος για ορθογραφικά και συντακτικά λάθη και έναντι κάποιας αμοιβής το τυπογραφείο γιατί οι εκδοτικοί πλέον αυτό είναι τυπώνουν τα πάντα γίνεσαι ποιητής και όχι μόνο γίνεσαι αλλά και αποκαλείσαι έτσι.
Μεγάλος ο όγκος των ποιητών, μικρός ο όγκος των σωστών σκέψεων που υπάρχει ελπίδα να γίνουν ποίημα.
Για μένα προσωπικά που διαβάζω τουλάχιστον ποίηση συν των άλλων, δεν με συγκινεί κάτι που θα με κάνει να μελετήσω αυτές τις σκέψεις.
Μπερδεύουμε το διάβασμα με την μελέτη.
Η ποίηση και όχι μόνο θέλει μελέτη, ακόμα και ένα Βίπερ.
Πιστεύετε στη μοίρα ή στην τύχη;
Την τύχη μας την δημιουργούμε εμείς τις περισσότερες των περιπτώσεων.
Και όταν λέω την δημιουργούμε εννοώ με δουλειά και μόνο δουλειά, τώρα αν αποτύχουμε λέμε απλώς ότι φταίνε κάποιοι.
Αν πετύχουμε χωρίς κόπο κάποιοι άλλοι λένε ήταν της μοίρας του γραπτό.
Πιστεύω στην δουλειά και μόνο στην δουλειά η τύχη και η μοίρα αφορά την κριτική που μας κάνουν οι άλλοι
Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείτε με την συγγραφή και γιατί επιλέξατε την ποίηση ως μέσο έκφρασης;
Η λογοτεχνία σε επιλέγει δεν την επιλέγεις.
Εννοώ ότι δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο στο να γράψεις, απλώς γράφεις .
Για μένα είναι ποιο εύκολο να γράψω σκέψεις με της ελπίδα να γίνουν ποίηση.
Γράφω βέβαια και παραμύθια και μυθιστορήματα πχ περιμένω να εκδοθεί αυτές τις μέρες ένα παραμύθι.
Έγραφα βεβαία από παιδί με όσες γνώσεις είχα τότε ποίηση όπως τι λέτε, γιατί εγώ αποκαλώ ότι γράφω σκέψεις.
Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει το σημαντικότερο ρόλο, στη συγγραφή ενός βιβλίου;
Βεβαίως.
Ξεκινάμε από την έμπνευση και μετά χρειάζεται σκληρή μα σκληρή δουλειά .
Δεν είναι αυτό που φαντάζεται ο κόσμος ότι κάθονται κάποιοι τα βράδια με ένα ποτό σε ένα ειδυλλιακό τοπίο και γράφουν.
Οι λογοτέχνες γενικά έχουν τα προβλήματα όλων, έχουν παιδιά να ασχοληθούν, κλπ κλπ, οπότε φαντάζεστε μέσα σε όλα αυτά να βρουν χρόνο και διάθεση να γράψουν σκέψεις έξω από αυτά τα προβλήματα.
Γι’ αυτό και απορώ με την έκδοση 500 σελίδων ενός μυθιστορήματος κάθε χρόνο.
Άξιοι αυτοί που τα καταφέρνουν
Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Θα ήθελα να γράφω και μόνο να γράφω στην καραντίνα.
Στο να διαβάσω κάτι για να μην αποφύγω την ερώτηση θα έλεγα θα επέλεγα
κάποια βιβλία ποίησης ακόμη και δικά μου μιας και δεν διαβάζω τα βιβλία μου όχι για κάποιο λόγο αλλά γιατί βρίσω λάθη δηλ θα ήθελα σε μια συγκεκριμένη λέξη να γράψω κάποια άλλη. Και συνήθως την αλλάζω.
Στο προσωπικό μου αρχείο έχω πάμπολλα τέτοια που κάποια στιγμή θα τα εκδώσω.
Σίγουρα όμως θα έγραφα όπως και έκανα στην καραντίνα.
Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Δεν μου είναι δύσκολο να απαντήσω θα σας πω τον Καββαδία, ήταν και θα είναι για μένα αυτό που θα ήθελα να γίνω, δηλ θα ήθελα να είχα γράψει τις σκέψεις του βλέποντας αυτά που είδε, και ζώντας αυτά που έζησε.
Θα ήθελα να καθίσω όχι για να μιλήσω μαζί του αλλά για να με μιλήσει.
Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;
Χρειάζονται και τα δύο, το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Προσωπικά βάδισα και βαδίζω στην ζωή μου παρέα με τον ρομαντισμό έως εκεί βέβαια που συναντά την λογική μου.
Δύσκολη εξίσωση αλλά όπως όλα τα προβλήματα έχει την λύση του.
Ο ρομαντισμός φρενάρει κάπως τις επιλογές ζωής αλλά η επιλογή δεν γίνεται συνειδητά.
Σας ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου δώσατε να πω κάποιες σκέψεις μου.
Να είστε καλά
