/Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στον Πάνο Μπούσαλη

Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στον Πάνο Μπούσαλη

Ο τραγουδοποιός Πάνος Μπούσαλης, του οποίου μόλις εκδόθηκε η ποιητική συλλογή “Η κουδουνίστρα του ήλιου”, απαντά στις ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.

Μόλις εκδόθηκε η ποιητική σας συλλογή “Η κουδουνίστρα του ήλιου”. Τι ακριβώς περιλαμβάνει;

Ναι πράγματι, εγώ μουσικός είμαι και τραγουδοποιός. Η ποίηση είναι κάτι που αγαπώ ως αναγνώστης. Καταδύομαι συχνά μέσα της. Είναι και ένα μοναδικό υλικό έμπνευσης. Έχω μελοποιήσει πολλούς αγαπημένους ποιητές. Δεν γράφω συχνά ποιήματα. Δεν αυτοαποκαλούμαι ποιητής. Απλά έγραψα κι αυτά τα ποιητικής φόρμας κείμενα και κάποια στιγμή με παρότρυνση ενός δικού μου ανθρώπου τα δημοσίευσα. Η Κατερίνα Θανοπούλου από τις εκδόσεις Άπαρσις βρήκε πως είχαν λόγο δημόσιας παρουσίας και έτσι τυπώθηκαν, Είναι θα έλεγα κυρίως υπαρξιακός λόγος με τις προεκτάσεις του.

Τι ωθεί έναν τραγουδοποιό να ασχοληθεί δημιουργικά με την ποίηση;

Η αγάπη για την ποίηση και η συγγένεια των τεχνών του λόγου μεταξύ τους.

Να περιμένουμε και συνέχεια στη λογοτεχνική σας πορεία, ίσως και πέρα από την ποίηση;

Δεν το σκέφτομαι για να είμαι ειλικρινής. Όπως έρθει.

Ο στίχος προηγείται της μελωδίας ή το αντίστροφο;

Στην δική μου περίπτωση κυρίως ο στίχος. Όμως πρόσφατα έτυχε να χρειαστεί να εργαστώ αντίστροφα. Είχε κι αυτό το ενδιαφέρον του. Πάντως και στις δύο περιπτώσεις νομίζω είναι εμφανής η βάση.

Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει τον σημαντικότερο ρόλο για ένα επιτυχημένο έργο;

Όλα είναι μια συνέχεια. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο στάδιο.

Υπάρχουν στεγανά και κατηγοριοποιήσεις στην τέχνη;

Εξαρτάται πως το εννοούμε και πως το ορίζουμε. Διαφοροποιήσεις σαφώς και αναγνωρίζουμε από έργο σε έργο. Συγκίνηση και ποιότητα βέβαια μπορούμε να βρούμε σε πολύ διαφορετικά ακούσματα, αν μιλήσουμε για τη μουσική. Ο Μπαχ και ο Τσιτσάνης δεν είναι συγγενικά ακούσματα αλλά και τα δύο με διαφορετικό τρόπο σε ταρακουνάνε.

Αν τα δεις, φυσικά, με μια πολύ δορυφορική ματιά , εννοείται πως όλα έχουν μια διαλεκτική σχέση και συγκοινωνούν,

Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό όνειρο που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί κάποια στιγμή;

Να γράφω ωραία τραγούδια θέλω, να μεταφέρω όμορφα και τα τραγούδια που αγαπώ και η μουσική και η τέχνη μου να ομορφαίνουν τη ζωή κάποιων ανθρώπων. Να είναι προστιθέμενη αξία στην συνισταμένη που πάει τον κόσμο προς κάτι καλύτερο. Και η συνολική παρουσία μου προς τα εκεί θα ήθελα να ωφελεί, αν είναι δυνατό.

Πώς βλέπετε της εξέλιξη της μουσικής στην εποχή του YouTube και των reality shows;

Είναι νομίζω διαφορετικά πράγματα. Το youtube είναι ένα εργαλείο, τα reality είναι μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που δεν μου αρέσει καθόλου.

Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;

Μάλλον βιβλία θα έπαιρνα και την κιθάρα μου. Κάποια βιβλία ποίησης που θέλω να διαβάσω , ίσως ένα δοκιμιακό του Μπουρντιέ που μου έκαναν δώρο, ή το βιβλίο του Μπαρτ για τη φωτογραφία. Και στα διαλλείματα ή παράλληλα , ίσως να άκουγα μουσικές από όλο τον κόσμο.

Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Πιστεύω πολύ ωραίες κουβέντες θα έκανε κάποιος με τον Μάνο Λοϊζο και θα είχε ενδιαφέρον ακόμα και η σιωπή του.
Η Πολύδούρη σίγουρα με την ευαισθησία της θα ήταν όμορφο να είναι κοντά μας.
Ο Χατζιδάκις με την ευφυΐα του και την αιρετική του σκέψη. Ο Ξυλούρης με την λεβεντιά του.
Ο Ρίτσος. Ο Βρεττάκος. Ο Αναγνωστάκης.
Ο Ανδρέας Παγουλάτος , πολύτιμος φίλος που μας λείπει πολύ.
Ο Λόρκα, ο Μαγιακόφσκι , η Ντίκινσον, η Αχμάτοβα.
Ο Τσάρλι Τσάπλιν
Ο Κερκ Νταγκλας, ο Κιούμπρικ, ο Χίτσκοκ , όσοι έσπασαν τον μακαρθισμό.
Ο Φωτόπουλος, ο Διαμαντόπουλος, ο Λογοθετίδης, η Νοταρά.

Τόσοι πολλοί.. Ωραίοι άνθρωποι που πέρασαν και πλούτηναν τον κόσμο.

Και μιας και μιλάμε υπερβατικά, και κάποιος άγνωστος καλλιτέχνης με έργο μεγάλης αξίας, το οποίο δεν διασώθηκε, δεν έτυχε της αναγνώρισης που του άξιζε. Να τον ακούσουμε όλοι με προσοχή και να του σφίξουμε το χέρι.

Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;

Με κάποιο που δεν γράφτηκε ακόμα ή με τον ήχο της θάλασσας.