Ο Νικόλας Πουρλιάρος, του οποίου κυκλοφόρησε το πρώτο μυθιστόρημα με τίτλο “Το χαμόγελο συνάντησε ένα δάκρυ” από τις εκδόσεις Υδροπλάνο, απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.
1. Μόλις εκδόθηκε το πρώτο σας μυθιστόρημα με τίτλο “Το χαμόγελο συνάντησε ένα δάκρυ”. Τι πραγματεύεται;
Είναι ένα ψηφιδωτό ιστοριών ζωής πέντε γυναικών και ενός άνδρα. Οι έξι αυτοί άνθρωποι ζουν τις ζωές τους εξατομικευμένα μέχρι που ένα γεγονός τους ενώνει. Οι έξι ιστορίες τους γίνονται μια. Την πλοκή διατρέχουν αξίες όπως η αγάπη, ο έρωτας, η φιλία. Είναι ένα βιβλίο καθρέφτης του κόσμου μας εκεί έξω που έχει δάκρυ και χαμόγελο.
2. Σκιαγραφήστε μας τους κεντρικούς ήρωες του βιβλίου. Τι πρεσβεύουν και τι προσπαθούν να πετύχουν;
Οι πρωταγωνιστές μου είναι η Σοφία, η Όλγα, η Ρίτσα, η Μπιάνκα, η Ελένη και ένας ανώνυμος άνδρας. Έχουν όλοι τους δίψα για ζωή. Προσπαθούν να ξεπεράσουν εμπόδια. Στον δρόμο για τις ευτυχισμένες στιγμές πέφτουν και σηκώνονται πολλές φορές. Ο καθένας τους αναζητά ν’ αγαπηθεί. Απλώς ψάχνουν γι’ αγάπη από διαφορετικές αφετηρίες.
3. Τι θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης μέσα από το βιβλίο σας;
Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Νομίζω θέλω να δώσω ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, να προσφέρω μια αγκαλιά στους αναγνώστες του βιβλίου. Είναι γραμμένο με ρεαλισμό, αισιοδοξία και χιούμορ. Είναι ένα βιβλίο αγάπης, φιλίας, καλής διάθεσης. Το χαρακτηρίζω βιβλίο αεροδρομίου, πλοίου, τρένου, λεωφορείου. Θα το πάρει κάποιος λ.χ που ταξιδεύει, θα το διαβάσει κατά την διάρκεια της διαδρομής του και θα έχει περάσει καλά μαζί του.
4. Ποιο ήταν το κίνητρο ή η αφορμή για να πάρετε την απόφαση να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Στην μέχρι τώρα επαγγελματική μου διαδρομή έχω γράψει πολλά κείμενα δημοσιογράφος ων. Ο γραπτός λόγος είναι μέρος της καθημερινότητας μου εδώ και δέκα εννιά χρόνια. Ωστόσο ένα μυθιστόρημα, μια λογοτεχνική απόπειρα είναι ένας άλλος κόσμος. Μπορείς λ.χ. να ξέρεις να οδηγείς αλλά όλοι οι δρόμοι δεν είναι οι ίδιοι. Βεβαίως η δημοσιογραφική μου εμπειρία ήταν εξόχως βοηθητική. Έγραφα οργανωμένα, με στοχοθεσία και αυστηρό κριτικό βλέμμα. Όλα αυτά τα αναφέρω γιατί είχε έρθει εσωτερικά μέσα μου το πλήρωμα του χρόνου να κάνω κάτι που επιθυμούσα από τότε που ήμουν είκοσι ετών. Η αφορμή για να γράψω λογοτεχνία ήταν η πραγματικότητα που ζούσα. Ο χειμώνας που πέρασε ήταν πολύ δύσκολος για μένα προσωπικά. Ζορίστηκα αφάνταστα και αποφάσισα με εξωστρέφεια να κάνω κάτι αισιόδοξο και αγαπησιάρικά για να επικοινωνήσω με τον κόσμο. Έτσι προέκυψε “Το χαμόγελο συνάντησε ένα δάκρυ”. Όταν το ολοκλήρωσα στρώθηκα και έγραψα και ένα ακόμη μυθιστόρημα που θα είναι η επόμενη λογοτεχνική μου απόπειρα.
5. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από το βιβλία σας;
Θα σας μεταφέρω μια χαρακτηριστική φράση από κάθε έναν πρωταγωνιστή του βιβλίου μου. “Ας γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι”, “Φτιάξε μια ζωή την οποία θα ανυπομονείς να ζήσεις”, “Όσες φορές πέφτεις στην ζωή πρέπει να σηκώνεσαι”, “Ο, τι λάμπει δεν είναι χρυσός”, “Μετά το βόλεμα έρχεται το τέλμα” , “Απ’ ο, τι κατάλαβα χρειάζομαι περισσότερο φως”.
6. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στη συγγραφή ενός βιβλίου;
Προσωπικά είμαι οπαδός της σκληρής δουλειάς. Της οργάνωσης και του συστηματικού γραψίματος. Σαφέστατα και η έμπνευση είναι η πρώτη ύλη αλλά κάπως πρέπει να την αξιοποιήσεις και αυτήν. Βεβαίως, κατά τη γνώμη μου, δεν ξυπνάς μια ωραία πρωία και λες από σήμερα θα γίνω συγγραφέας. Θέλει εξάσκηση των εκφραστικών μέσων, θέλει παιδεία και παίδευση. Θέλει μελέτη λογοτεχνικών γραπτών μνημείων και αυτό είναι ένα αέναος αγώνας ο οποίος δεν σταματάει ποτέ. Πρέπει να είμαστε διαρκώς μαθητές. Πρέπει και να ζούμε για να έχουμε συναισθηματικό πλούτο.
7. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Είμαι πολύ υπέρ της προόδου και των νέων τεχνολογικών εξελίξεων. Το ψηφιακό βιβλίο είναι η μετεξέλιξη, το διαβατήριο για τη νέα εποχή. Σαφώς υπάρχει κάτι το ρομαντικό όταν πιάνεις ένα τυπωμένο έργο στα χέρια σου αλλά ας μην γελιόμαστε ζούμε σε κλιματική κρίση. Η ψηφιακή εποχή θα σώσει πολλά δέντρα. Είναι η καλύτερη λύση για να δείξουμε σεβασμό στον πλανήτη.
8. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
“Να μ’ αγαπάς” της Λίας Νικόλάου, “Μια ξεχωριστή παρέα” της Μέγκ Γουόλιτζερ, “Λουιζίτο” της Σουζάνα Ταμάρο, “Το σπίτι του ύπνου” του Τζόναθαν Κοου, “Τα κινέζικα κουτιά” της Σώτης Τριανταφύλλου.
9. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Θαυμάζω απεριόριστα την Σώτη Τριανταφύλλου. Είναι η σημαντικότερη συγγραφέας που έχουμε στην Ελλάδα. Αυτή θα ήταν η πρώτη μου επιλογή. Την Λία Νικολάου που γράφει βαθιά ανθρώπινα και με συγκινεί ως αναγνώστη. Τον Τζέφρι Ευγενίδη, τον Χρήστο Τσιόλκα, τον Τζόναθαν Κοου που ο, τι και αν έχω διαβάσει από αυτούς το βρίσκω συγκλονιστικό. Τον Τζιανρίκο Καροφίλιο έναν σπουδαίο ιταλό συγγραφέα που άφησε την εισαγγελική του καριέρα για να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Την Σουζάνα Ταμάρο, την Μέγκ Γουόλιτζερ, αλλά αφού μπορώ να επιλέξω και από το παρελθόν θα ήθελα να γνωρίσω τον Ευριπίδη, τον Δάντη, τον Όμηρο, τον Σέξπιρ, την Σάρα Κέην.
10. Με ποιο τραγούδι ή άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;
Πάλι θα καταχραστώ την φιλοξενία σας και θα σας πω ένα κομμάτι για κάθε έναν πρωταγωνιστή του βιβλίου μου. Είναι η playlist μου
Life is beautiful: Noa
Imagine: John Lennon
Without Us: Johnny Mathis · Deniece Williams
Per Elisa Alice
Survival Madonna
Sail away with me Dolly Parton-Kenny Rogers
11. Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;
Σαφέστατα πρέπει να μπολιάσουμε τις ζωές μας με γενναίες δόσεις ρομαντισμού. Ο κόσμος εκεί έξω είναι άγριος. Ζούμε ιστορικές στιγμές και πάντα αυτό είναι μια δύσκολη συνθήκη. Ο ρομαντισμός είναι μια αναγκαία βάρκα στο ταξίδι μας στην θάλασσα της ζωής. Οφείλω βεβαιώς να είμαι ειλικρινής και να σας πω ότι είμαι βαθύτατα ρεαλιστής αλλά αν κάτι με έχει διδάξει η εμπειρία της μέχρι τώρα ζωής μου είναι ότι χωρίς ρομαντική διάθεση και αξιακό κώδικά δεν μπορείς να πας μακριά. Προσωπικά, εγώ έγινα αυτός που θέλω να είμαι. Ήταν ένας δύσκολος προσωπικός αγώνας τον οποίο κέρδισα με τον εαυτό μου. Φυσικά και αυτός είναι αέναος. Κάθε μέρα, κάθε πρωινό υπάρχουν νέες προκλήσεις.
