Ο συγγραφέας Νίκος Καλπάκης απέναντι στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.
Κυκλοφόρησε το βιβλίο σας με τίτλο “Ο Φρουρός” από τις Εκδόσεις Πηγή. Τι πραγματεύεται;
Ο Φρουρός είναι ένα αστυνομικό θρίλερ με πολιτικές προεκτάσεις, γεμάτο έγκλημα, βία και κρυμμένα μυστικά. Ο κεντρικός ήρωας είναι ο Αχιλλέας. Ένας πρώην αξιωματικός της ομάδας υποβρυχίων καταστροφών που τώρα δουλεύει ως προσωπικός σωματοφύλακας σε έναν φιλόδοξο και διεφθαρμένο πολιτικό. Ο πολιτικός χρησιμοποιώντας την επιρροή του και την αμύθητη περιουσία του μεθοδεύει τρόπους για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές.
Οι εχθροί του είναι πολλοί και θα έκαναν τα πάντα για να τον σταματήσουν από το να γίνει πρωθυπουργός. Βρίσκουν την ευκαιρία τους όταν ο Αχιλλέας, εθισμένος στον τζόγο και τα ποτά, χάνει μια περιουσία σε ένα τοπικό νονό της νύχτας. Με το βαρύ χρέος στην πλάτη του, ο Αχιλλέας δέχεται να συνεργαστεί μαζί με τη μαφία.
Η απόφαση αυτή θα τον οδηγήσει όλο και πιο βαθιά μέσα στον βρώμικο κόσμο της νύχτας. Μισομεθυσμένος, μακριά από τον καλό του εαυτό, ο Αχιλλέας ξυπνάει μια μέρα και βλέπει ότι ένα έγκλημα συγκλονίζει τον πολιτικό κόσμο. Ένα έγκλημα που μπορεί να αλλάξει τον ρου της Ελληνικής ιστορίας.
Περιγράψτε μας τους κεντρικούς ήρωες. Τι πρεσβεύουν και σε τι στοχεύουν;
Από τότε που χώρισε με τη γυναίκα του, Ο Αχιλλέας έχει συνηθίσει την καλή ζωή. Να βγαίνει κάθε βράδυ, να κυνηγάει γκόμενες, να πίνει και να τζογάρει. Τον νοιάζει μόνο η διασκέδαση και η καλή ζωή. Αλλά πέρα από την απόλαυση που του δίνουν οι εθισμοί του, ένα σχέδιο κοχλάζει κάτω από την επιφάνεια. Να πάρει πίσω την επιμέλεια του παιδιού του από την πρώην του. Και για να το κάνει αυτό χρειάζεται χρήματα, πολλά χρήματα. Αλλά ο Αχιλλέας δεν ανησυχεί. Τον τελευταίο καιρό έχει ρέντα. Όλα του βγαίνουν. Και πως είναι δυνατόν κάτι να πάει στραβά;
Ο Στράτος Αγγελίδης από μικρός έχει μυηθεί στον κόσμο της πολιτικής από τον πατέρα του. Σε όλη τη ζωή του, ήθελε το ένα πράγμα που ο πατέρας του δεν μπορούσε να του δώσει, τη θέση του αρχηγού. Του πρωθυπουργού της Ελλάδας. Ο Στράτος έχει σπουδάσει στα καλύτερα πανεπιστήμιά του εξωτερικού, έχει πιο πολλά λεφτά από ξέρει τι να κάνει. Και θα χρησιμοποιήσει όλα αυτά που έχει για να κερδίσει τις εκλογές και να κατακτήσει το ανώτατο αξίωμα. Είναι δημοφιλής, είναι ισχυρός, ποιος μπορεί να τον σταματήσει άλλωστε;
Πολλοί λένε ότι ο Χριστόφορος Ζαμπέτης δεν είναι τόσο βίαιος και τρομακτικός όσο ήταν στα νιάτα του. Τα χρόνια έχουν περάσει, είναι εξήντα εφτά χρονών πια. Αλλά η ‘αρκούδα’, όπως τον αποκαλεί ο σκιερός κόσμος της νύχτας είναι ακόμα απρόβλεπτος και επικίνδυνος. Πάντα με ένα σχέδιο στο μυαλό. Και αυτό το σχέδιο είναι πιο ριψοκίνδυνο και μυστηριώδες από ό,τι άλλο έχει κάνει μέχρι τώρα στη ζωή του. Αλλά ο Ζαμπέτης είναι άνθρωπος που έχει μπέσα. Ότι λέει το κάνει. Παρότι τον κίνδυνο. Και τώρα που πήρε αυτή τη δουλειά είναι πολύ αργά, δεν μπορεί να κάνει πίσω.
Ο επιθεωρητής Αλεξίου πιστεύει ότι είναι ικανός αστυνομικός. Ο καλύτερος ντετέκτιβ, όχι μόνο της πόλης, αλλά και όλης της χώρας. Αλλά οι ανώτεροι του δεν το βλέπουν αυτό. Δεν αναγνωρίζουν τις ικανότητες του. Όταν όμως το πιο διάσημο έγκλημα στη σύγχρονη ιστορία της χώρας συγκλονίζει την Ελλάδα, ο Αλεξίου ξέρει. Αυτή είναι η ευκαιρία του να αφήσει το σημάδι του. Να κερδίσει τον σεβασμό που του αξίζει.
Τι θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης μέσα από το βιβλίο σας;
Με αυτό το βιβλίο ήθελα να βάλω τον αναγνώστη στη θέση των χαρακτήρων. Ήθελα να αναρωτηθεί αν αυτός/αυτή θα έπαιρναν τις ίδιες αποφάσεις όταν τους παρουσιαζόταν τα ίδια προβλήματα όπως οι χαρακτήρες του βιβλίου. Τα ηθικά διλήμματα είναι δύσκολα και σύνθετα και οδηγούν τους χαρακτήρες σε σκοτεινά μονοπάτια. Με ενδιέφερε να εξερευνήσω τις ψυχές των χαρακτήρων όταν οι αποφάσεις τους και το περιβάλλον τους κάνουν να δεχτούν αφόρητη πίεση. Τι θα κάνουν άραγε; Θα αντέξουν ή θα σπάσουν;
Η εξουσία διαφθείρει τους ανθρώπους ή οι διεφθαρμένοι άνθρωποι χειραγωγούν την εξουσία;
Νομίζω ότι η εξουσία αποκαλύπτει ότι ήδη υπάρχει μέσα σε ένα άνθρωπο. Αν κάποιος ήταν λίγο διεφθαρμένος ή νάρκισσος πριν ανεβεί στην εξουσία, τότε σίγουρα η εξουσία θα κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα και θα βγάλει στην επιφάνεια τον χειρότερο τους εαυτό.
Λείπουν τα λογοτεχνικά έργα με σαφές κοινωνικοπολιτικό σχόλιο;
Δε νομίζω. Ιδιαίτερα σε αστυνομικά μυθιστορήματα οι ζωές των χαρακτήρων είναι καθρέφτης της κοινωνίας που ζουν. Αν το περιβάλλον τους είναι γεμάτο με ανισότητες και διαφθορά τότε η απουσία των αξιών μπορεί να καθρεφτίζεται στις συμπεριφορές τους. Είτε με θετικό είτε με αρνητικό πρόσημο. Εξαρτάται από το ταξίδι που παίρνει ο κάθε χαρακτήρας.
Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στη συγγραφή ενός βιβλίου;
Η έμπνευση έχει λίγη σημασία στη συγγραφή ενός βιβλίου. Αν περιμένεις να έρθει για να αρχίσεις να γράφεις δε θα αρχίσεις ποτέ. Απεναντίας χρειάζεται σκληρή σχεδόν καθημερινή δουλειά από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι να τελειώσεις την πρώτη γραφή και να το δουλέψεις ξανά και ξανά μέχρι να νιώσεις ότι έχει τελειώσει.
Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Η εποχή που ζούμε τρέχει αρκετά γρήγορα. Τα βιβλία μας βοηθάνε να μπούμε στο πετσί στις ζωές των χαρακτήρων για λίγο καιρό. Να γευτούμε τα συναισθήματα τους, να γελάσουμε και να πονέσουμε και να χαμογελάσουμε σαν και αυτούς. Είναι το αντίδοτο των κοινωνικών δικτύων και συνεχών ειδοποιήσεων που μας βομβαρδίζουν από παντού. Είναι η ησυχία στον θόρυβο της καθημερινότητας.
Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Ο Κόμης Του Μόντε Κρίστο, του Αλέξανδρου Δουμά, γιατί είναι η καλύτερη ιστορία εκδίκησης που έχει ειπωθεί ποτέ.
Το Dune, του Φρανκ Χέρμπερτ για τον θαυμάσιο κόσμο που δημιούργησε.
The Turnaround του Τζορτζ Πελεκάνου, γιατί ήταν το πρώτο του βιβλίο που διάβασα και με έκανε να αγαπήσω τόσο πολύ τα βιβλία του.
Τας Εις Εαυτόν του Μάρκου Αυρήλιου, για τις σοφίες που περιέχει.
Ο Γέρος η θάλασσα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ για το κουράγιο και τη γενναιότητα που ξεχειλίζουν από τις σελίδες του.
Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Έρνεστ Χέμινγουεϊ.
Φρανκ Χέρμπερτ
Τσακ Παλάνικ.
Τζο Νέσμπο.
Τζίλιαν Φλιν.
Πιστεύετε στη μοίρα ή στην τύχη;
Πιστεύω ότι οι άνθρωποι φτιάχνουν τη δικιά τους τύχη. Δεν πιστεύω στη μοίρα.
Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;
Λίγο και από τα δυο πιστεύω. Ο ρεαλισμός είναι παντού γύρω μας. Δεν μπορούμε να τον ξεφύγουμε. Λίγος ρομαντισμός είναι καλός και αναγκαίος.
