Ο τραγουδοποιός Μιχάλης Γούτης συνομιλεί με τον Κωνσταντίνο Μανίκα, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου του δίσκου “Το Πορτραίτο”.
- Νέο άλμπουμ με τίτλο «Το Πορτραίτο». Πείτε μας πώς προέκυψε αυτή η δουλειά;
«Το Πορταίτο» είναι ένας ποιητικός δίσκος βασισμένος στο μεγαλύτερο μέρος του σε ποιήματα δυο σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών: του Θεοδόση Βολκώφ και του Δημήτρη Σολδάτου. Τον δίσκο συμπληρώνουν ακόμα δυο τραγούδια, ένα σε ποίηση Ιδέα Βιλαρίνιο και ένα σε στίχους Στέλιου Γούτη καθώς και δυο οργανικά κομμάτια. Είναι υλικό που μαζεύτηκε τα τρία τελευταία χρόνια και προκύπτει από την ανάγκη μου να εκφράζομαι καλλιτεχνικά και μέσα από το τραγούδι. Να βρίσκω κείμενα που με αφορούν και να τους δίνω μια παράλληλη ζωή. Είναι επίσης καρπός της μακροχρόνιας συνεργασίας μου με τους Plaza Ensemble και τη Μέλας Γεροφώτη που είναι η βασική ερμηνεύτρια του δίσκου.
- Με ποια κριτήρια επιλέγετε τους συντελεστές ενός δίσκου;
Να έχουμε κοινά σημεία αναφοράς και να είναι σωστοί επαγγελματίες.
- Ποιες κατευθύνσεις δίνετε στους ερμηνευτές, ώστε να αναδειχθεί κατάλληλα το έργο σας;
Προσπαθώ να τους βάλω στη θέση μου, τη θέση του συνθέτη. Συζητάμε τους λόγους που διάλεξα τους συγκεκριμένους στίχους, τι σημαίνουν για μένα, γιατί το συγκεκριμένο ύφος, πως φαντάζομαι την ενορχήστρωση, από που επηρεάστηκα κ.α. Αφού γίνει αυτή η προεργασία έχουν την ελευθερία να πάρουν την κατεύθυνση που τους ταιριάζει, να βρουν τον εαυτό τους μέσα στα κείμενα και να φωτίσουν πτυχές του έργου που μπορεί να μην είχα σκεφτεί αρχικά.
- Θεωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο ένα μουσικό ύφος ή είστε δεκτικός σε διαφορετικές επιρροές;
«Το Πορταίτο» ανήκει στην κατηγορία του «έντεχνου ελληνικού τραγουδιού». Αυτό από μόνο περιλαμβάνει το στοιχείο του πειραματισμού με διαφορετικά μουσικά στυλ και φόρμες πέρα από τις συνηθισμένες. Στη δική μου περίπτωση οι επιρροές έρχονται τόσο από τη δυτική μουσική παράδοση όσο και από το αστικό λαϊκό τραγούδι. Είτε κατευθείαν από την πηγή είτε φιλτραρισμένες από τους «μάστορες» του είδους.
- Ο στίχος προηγείται της μελωδίας ή το αντίστροφο;
Ο στίχος χωρίς δεύτερη σκέψη! Όλο το μουσικό υλικό οφείλει να υπηρετεί το στίχο: μελωδία, ενορχήστρωση, το ηχόχρωμα της φωνής… τα πάντα! Τί είναι στ’ αλήθεια ένα τραγούδι; δυο-τρία λόγια που θέλουμε να περάσουν στον ακροατή με τρόπο , γοητευτικό και άμεσο για να μείνουν στη μνήμη του για πάντα.
- Το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Θέλω να συνεχίσω να εξελίσσω τη γραφή μου και να διατηρώ την περιέργεια μου για νέα ακούσματα. Ένα μεγάλο όνειρο θα ήταν να γράψω μουσική για αρχαία τραγωδία.
- Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;
Η ανάγκη του κοινού για μουσική και τέχνη δεν πρόκειται να αλλάξει όσο και αν αλλάζουν τα μέσα. Είναι αλήθεια ότι η εύκολη πρόσβαση που έχουμε σήμερα σε τόσο πολλή μουσική ήταν αδιανόητη 20-30 χρόνια πριν, καμία εξέλιξη όμως δεν έρχεται χωρίς παρενέργειες. Μπορεί το YouTube να είναι μια τεράστια πηγή πληροφοριών και ακουσμάτων αλλά: ο κόσμος συνηθίζει σε κατώτερη ποιότητα ήχου από ότι στην εποχή του CD και του βινυλίου, η διαρκής εναλλαγή ερεθισμάτων έχει μειώσει το εύρος συγκέντρωσης του κοινού στο βαθμό που σπάνια κάποιος ακούει έναν δίσκο από την αρχή μέχρι το τέλος για να μη θίξουμε το θέμα της πνευματικής ιδιοκτησίας. Διανύουμε μια μεταβατική περίοδο αλλά αισιοδοξώ ότι θα ισορροπήσουν τα πράγματα κάποια στιγμή.
- Είναι οι live εμφανίσεις αυτές που τελικά καθιερώνουν ένα καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Πάντα! Σαν συνέχεια της προηγούμενης απάντησης θα έλεγα ότι αν κάτι έχει ωφεληθεί στην ψηφιακή εποχή μας αυτό είναι οι ζωντανές εμφανίσεις.
- Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows;
Ένα τηλεοπτικό προϊόν είναι από τη φύση του ιδιαίτερα εφήμερο. Για το διάστημα που διαρκεί θα κάνει τον μεγαλύτερο δυνατό θόρυβο για λόγους καλλιτεχνικούς και μη. Στη συνέχεια θα ξεχαστεί γρήγορα για να έρθει το επόμενο. Μπορεί να οφεληθεί ένας ταλαντούχος άνθρωπος από όλο αυτό; Εξαρτάται πάντα από τους στόχους που έχει βάλει.
- Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Goldberg παραλλαγές του Μπάχ από τον Murray Perahia, τον Μεγάλο Ερωτικό του Χατζηδάκι, τον Σταυρό του Νότου του Μικρούτσικου, Le Voyage de Sahar του Ανουάρ Μπραχίμ και τον τελευταίο θα τον διάλεγα στην τύχη από αυτούς που έχω να ακούσω χρόνια.
- Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Με Θάνο Μικρούτσικο, Άλκη Αλκαίο, Μανό Χατζηδάκι, Άκη Πάνου, Kurt Weil και George Gershwin θα έφτιαχνα ένα παρεάκι πιο τρελό από το δικό σου.