Ο Manos Wild κυκλοφορεί έναν δίσκο γεμάτο με rock & rolll / rockabilly μελωδίες. Με αυτή την αφορμή, απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις που του θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας.
- Ένας δίσκος με τίτλο “A session for everyone”. Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο και πώς θα τον περιγράφατε μουσικά;
Το άλμπουμ είναι ένα αμιγώς Rock & Roll / Rockabilly album . Ο τίτλος αναφέρεται στο γεγονός ότι καλύπτει όλες τις εκφάνσεις του αυθεντικού Rock & Roll, το ωμό Rockabilly ,το χορευτικό Rock & Roll, ,τις ερωτικές μπαλάντες ή τα ρυθμικά pop / rock τραγούδια σε στυλ της δεκαετίας του ’50 θα τα βρει όλα σε αυτό το άλμπουμ. Υπάρχει μέχρι και μια Country μπαλάντα για τους λάτρεις του είδους. Ο τίτλος λοιπόν αναφέρεται στους φαν του Rock N Roll και προδιαθέτει τον ακροατή ότι πρόκειται για μια συλλογή η οποία είναι πραγματικά για τον “καθένα” που ακούει αυτό το είδος αλλά εγώ θα προσθέσω και θα πω και που δεν ακούει αυτό το είδος καθώς σίγουρα ένας λάτρης της μουσικής που ακούει και λίγο ροκ αλλά του αρέσει και το ερωτικό τραγούδι θα βρει σίγουρα κάποια κομμάτια που θα αγαπήσει μέσα σε αυτό τον δίσκο.
- Τι ορισμό θα δίνατε στο ροκ και πώς κρίνετε την πορεία του τον 21ο αιώνα;
Το Ροκ είναι επανάσταση! Αυτή η λέξη νομίζω το χαρακτηρίζει πλήρως. Και η πραγματική επανάσταση έγινε μόνο στην δεκαετία του ’50 όταν οι έφηβοι της εποχής πραγματικά βγήκαν από το καβούκι τους για να αλλάξουν την κοινωνία. Το Ροκ του ’50 (που είναι και το αυθεντικό) έφερε τρομερές αλλαγές όχι μόνο στην μουσική αλλά και στην κοινωνία. Ποτέ πριν ή μετά δεν πολεμήθηκε ένας καλλιτέχνης τόσο έντονα όσο ο Ελβις. Όταν έσπαγαν τους δίσκους του στην τηλεόραση κάνοντας προπαγάνδα, όταν στο τηλεοπτικό σόου του Ed Sullivan στις 06/01/1957 η κάμερα τον έδειχνε μόνο πάνω από την μέση για να μην φανούν οι χορευτικές του φιγούρες, όταν ο σπουδαίος συνθέτης Irving Berling απαγόρευσε στο Ραδιόφωνο να παίζουν στον αέρα την εκτέλεση του Ελβις στο δικό του “White Christmas” το 1957 με την κυκλοφορία του πρώτου του Χριστουγεννιάτικου άλμπουμ , όταν η αστυνομία φιλμάριζε την συναυλία του Έλβις στην Florida το 1956 ώστε αν τον δούνε να κουνήσει έστω και ελάχιστα τους γοφούς του να τον κλείσουν στην φυλακή και πόσα άλλα…
Η Επανάσταση όμως έχασε την έννοια της και την πορεία της με το που έφυγαν οι πρωτεργάτες του Ροκ Εν Ρολ. Το Sex Drugs & Rock & Roll δεν αντιπροσωπεύει το Rockabilly κόσμο μας, ούτε το να μαστουρώνεις είναι επανάσταση, ούτε το να πίνεις ούτε το να κάνεις ανεξέλεγκτα σεξ χωρίς συναίσθημα είναι επανάσταση. Η επανάσταση είναι εσωτερική και είναι η προσπάθεια του κάθε νέου να είναι ελεύθερος από τα “θέλω” των γονιών του και να χτίσει τον δικό του κόσμο όπως τον ονειρεύεται. Τα υπόλοιπα είναι σαχλαμάρες. Ακόμη και ο κιν/φος ετοίμασε το έδαφος για την μουσική με ταινίες όπως το “Rebel Without A Cause” και το “Wild One” με τους James Dean και Marlon Brando αντίστοιχα. ήταν ένα ολόκληρο κίνημα επανάστασης των εφήβων το οποίο ήρθε αυτή η μουσική να το “ντύσει” μουσικά, ενδυματολογικά , στιλιστικά κλπ.
Το Ροκ στον 21 αιώνα…νομίζω ότι το ροκ μετά το ’50 ήδη έχασε τα πατήματα και την ουσία του και μεταλλάχθηκε σε άλλες μορφές καθώς η μουσική πάντοτε αλλάζει και παίρνει νέες φόρμες. Σήμερα έχει αποπροσανατολιστεί και συνήθως κάνει μίξεις με άλλα είδη. Προσωπικά το θεωρώ νοθευμένο , πάντοτε θα γοητεύει η κουλτούρα του Rock N Roll εξ’ ου και οι σηκωμένοι γιακάδες, οι αλυσίδες στα παντελόνια., τα γυρισμένα τζιν που πολλοί υιοθετούν εμφανισιακά, τα οποία όμως τα έκαναν όλα πρώτοι οι πρωτοπόροι ροκαμπιλαδες του ’50 και τα οποία χωρίς την μουσική είναι χωρίς νόημα. Είναι για το “φαίνεσθε” και όχι για το “είναι”.
- Προηγείται ο στίχος ή η μελωδία κατά τη δημιουργική διαδικασία;
Ανάλογα. Συνήθως η μελωδία προηγείται αλλά πολλές φορές γράφω και ταυτόχρονα, δηλαδή μου έρχεται πρώτα μια μελωδία στο μυαλό και την αναπτύσσω γράφοντας και τους στίχους ταυτόχρονα..εξαρτάται από την περίπτωση.
- Τι είναι αυτό που καθιστά μια ερμηνεία μοναδική;
Δύο πράγματα θα έλεγα. Πρώτον η καλή φωνή που είναι σπουδαίο ατού για έναν τραγουδιστή καθώς είναι το όπλο του. Το να μπορεί να πιάνει μια μεγάλη γκάμα σε νότες και φυσικά να έχει μια καλή χροιά. Η χροιά είναι θεωρώ σημαντικότερη και από τις οκτάβες που πιάνεις. μια καλή χροιά είναι μεγάλο δώρο Θεού όπως και όλα τα ταλέντα .Το δεύτερο είναι η ψυχή. Η ερμηνεία είναι ότι βάζεις την ψυχή σου σε αυτό που κάποιος συνθέτης έγραψε. Πρέπει να “ζεις” το τραγούδι. Αυτός που το ακούει να πιστεύει ότι το πέρασες αυτό που λες, είναι μέρος της ζωής σου (ιδίως σε ερωτικά τραγούδια). Όχι απλά να τραγουδάς και να πατάς σωστά τις νότες. Αυτό είναι το προαπαιτούμενο το οποίο δυστυχώς πολλοί “τραγουδιστές” και “τραγουδίστριες” δεν έχουν ούτε καν αυτό σήμερα και τραγουδάνε με τα μηχανήματα. Ρωτήστε τους ηχολήπτες να σας πούνε τι τραβάνε αυτού οι άνθρωποι. Περάν τούτου μπορεί να τραγουδάς σωστά αλλά να ερμηνεύεις μέτρια. Μπορεί να μην σε βοηθάει και η φωνή σου να πεις κάποια “δύσκολα” τραγούδια αυτό είναι άλλο, δεν μπορούν όλοι να πουν τραγούδια όπως το “My Way” πχ..αλλά σε κάθε είδος είτε είναι ροκ ,ποπ, λαϊκό, ρεμπέτικο, τζαζ, Country, soul…παντού και πάντα θέλει ψυχή αλλιώς είναι απλές λέξεις. Ο Μπετόβεν είχε πει κάποτε πως το να παίξεις μια νότα λάθος είναι άνευ σημασίας αλλά το παίξεις μια νότα χωρίς πάθος αυτό είναι αδικαιολόγητο.
- Ποια θέλετε να είναι η μουσική ταυτότητά σας και πόσο ανοιχτός είστε σε διαφορετικές μουσικές επιρροές;
Μουσικά είμαι Rock N Roll / Rockabilly καλλιτέχνης σίγουρα αλλά έχω επίσης πολλές επιρροές από την Country (ειδικά τα Honky Tonk ενώ και οι Country μπαλάντες μου αρέσουν πολύ) , τα Blues, ενώ μου αρέσει πολύ και το ερωτικό τραγούδι και για αυτό εντάσσω και την Easy Listening σε αρκετά άλμπουμ που έχω κυκλοφορήσει ενώ έχω κάνει και 2-3 δίσκους με Vocal Jazz / Swing αλλά το είδος μου πάντα παραμένει το Rock N Roll. Και όταν λέω Rock εννοώ τους Elvis, Eddie Cochran, Gene Vincent, Buddy Holly, Chuck Berry, Carl Perkins, Jerry Lee Lewis, Bill Haley, Johnny Burnette Trio, Stray Cats, Crazy Cavan, Shakin Stevens, και πάρα πολλούς ακόμη. Ενας καλλιτέχνης είναι πάντα ανοιχτός σε νέες επιρροές αρκεί να τον εκφράζουν και να μιλούν στην ψυχή του.
- Πόσο δύσκολο είναι πλέον για έναν καλλιτέχνη να του δοθούν οι ανάλογες ευκαιρίες να αναδείξει το ταλέντο του;
Αυτά τα χρόνια πάρα πολύ δύσκολο. Υπάρχει μεν το διαδίκτυο που διευκολύνει κάποια πράγματα στο να κάνεις μουσικά ως ανεξάρτητος καλλιτέχνης αλλά υπάρχει υπέρ -πληροφόρηση και έτσι δεν μπορείς να ακουστείς εύκολα στο κοινό . Επίσης το γεγονός ότι η μουσική είναι κυρίως ψηφιακή κατέστρεψε ολοσχερώς τις πωλήσεις. τους δίσκους., τους δημιουργούς που ζούσαν από αυτό και τις μεγάλες Δισκογραφικές Εταιρίες που επένδυαν σε καλλιτέχνες και έφτιαχναν καριέρες κακά τα ψέματα.
- Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Απλά να είμαι γερός να κάνω μουσική για αρκετά χρόνια ακόμη και να ακουστεί η μουσική μου σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Αυτή είναι η ανταμοιβή του καλλιτέχνη και τίποτε άλλο. Να ακουστεί η δουλειά του και να την αγκαλιάσει όσο το δυνατόν περισσότερο ο κόσμος.
- Ποια είναι η άποψή σας για τα, νέα μουσικά ρεύματα, που είναι εξαιρετικά δημοφιλή στη νεολαία; Περιορίζεται ο χώρος για το λαϊκό και έντεχνο τραγούδι;
Δεν ασχολούμαι με τα νέα ρεύματα μου είναι αδιάφορα αυτά τα είδη μουσικής. Εάν ακούσω κάτι που μου αρέσει θα το κρατήσω από οποίο είδος μουσικής και αν είναι, σίγουρα υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι μουσικοί και καλλιτέχνες αλλά συνήθως δεν είναι αυτοί που προβάλλονται.
Σήμερα και στο εξωτερικό δεν γράφονται καλά τραγούδια, ή μάλλον γράφονται αλλά είναι λίγα σε σχέση με τον όγκο που κυκλοφορεί, παρά πολύ λίγα. Μέχρι και στα ’80s έγραφαν ωραίες μελωδίες. Η σημερινή μουσική κατά το μεγαλύτερο ποσοστό είναι απογοητευτική, από την άλλη είναι και λογικό αν δεις την κοινωνία του σήμερα. Ο κόσμος καταρχήν έπαψε σε μεγάλο ποσοστό να ερωτεύεται πως είναι δυνατόν να γράψει κανείς μουσική με συναίσθημα όταν όλα είναι εύκολα?
Όσον αφορά το λαϊκό και έντεχνο τραγούδι θα πω αυτό που είχε πει και ο Έλβις ότι αν είσαι καλός σε κάτι στην μουσική υπάρχει χώρος για όλους.
- Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις που καθιερώνουν έναν καλλιτέχνη;
Ναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτό ισχύει διότι έτσι θα σε δει και θα σε γνωρίσει ο κόσμος για να αγοράσει και την μουσική σου. Και φυσικά πάει και αντίθετα, αυτός που θα ακούσει πχ το τραγούδι σου και θα σε ακούσει στο σπίτι του θα θέλει να έρθει και να σε δει και ζωντανά. Φυσικά έχει και καλλιτέχνες που ποτέ δεν είδαμε ζωντανά αλλά τους ακούμε με πάθος . Για να σε γνωρίσει όμως κάποιος οι ζωντανές εμφανίσεις βοηθάν απίστευτα και σε έχουν σε ζωντανή επικοινωνία με το κοινό σου. Είναι όπως ο ηθοποιός με το θέατρο.
- Ποια είναι η γνώμη σου για τα μουσικά reality shows και τι θα συμβουλεύατε τα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική;
Δεν είμαι φαν αυτών των shows για αυτό και ποτέ δεν πήγα να πάρω μέρος ενώ πολλές φορές φίλοι και γνωστοί με παρακίνησαν να το κάνω. Φυσικά αυτά τα σόου βοήθησαν κάποια παιδιά να κάνουν καριέρα οπότε δεν τα κατηγορώ άπλα εμένα δεν μου πάνε ως προσωπικότητα.
Τα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την μουσική θα πρέπει να έχουν ένα πράγμα μόνο, πάθος για την μουσική, αγάπη για αυτό που κάνουν. Να μην αγαπήσουν την δόξα. το χρήμα ,την πολυτέλεια και τα παράγωγα που νομίζουν ότι μπορεί να τους φέρει μια μουσική καριέρα, να αγαπήσουν την μουσική και να δοθούν σε αυτήν ολοκληρωτικά. Η τέχνη θέλει αφιέρωση , απαιτεί θυσίες δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όποιος έχει αυτή την αγάπη τότε να προχωρήσει αλλιώς μπορεί απλώς να μάθει να παίζει κάποιο όργανο (και είναι πολύ σημαντικό και αυτό για να αποκτήσει μια παιδεία) απλά για να πέρνα όμορφα ο ίδιος. Η σοβαρή όμως ενασχόληση απαιτεί να δοθείς σε αυτό που κάνεις. Επίσης να καταλάβεις μέχρι που είναι το ταλέντο σου, αν δεις ότι “το έχεις” μη το βάζεις κάτω και αφιερώσου σε αυτό .
11. Ένας μήνας καραντίνα. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα ήθελες μαζί σου;
Μόνο πέντε?? Δύσκολα μου βάζεις….εξαρτάται σε τι “φάση” θα με έβρισκε εκείνος ο μήνας και τι θα ήθελα να ακούσω, σίγουρα όμως όποιους και αν διάλεγα θα μου έλειπαν απίστευτα πολύ όλοι οι υπόλοιποι…
