Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στον Κωνσταντίνο Στιβακτή

Ο Κωνσταντίνος Στιβακτής, έχοντας στις “αποσκευές” του, το νέο του τραγούδι “Πιάσει με”, έρχεται αντιμέτωπος με τις 10+1 Ερωτήσεις που του θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας.

Ένα νέο τραγούδι με τίτλο “Πιάσε με”. Πώς θα περιγράφατε, μουσικά και στιχουργικά, αυτό το κομμάτι;

Μουσικά είναι ένα από τα δυναμικότερα, up-tempo τραγούδια μου. Άλλωστε από τον τίτλο του ακόμη δεν αφήνει πολλά περιθώρια επιλογής (γέλια). Αυτό το ύφος καθοδήγησε και τις ενορχηστρωτικές μου σκέψεις, οι οποίες συμπυκνώνονται στο πάντρεμα των ατμοσφαιρικών 90’s synths με την βρωμιά της ηλεκτρικής κιθάρας και τα απρόσμενα ρυθμικά σχήματα μπάσου-τυμπάνων.

Από στιχουργικής απόψεως, το θεωρώ ως ένα από τα πιο λιτά και δωρικά κομμάτια που έχω γράψει, ωστόσο κρύβει ένα εξίσου βαθύ νόημα σε όσα έχει να πει. Αφορμή για την δημιουργία του «Πιάσε με», άλλωστε, αποτέλεσε ένας τσακωμός. Αυτός ήταν ο δικός μου τρόπος, λοιπόν, να εκφράσω στην άλλη πλευρά ότι είμαι εδώ ειλικρινά, σε κάθε συνθήκη. Ακόμη κι όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, δεν σταματώ να αγαπώ. Για αυτό, ανέκαθεν το είχα στο μυαλό μου ως ένα τραγούδι ανιδιοτελούς αγάπης και αποδοχής της διαφορετικότητας. Ένα τραγούδι που δραπετεύει από τα στενά όρια του προσωπικού μου βιώματος και ενδεχομένως αφορά πολλούς άλλους ανθρώπους.

Θωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο ένα μουσικό ύφος ή είστε ανοιχτός σε διαφορετικές επιρροές;

Είμαι ανοιχτός σε καθετί περιέχει ψυχή, σκέψη και καλλιτεχνικό κόπο. Αυτά με συγκινούν και προσπαθώ να τα εντάσσω σε ό,τι κάνω. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες έτσι το βλέπουν, πιστεύω. Σίγουρα, αναπτύσσουμε μια ταυτότητα, η οποία μάλιστα με τα χρόνια ωριμάζει. Όχι, όμως, να προσκολλόμαστε σε κάτι αποκλείοντας την ποικιλία. Προσωπικά, τουλάχιστον, βαριέμαι πολύ εύκολα, ώστε να αναπαράγω το ίδιο πράγμα αιωνίως.

Να περιμένουμε κάποιον ολοκληρωμένο δίσκο ή θα ακολουθήσει κάποιο νέο single;

Να περιμένετε ολοκληρωμένο δίσκο το φθινόπωρο με κάθε επισημότητα, μαζί με το τρίτο και τελευταίο κινηματογραφικό ταινιάκι, οπότε και θα φωτιστεί κάθε πτυχή τής ιστορίας που έχετε αρχίσει να ανακαλύπτετε τον τελευταίο καιρό. Σαν τις τριλογίες των blockbusters, ένα πράγμα (γέλια).

Αν λείπει κάτι από τη σημερινή ελληνική μουσική σκηνή, τι είναι αυτό;

Το θάρρος της δοκιμής.

Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;

Τι να πρωτοδιαλέξω! Θα πω αυτό που ήρθε αυθόρμητα τώρα στο μυαλό μου: να γράψω μουσική για θέατρο και κινηματογράφο. Για έργο του Λάνθιμου, ας πούμε. Ή του Nolan. Εύκολα πράγματα (γέλια)!

Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καταξιώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;

Δεν πιστεύω ότι αυτοτελώς τον καταξιώνουν. Την καταξίωση φέρνει μόνο η αντοχή στον χρόνο. Σίγουρα, όμως, οι ζωντανές εμφανίσεις είναι μέρος της πορείας προς αυτή. Δημιουργούν την σύνδεση, αυτή την μαγική, αμφίδρομη σχέση συναισθημάτων και έμπνευσης μεταξύ κοινού και καλλιτέχνη, στην οποία τελικά ο ένας γίνεται συνοδοιπόρος του άλλου εντός και εκτός συναυλιών.

Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;

Τον σημαντικότερο και ταυτόχρονα πιο υποτιμημένο. Ό,τι κι αν μας περιβάλλει καθημερινά έχει μέσα μουσική. Κι όμως, συχνά δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε την επίδρασή της στον ψυχισμό μας. Ίσως επειδή ακριβώς η πρόσβαση σε αυτήν είναι πλέον τόσο εύκολη.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows;

Εφόσον βοηθούν, καλώς υπάρχουν.

Θα πρέπει ο καλλιτέχνης να αρθρώνει λόγο για τις κοινωνικές εξελίξεις ή οφείλει να παραμένει αφοσιωμένος αποκλειστικά στο δημιουργικό του έργο;

Πώς γίνεται το δημιουργικό του έργο να μένει ανεπηρέαστο από τις εξελίξεις, θα ρωτήσω εγώ; Το έργο του αναγκαστικά είναι μέρος των εξελίξεων. Εδώ γεννάται, εδώ ζει. Από αυτές επηρεάζεται. Το ίδιο κι αυτός. Είναι αδύνατο να τις αγνοεί. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, αυτής της επιρροής αποτελεί ευθεία άρθρωση λόγου είτε την δούμε να συμπυκνώνεται στο δημιουργικό του αποτύπωμα είτε σε μια δημόσια τοποθέτηση άλλης μορφής.