Ο Γιάννης Μαθές, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου τραγουδιού “Τα κοχύλια του χειμώνα”, απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.
1. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει τον σημαντικότερο ρόλο για ένα επιτυχημένο έργο;
Αυτό που παρατηρώ τον τελευταίο καιρό, είναι ότι χρειάζεται όρεξη, έμπνευση, σκληρή δουλειά, επιμονή, μόνο και μόνο για να δημιουργηθεί ένα έργο και να παρουσιαστεί. Η επιτυχία του μετά φαντάζομαι φαίνεται στον χρόνο και εξαρτάται από πολλούς και αστάθμητους παράγοντες κάθε φορά.
2. Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας;
Από την ολοκληρωμένη εμπειρία της ακρόασης μουσικής, βάζοντας τον δίσκο, την κασέτα, το cd ή το mp3, αναπαυτικά στο καθιστικό μας, στα ηχεία του στερεοφωνικού μας, έχουμε περάσει σε μια γρήγορη, ψηφιακή «πληροφορία» μουσικής, διαδικτυακής ροής συνήθως, μέσα από ένα κινητό τηλέφωνο και ακουστικά. Με αυτή την ταχύτητα είναι σχεδόν αδύνατο να απολαύσουμε όλους τους «χυμούς» της καλής ποιότητας της μουσικής, όμως πιστεύω βαθιά ότι αυτή η Τέχνη πάντα θα βρίσκει τον τρόπο να ανακαλύπτεται, να μας συντροφεύει και να μας συγκινεί.
3. Ο στίχος προηγείται της μελωδίας ή το αντίστροφο;
Ο στίχος κατά κάποιον τρόπο έχω την αίσθηση ότι κρύβει μέσα του μουσική πριν ακόμα ντυθεί με κάποια μελωδία. Με τον Μάνο Σαγκρή προτιμάμε να δουλεύουμε έχοντας τον στίχο πάντα πρώτο.
4. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
– Ερωτική πρόβα (Λάγιος, Νταλάρας, Αφοί Κατσιμίχα)
– Καρυωτάκης (Πλάτωνος, Γιαννάτου)
– Ανάσα η τέχνη της καρδιάς (Γαλάνη, Νικολακοπούλου)
– Ανθρώπων έργα (Κραουνάκης-Νικολακοπούλου-Πρωτοψάλτη)
– Κάτι συμβαίνει (Βαρδής-Καρβέλας-Βίσση)
5. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Την Ταϋγέτη, την Ελένη Βιτάλη, τη Δήμητρα Παπαδοπούλου και τον Βλάσση Μπονάτσο.
6. Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία σας δημιουργία;
Δεν είναι λάθος του καιρού, πολύ σωστά τα σύννεφα γέμισαν τον ουρανό τέτοιου Ιούνη. Το καλοκαίρι αυτό δε θά ‘ρθει, παραμένουνε στο χώμα τα κοχύλια του χειμώνα.
7. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από τα τραγούδια σας;
«Κι έχω ένα όνειρο κρυφό, μ’ ένα ποδήλατο σπαστό να βγω στο δρόμο και με τον κόσμο να ενωθώ». Από το τραγούδι «Οι αιρετικοί» και το album «Ανήλικο».
8. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Με το «Χειροκρότημα» της Δήμητρας Γαλάνη. Είχα την τύχη να μου το εμπιστευτεί για την παράσταση «Να μείνουν μόνο τα τραγούδια» και να το μοιράζομαι μαζί της για δύο χρόνια επί σκηνής, στο ξεκίνημά μου στον χώρο της μουσικής. Δεν ξέρω αν ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής μου, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα μείνει χαραγμένο μέσα μου για πάντα.
9. Αναγνωρίζετε γρήγορα τα λάθη σας και ποια συγχωρείτε ευκολότερα στους άλλους;
Άλλες φορές τα αναγνωρίζω τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνω καν να τα κάνω κι άλλοτε νιώθω ότι τα κάνω ξανά και ξανά κι ακόμα δεν τα αναγνωρίζω. Συγχωρώ πανεύκολα τα λάθη που δεν περιέχουν δόλο.
10. Αν για την καριέρα σας έπρεπε να απομακρυνθείτε σημαντικό διάστημα από την οικογένεια σας, θα το κάνατε;
Ευτυχώς η οικογένειά μου θα με έβγαζε πρώτη εκείνη από ένα τέτοιο δίλημμα, αφού θα δικαιολογούσε και θα υποστήριζε με την ψυχή της μια τέτοια απομάκρυνση.
11. Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;
Για μένα χρειάζονται όλα, σε ισορροπία.
