Ο συγγραφέας Γιάννης Λασκαράκης απέναντι στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα για το CulturePoint.gr μας μιλά για το ιστορικό του μυθιστόρημα «Κυνηγημένοι από την Ιστορία» και πολλά άλλα ενδιαφέροντα θέματα.
1. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά παίζει το σημαντικότερο ρόλο για ένα επιτυχημένο έργο;
Η έμπνευση δίνει την ιδέα, την πνοή και την πλοκή ενός έργου. Σκιαγραφεί τους χαρακτήρες των ηρώων και καθοδηγεί ή απελευθερώνει τη δράση τους. Η σκληρή δουλειά προσδίδει την τεκμηρίωση , το κύρος και την αληθοφάνεια της αφήγησης. Την απόδοση του περιβάλλοντος, της ατμόσφαιρας και των ιστορικών γεγονότων, το «ζωντάνεμα» των ιστορικών προσώπων. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στο είδος του ιστορικού μυθιστορήματος με το οποίο ασχολούμαι.
2. Τι ρόλο έχει το βιβλίο στην ψηφιακή εποχή μας;
Στην ψηφιακή εποχή μας ο ρόλος του έντυπου λόγου , ιδιαίτερα στην πολιτική, στη δημοσιογραφία, στη διαφήμιση κλπ, έχει υποχωρήσει σε σχέση με τον ψηφιακό. Στο βιβλίο δε συνέβη αυτό στον ίδιο βαθμό. Και δεν είναι εύκολο να συμβεί. Τα e-books απαιτούν εξοπλισμό, ψηφιακή σύνδεση, ειδικές συνθήκες ανάγνωσης. Δεν τα παίρνεις μαζί σου όπου θέλεις, δεν τα απολαμβάνεις όπως θέλεις. Άρα το μέλλον του έντυπου βιβλίου είναι ακόμη μπροστά μας. Και σε κάθε περίπτωση δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από την εξέλιξη της τεχνολογίας. Μέχρι να μπορείς να το βάζεις να σου διαβάζει το περιεχόμενό του…
3. Με ποιον λογοτεχνικό χαρακτήρα ταυτίζεστε και ποιον αντιπαθείτε;
Και με ποιον δεν ταυτίστηκα… Από τον ανώνυμο ήρωα του Καζαντζάκη (δηλαδή τον εαυτό του) που περιγράφει στην «Ασκητική» τον προορισμό του επάνω στη γη, μέχρι την Εκάβη στο «Τρίτο στεφάνι» που δε το βάζει κάτω, όλα τα αντέχει και ρουφάει την ζωή μέχρι την τελευταία της σταγόνα. Όσο για τον πλέον αντιπαθή, κανείς δε θα ξεπεράσει τον «αιώνιο μπάτσο», τον Ιαβέρη, στους Αθλίους.
4. Ένας μήνας «καραντίνα». Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Υπάρχουν στη βιβλιοθήκη μου σπουδαία βιβλία που δε διάβασα διότι είχα θέσει άλλες αναγνωστικές προτεραιότητες. Πέντε από αυτά τα βιβλία θα έπαιρνα μαζί μου στην καραντίνα: Τον «Παίχτη» του Ντοστογιέφσκι, τη «Σερενάτα» του Λιβανελί, Τον «Ενικό αριθμό» της Διβάνη, Τα «Γράμματα στη Ραχήλ» του Παλαμά και τα «Τετράδια ημερολογίου» του Θεοτοκά.
5. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης θα συμπεριλαμβάνατε;
Εκπληκτική παρέα θα δημιουργούσαν ο Αριστοφάνης, ο Καζαντζάκης, ο Καραγάτσης, ο Θέμελης, ο Ξανθούλης και ο Γιάλομ.
6. Πως θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία σας δημιουργία;
Είναι το ιστορικό μυθιστόρημα «Κυνηγημένοι από την Ιστορία». Είναι η ιστορία δυο οικογενειών, αγνώστων μεταξύ τους, η μία από την Κρήτη και η άλλη από τη Θράκη, οι οποίες θαλασσοδέρνονται μέσα στα αφρισμένα κύματα της Ιστορίας. Από την επαναστατημένη Κρήτη στην επονείδιστη ήττα του 1897, από τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους στον Εθνικό διχασμό, από την τραγωδία στον Πόντο στην Μικρασιατική καταστροφή και στον ξεριζωμό εκατομμυρίων ανθρώπων από τις εστίες τους. Οι δυο οικογένειες προσπαθούν να επιβιώσουν «κυνηγημένες από την Ιστορία», στην κυριολεξία , όπως εκατομμύρια άλλες. Μέσα από την ιστορία των ηρώων, μου δίνεται η δυνατότητα να αναπαραστήσω την πιο ταραγμένη περίοδο της νεοελληνικής Ιστορίας. Οι ήρωες οι οποίοι είναι οι παππούδες μου, συμμετέχουν στα δρώμενα, ζουν θριάμβους και καταστροφές και εγκαταλείπουν μαζί με εκατομμύρια άλλους Ρωμιούς τις εστίες τους στις ευημερούσες κοινότητες της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης, της Μικρασίας, της Ιωνίας, του Πόντου και της Θράκης
7. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από το βιβλίο σας;
Συχνά ο μύθος δεν έχει σαφή όρια με την Ιστορία. Εξ άλλου, η ιστορική αλήθεια, η αλήθεια των γεγονότων δεν είναι ποτέ ακαταμάχητη.
8. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα «ντύνατε» μουσικά το έργο σας;
Το «Κεμάλ» σε μουσική Χατζηδάκη και στίχους Γκάτσου.
9. Αναγνωρίζετε γρήγορα τα λάθη σας και ποια συγχωρείτε ευκολότερα στους άλλους;
Τα λάθη μου πρώτα τα «αναγνωρίζει» η ζωή και μου τα πετάει στα μούτρα. Μόνο ένας ηλίθιος εγωπαθής δε θα τα αναγνώριζε. Όσο για τα λάθη των άλλων (λάθη και όχι εγκλήματα), μια συγγνώμη μου αρκεί.
10. Αν για την καριέρα σας έπρεπε να απομακρυνθείτε σημαντικό διάστημα από την οικογένειά σας, θα το κάνατε;
Εννοείται
11. Χρειάζεται περισσότερα ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;
Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Ο ρεαλισμός και ο ορθολογισμός σου δίνουν σταθερή περπατησιά στη ζωή. Ο ρομαντισμός και τα αισθήματα την κάνουν πιο όμορφη.
- Ο Γιάννης Λασκαράκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944, μεγάλωσε στην Καβάλα και ζει στην Αλεξανδρούπολη. Εργάστηκε ως τοπογράφος-πολιτικός μηχανικός. Ήταν εκδότης της εφημερίδας Η Γνώμη και διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων. Τιμήθηκε με το βραβείο ειρήνης και φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί το 1996. Βραβεύτηκε από τον Πρωθυπουργό του Ναγκόρνο Καραμπάχ για την οργάνωση της κινητοποίησης υπέρ της επισκευής και του εξοπλισμού του παιδικού νοσοκομείου της Στεπανακέρτ και της ενίσχυσης του ελληνικού χωριού Μεχμανά (1995). Υπήρξε αντιδήμαρχος Αλεξανδρούπολης και εκπρόσωπος των ελληνικών δήμων στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο της Κομισιόν για τις τοπικές και περιφερειακές αρχές (1988-1991). Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ (1977-1990). Είναι ιδρυτικό μέλος του σωματείου «Διάζωμα» για την υποστήριξη και ανάδειξη των αρχαίων θεάτρων και μνημείων.
