Ο ερμηνευτής Χρήστος Μπότσης, κυκλοφορεί το νέο του τραγούδι “Σήκωσε Νοτιά” και απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του CulturePoint.gr.
1. Τι πραγματεύεται το νέο σας τραγούδι με τίτλο “Σήκωσε Νοτιά”;
– Αρχικά να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία. Το τραγούδι ‘’Σήκωσε Νοτιά’’ σε στίχους της Λίνας Δημοπούλου και μουσική του Γιώργου Κυριάκου, αναφέρεται στον ανεκπλήρωτο έρωτα. Ο ‘’ήρωας’’ του τραγουδιού μιλά για μία απώλεια ενός προσώπου, το οποίο ερωτεύθηκε. Είναι κάτι που όλοι έχουμε ζήσει κι έχουμε βρεθεί στη συνθήκη αυτή. Είναι μεγάλη κουβέντα ο έρωτας και πόσο μάλλον ο ανεκπλήρωτος.
2. Τα άμεσα καλλιτεχνικά σας σχέδια, μετά την καραντίνα;
– Ετοιμάζουμε με τη θεατρική ομάδα με την οποία συνεργάζομαι, το ΘΗ.ΠΕ.ΘΕ (Θηβαϊκό Πειραματικό Θέατρο), τη Γίδα του Έντουαρντ Άλμπι. Ένα σύγχρονο έργο που έχει πολλά να μας διδάξει και το τονίζω αυτό. Μουσικά τώρα, κάνω πρόβες με την μπάντα μου για να κάνουμε κάποιες ζωντανές εμφανίσεις, αν κι εφόσον μπορούμε, γιατί ο πολιτισμός βλέπω αντιμετωπίζεται αισχρά. Επιπλέον, είμαστε στο πρώτο στάδιο για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου άλμπουμ, που ευελπιστώ να καταφέρουμε να υλοποιηθεί εντός του έτους. Τι να πω, εύχομαι να φύγει όλο αυτό, όσον το δυνατόν πιο γρήγορα. Έχει εξαντληθεί η υπομονή όλων.
3. Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό όνειρο σας;
– Να καταφέρω να παραμείνω άνθρωπος. Συνδέεται άμεσα και με την τέχνη που υπηρετώ αυτό. Δε μπορείς να είσαι καλλιτέχνης, αν δεν αντιστέκεσαι στο άδικο. Και το άδικο δυστυχώς υπερισχύει στον έξω κόσμο. Και χρειάζεται να ενωθούμε όλοι. Μοιάζουν ουτοπικά για πολλούς αυτά, αλλά την πιστή μου δε την χάνω.
4. Τι είναι αυτό που κάνει μοναδική μια ερμηνεία;
– Η ψυχή. Ανήκω στους τραγουδιστές που έχω κάνει πολλά μαθήματα φωνητικής. Φυσικά και τα θεωρώ απολύτως αναγκαία, γιατί πιστεύω πως όλα έχουν μία σπουδή. Όμως το να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο και να εκφράσεις το συναίσθημα του τραγουδιού με τη ψυχή σου, δεν διδάσκεται. Ένα τραγούδι είναι μία μικρή θεατρική παράσταση. Πρέπει να γίνεις ο ρόλος αλλά αληθινά. Η αλήθεια μας είναι πολύτιμη.
5. Έχουμε “εκμεταλλευτεί” τη μουσική μας παράδοση στο βαθμό πού θα μπορούσαμε και θα έπρεπε;
– Νομίζω πως όχι. Φυσικά και υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που κάνουν φοβερές επανεκτελέσεις παραδοσιακών τραγουδιών, αλλά δυστυχώς δεν τους δίνεται βήμα. Βασικά αυτό που υπερισχύει πλέον είναι η trap μουσική για τους νέους. Και παρόλο που δεν έχω ακούσει ποτέ, δέχομαι ότι μπορεί κάποιος να διασκεδάζει έτσι. Το πρόβλημα όμως έγκειται στο ότι διασκεδάζει μόνο με αυτόν τον τρόπο. Δεν ψυχαγωγείται ο νέος άνθρωπος. Η παράδοση είναι μία ψυχαγωγία. Μπορεί ο στίχος να είναι απλός αλλά έχει αισθητική και ποιότητα. Για να εκμεταλλευτούμε λοιπόν τη μουσική μας παράδοση, πρέπει να βελτιώσουμε την κουλτούρα μας, την παιδεία μας, τον τρόπο που εκφραζόμαστε.
6. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει πλέον ο ψηφιακός κόσμος (πχ YouTube) στην προσέγγιση του κοινού;
– Παίζει πλέον το σημαντικότερο ρόλο με μεγάλη διαφορά. Είμαστε πια ελάχιστοι αυτοί που αγοράζουμε δίσκους. Η εποχή μας βρίσκεται σε μεταίχμιο ως προς αυτό το θέμα. Δεν μπορώ να ξέρω αν θα είναι καλύτερο ή χειρότερο αλλά εμένα μου άρεσε περισσότερο η προηγούμενη εποχή. Είχε έναν ρομαντισμό!
7. Πώς σχολιάζετε το φαινόμενο των τραγουδιστικών reality shows;.
– Δεν μ’ αρέσει τίποτε που χρησιμοποιεί τον άνθρωπο ως προϊόν εμπορεύματος. Είναι μία βιομηχανία που κυνηγάει το ποιος θα γίνει πιο διάσημος από τον άλλον. Αυτό είναι το ζήτημα; Για μένα το ζήτημα είναι να γίνω καλός τραγουδιστής και να υπηρετώ αυτό που κάνω όσον το δυνατόν καλύτερα. Δεν παίζει κανένα ρόλο αν σε ξέρει όλη η Ελλάδα ή αν σε ξέρει η μισή. Σημασία έχει να δίνεσαι σε αυτό που κάνεις. Όταν δίνεσαι, ανταμείβεσαι κιόλας.
8. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
– Σίγουρα τα ‘’Τροπάρια για Φονιάδες’’ και το ‘’Σταυρό του Νότου’’ του Μικρούτσικου. Δεν τους χορταίνω αυτούς τους δίσκους. Οι άλλοι 2 θα ήταν Χατζιδάκις και Θεοδωράκης γιατί τους μελετώ πολύ αυτή την περίοδο. Ο τελευταίος θα ήταν κάποιου καινούργιου καλλιτέχνη. Μ’ αρέσει πάρα πολύ να ακούω νέα πράγματα.
9. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
– Εν ζωή θα επέλεγα σίγουρα την Νατάσσα Μποφίλιου. Επειδή έκανα σεμινάρια μαζί της, μιλάμε για έναν φοβερό τύπο με απίστευτο χιούμορ που θα περνούσαμε τέλεια. Φυσικά Γιώργο Κυριάκο και Νίκο Μερτζάνο, φίλοι κι επίσης τέλειοι για παρέα. Επίσης θα έλεγα και τον Μίλτο Πασχαλίδη. Ενώ δεν τον γνωρίζω προσωπικά , έχει κάτι αυτός ο άνθρωπος. Για ατέλειωτες ενεργειακές συζητήσεις την Παυλίνα Βουλγαράκη την οποία εκτιμώ πολύ.
Καλλιτέχνες που δεν είναι πια κοντά μας, πρώτη θα ήταν η Μαρία Δημητριάδη. Θα είχα τόσα πράγματα να τη ρωτήσω. Ίσως η μεγαλύτερη δραματική τραγουδίστρια που πέρασε από την ελληνική δισκογραφία. Μαζί της σίγουρα, Μάνος Ελευθερίου, Θάνος Μικρούτσικος, Μάνος Χατζιδάκις. Θα ήταν μαθησιακή απόδραση!
10. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
-Νομίζω με τη ΦΑΙΔΡΑ του Μίκη Θεοδωράκη. Τι τραγούδι! Δεν έχω καταφέρει να το τραγουδήσω ακόμη. Με συγκινεί τόσο πολύ, που δεν μπορώ..
11. Χρειάζεται περισσότερος ρεαλισμός ή ρομαντισμός, στις ζωές μας;
– Ρομαντισμός φυσικά! Φτάνει πια με το ένα κι ένα κάνει δύο! Ας ονειρευτούμε, ας αγαπηθούμε, ας ταξιδέψουμε.
