/Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στον Χάρη Μακρή

Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στον Χάρη Μακρή

Ο ερμηνευτής Χάρης Μακρής απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα για το CulturePoint.gr και μας μιλά για το δίσκο του, τα reality shows, τα επαγγελματικά του σχέδια και πολλά άλλα.

1. Τι είναι αυτό που κάνει μοναδική μια ερμηνεία;

Χ.Μ: Ο ψυχισμός του ερμηνευτή και η ικανότητά του, αφενός τραγουδιστικά, αλλά και κατά πόσο μπορεί να «υποδυθεί» τον ρόλο του αγγελιοφόρου του μηνύματος του στίχου. Αυτό που πολλές φορές ακούμε να λέγεται για μια ερμηνεία «μπήκε μέσα στο τραγούδι».

2. Τι ρόλο παίζει ο ψηφιακός κόσμος (πχ YouTube) στην προσέγγιση του κοινού;

Χ.Μ: Ο ψηφιακός κόσμος δεν είναι παρά ο κόσμος στον οποίο ζει η ψηφιοποιημένη μορφή της πληροφορίας και η οποία εκμεταλλεύεται τους πολλούς και γρήγορους τρόπους με τους οποίους αυτή μπορεί μέσω αυτού να διαμοιραστεί. Έτσι και στη μουσική, αυτός ο κόσμος, έχει τον απόλυτο ρόλο στην προώθηση ενός τραγουδιού, ενός τραγουδιστή ή μιας καλλιτεχνικής παράστασης. Το κοινό, φυσικά, έλκεται από ότι μέσω του ψηφιακού κόσμου στοχευμένα του προσφέρεται ως πρόταση. Με τη σειρά του διαμορφώνει τις προτιμήσεις του, προτιμήσεις που αποτυπώνονται στις διάφορες πλατφόρμες αλλά και τα social media. Το ζητούμενο, όμως, για μένα δεν είναι ο ρόλος του ψηφιακού κόσμου γιατί αυτός είναι μια πραγματικότητα εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες όσον αφορά τη δυνατότητα της μουσικής να διαχέεται μέσω αυτού. Είναι ο όγκος της πληροφορίας, οι τάσεις, τι επιλέγεται να προωθείται και τι τελικά προσφέρουμε στο κοινό. Το πολύ δεν είναι απαραίτητα και καλό.

3. Πώς σχολιάζετε το φαινόμενο των τραγουδιστικών reality shows;

Χ.Μ: Αρχικά, να πούμε πως δεν είναι ένα τωρινό φαινόμενο. Εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχουν reality shows που σχετίζονται με τη μουσική. Υπάρχει κόσμος που πιστεύει ότι με τον τρόπο αυτό θα ακουστεί, θα γίνει αναγνωρίσιμος, το οποίο δυστυχώς πολλές φορές είναι το μοναδικό κριτήριο, και έτσι θα βρει την ευκαιρία να ξεκινήσει μια καριέρα στη μουσική με αυτόν τον τρόπο. Το να πάει κάποιος σε ένα reality είναι δικαίωμα του. Με την αναφορά ότι πήγα σε reality άρα έχω αξία και άρα οφείλω να αναγνωρίζομαι με αυτή μου την ιδιότητα είναι κάτι που δεν κατανοώ. Όλοι θα κριθούμε με την πορεία μας είτε αυτή περνάει μέσα από reality είτε όχι και ο καθένας μας κάνει τις επιλογές του για τον τρόπο με τον οποίο θα εξωτερικεύσει ή θα επικοινωνήσει τα ταλέντα που πιστεύει ότι έχει.

Πείτε μας κάποια πράγματα για τον πρώτο προσωπικό σας δίσκο. Τι περιλαμβάνει και με ποια κριτήρια επιλέγετε τα τραγούδια που ερμηνεύετε;

Χ.Μ: Ο πρώτος μου δίσκος έχει τον τίτλο «ΑΛΜΠΟΥΜ» κυκλοφορεί εδώ και 2 χρόνια από τη Minos EMI και συμπεριλαμβάνει τραγούδια πολύ σημαντικών δημιουργών, συνθετών και στιχουργών, οι οποίοι στήριξαν το 1ο μου προσωπικό δισκογραφικό project. Τα τραγούδια είναι:

Το τραγούδι μου κερί (Στίχοι: Λίνα Δημοπούλου, Μουσική: Χάρης Μακρής)
Μια ψυχή για τόσο σώμα (Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης, Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος)
Σώμα που αποστήθισα (Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μουσική: Μιχάλης Κουμπιός)
Ο Παράδεισος δεν φτιάχτηκε ακόμη (Στίχοι: Σταύρος Σταύρου, Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας)
Εποχές – συμμετέχει ο Παντελής Θαλασσινός (Στίχοι: Ελένη Σιούφτα, Μουσική: Παντελής Θαλασσινός)
Δριμύς Απρίλης (Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μουσική: Μιχάλης Κουμπιός)
Στο Σταθμό Λαρίσης – συμμετέχει ο Λάκης Παπαδόπουλος (Στίχοι: Κυριάκος Ντούμος, Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος)
Περπάτα αργά (Στίχοι: Λίνα Δημοπούλου, Μουσική: Αντρέας Κατσιγιάννης)
Εγώ δε ξέρω από φιλιά (Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης, Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος)
Για τους χαμένους (Στίχοι: Λευτέρης Χαψιάδης, Μουσική: Γιώργος Νταλάρας)

Τα τραγούδια που διαλέγω για την προσωπική μου δισκογραφία θέλω να μου ταιριάζουν τόσο ερμηνευτικά ως και προς τον μουσικό κόσμο από τον οποίο προέρχονται τόσο συνθετικά όσο και στιχουργικά. Αυτό δε σημαίνει, φυσικά, ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί και με έναν άσημο δημιουργό ασχέτως αν στον 1ο μου δίσκο διάλεξα τραγούδια πολύ αναγνωρισμένων δημιουργών καθώς αυτός ήταν ο σκοπός του ΆΛΜΠΟΥΜ.

5. Ποια στοιχεία κατατάσσουν ένα τραγούδι στα έντεχνα ή “άτεχνα”, αν υπάρχει τέτοιος διαχωρισμός;

Χ.Μ: Αυτοί οι όροι δεν υφίστανται στη μουσική ή τουλάχιστον δε γνωρίζω εγώ με ποια κριτήρια κατατάσσονται τα τραγούδια με αυτόν τον τρόπο. Αυτοί οι όροι όποτε τους ακούω να χρησιμοποιούνται είναι γιατί κάποιοι έχουν την ανάγκη να κατατάξουν τα τραγούδια και τους τραγουδιστές σε κατηγορίες και είδη.

6. Ποια είναι τα άμεσα επαγγελματικά σας σχέδια, μετά την καραντίνα;

X.M: Επειδή κατά την περίοδο της καραντίνας στερούμαστε πολύ την παρουσία μας σε ανοιχτό χώρο νιώθω ιδιαίτερα ανυπόμονος για το συναυλιακό καλοκαίρι του 2021. Άλλωστε το αντίστοιχο του 2020 ήταν σχεδόν ανύπαρκτο.

7. Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό όνειρο σας;

Χ.Μ: Να γίνω ευρέως αγαπητός για τα τραγούδια μου. Τίποτα περισσότερο, δηλαδή, από αυτό δηλαδή που και τα δικά μου πρότυπα μου προσέφεραν. Είναι ευλογία να αγαπιέσαι από τα τραγούδια σου.

8. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;

Χ.Μ: Πέντε από τους πολύ αγαπημένους μου δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας:
Κατσιμίχα – Παράλληλη δισκογραφία
Μίλτος Πασχαλίδης: – Ό,τι Αγαπάς Δεν Τελειώνει (Ζωντανή Ηχογράφηση στο Θέατρο Βράχων)
Γιώργος Νταλάρας – Tα μουσικά γενέθλια
Γλυκερία – Βροχή των αστεριών
Αντώνης Βαρδής – Οικογενειακή Υπόθεση

9.  Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Χ.Μ: Θα διάλεγα το Γιάννη Ζουγανέλη, τον Κώστα Μακεδόνα και την Ασπασία Στρατηγού γιατί έχουν φοβερή αίσθηση του χιούμορ, και τον Γιώργο Ζαμπέτα, αν μπορούσα να τον φέρω στις μέρες μας, για τις μοναδικές ατάκες και πενιές του.

10. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;

Η μελωδία της θα μπορούσε να εναλλάσσεται ανάλογα με τη στιγμή. Σίγουρα ένα τραγούδι που με συνεπαίρνει σε σημαντικές στιγμές της ζωής μου είναι το “My way” του Frank Sinatra.

11. Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;

X.M: Χρειάζεται να μην είμαστε τόσο ρεαλιστές εις βάρος του ρομαντισμού και να μην είμαστε αθεράπευτα ρομαντικοί μην αναγνωρίζοντας του κινδύνους που επισημαίνει ο ρεαλισμός.