Ο Χάρης Καραθύμιος, που μας συστήνεται με το μυθιστόρημα “Ο Σκορπιός” από τις εκδόσεις Λιβάνη, απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.

1. Ένα μυθιστόρημα με τίτλο “Ο Σκορπιός”. Τι πραγματεύεται;

Ο ιδιωτικός ερευνητής Γαβριήλ Γάκος επισκέπτεται το ορεινό Καστρί, ένα χωριό της Στερεάς Ελλάδας, για να λύσει το μυστήριο του θανάτου του δεκαεφτάχρονου Ντέμη Πολύβιου, που βρέθηκε νεκρός στη ρεματιά, στο δάσος που κυκλώνει το χωριό. Λίγες ώρες μετά τον θάνατο του παιδιού, και αφού η αστυνομία είχε αρχειοθετήσει την υπόθεση ως ατύχημα, ο πατέρας του Ντέμη έλαβε μια κλήση και στην άλλη άκρη της γραμμής άκουσε τον νεκρό γιο του να του λέει ότι τον δολοφόνησαν. Οι προκατειλημμένοι και δεισιδαίμονες χωριανοί πίστεψαν ότι ο μυθικός Σκορπιός είχε επιστρέψει για να πάρει εκδίκηση. Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, ένας ξυλουργός που είχε ζήσει στο Καστρί πριν από αρκετές δεκαετίες, είχε εφεύρει ένα βερνίκι εμποτισμού που έκανε τα ξύλα πυρίμαχα. Η πατέντα του αυτή τον γέμισε δόξα και πλούτη. Οι συγχωριανοί του τον κατηγόρησαν ότι είχε κάνει κάποια συμφωνία με τον Διάβολο και, καθώς ήταν αδύνατον αλλιώς να είχε κατορθώσει να μην καίγεται το ξύλο, πίστευαν ότι ασκούσε μαύρη μαγεία. Αποφάσισαν έτσι να τον καταδικάσουν σε θάνατο. Οι Καστρινοί έβαλαν φωτιά στο σπίτι του ξυλουργού, κι ενώ περίμεναν να τον δουν να καίγεται ζωντανός, εκείνος λούστηκε με το βερνίκι εμποτισμού του και πέρασε μέσα απ’ τις φλόγες και δραπέτευσε. Όπως ένας σκορπιός, που αν εγκλωβιστεί σ’ έναν κύκλο φωτιάς, τρυπιέται με το ίδιο του το δηλητήριο για να απαλλαγεί από το αδιέξοδο.

2. Σκιαγραφήστε μας τους κεντρικούς χαρακτήρες  του βιβλίου. Τι πρεσβεύουν και τι προσπαθούν να πετύχουν;

Ο Γαβριήλ Γάκος, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, είναι ένας τριαντατετράχρονος ιδιωτικός ερευνητής, πρώην αστυνομικός, που παλεύει να ορθοποδήσει έπειτα από τη δολοφονία της οχτάχρονης κόρης του και τη διάλυση του γάμου του με τη γυναίκα που αγάπησε όσο καμία άλλη και που ακόμη αγαπάει. Έπειτα από μία υπόθεση που έλυσε, η οποία είχε λάβει τεράστια δημοσιότητα, απέκτησε τη φήμη του απομυθοποιητή του μεταφυσικού. Ο Γαβριήλ πιστεύει ότι κάθε μυστήριο, όσο ανεξήγητο και φαινομενικά μεταφυσικό κι αν είναι, επιδέχεται μίας λογικής εξήγησης. Ωστόσο, αναλαμβάνοντας υποθέσεις που φαίνεται να μην εξηγούνται με τη λογική, ελπίζει βαθιά μέσα του να έχει άδικο. Όταν πληροφορήθηκε ότι ο Μάξιμος Πολύβιος άκουσε στο τηλέφωνο τη φωνή του νεκρού γιου του, σκέφτηκε πόσο θα ήθελε να ήταν αλήθεια, να μπορούσε κι εκείνος ν’ ακούσει ξανά την κόρη του. Το ταξίδι του Γαβριήλ Γάκου είναι ένα ταξίδι λύτρωσης. Να καταφέρει να αποδεχτεί τη σκληρή πραγματικότητα, που θέλει την κόρη του να έχει φύγει μια για πάντα, ή ν’ ανακαλύψει ότι δεν εξηγούνται όλα με τη λογική, κι ότι θα μπορέσει να την ξαναδεί. Και αυτό θα το πετύχει με το να λύσει το μυστήριο. Κύριο ρόλο παίζουν, επίσης, οι χαρακτήρες του χωριού, οι οποίοι έχουν μυστικά και είναι όλοι τους ανεξαιρέτως ύποπτοι.

3. Τι θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης, διαβάζοντας  τον “Σκορπιό”;

Πέρα από τη χαρά της επίλυσης του μυστηρίου και την έξαψη από το σασπένς και τις ανατροπές της πλοκής, ο αναγνώστης ίσως προβληματιστεί, ίσως γελάσει, ενδεχομένως να συγκινηθεί. Όπως και να ’χει, στο τέλος θα λυτρωθεί μαζί με τον ήρωα. Συναισθήματα είναι αυτό που θα αποκομίσει. Μπορεί κάποια από τα προηγούμενα, μπορεί και όλα. Αυτό που δεν θα ήθελα να αποκομίσει είναι απογοήτευση.

4. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από το βιβλίο σας;

Είναι το απόφθεγμα του Βολταίρου: Κι αν ακόμη δεν υπήρχε ο Θεός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. 

5. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στη συγγραφή ενός βιβλίου;

Η σκληρή δουλειά, που πολλές φορές γεννά και την έμπνευση.

6. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο στην ψηφιακή εποχή μας;

Μικρό δυστυχώς. Διαβάζουν κατά κύριο λόγο οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Οι νέοι, ως επί το πλείστον, δεν έχουν καμία απολύτως επαφή με τα βιβλία. Είναι η γενιά του ίντερνετ και της εικόνας. Ειδικότερα για την Ελλάδα, έχει διαπραχθεί διαχρονικά ένα παιδαγωγικό έγκλημα με αποτέλεσμα να έχουμε από παιδιά το διάβασμα ενός βιβλίου ως μια καταναγκαστική πράξη και οι περισσότεροι να αδυνατούν να το δουν ως ψυχαγωγία. Πιστεύω πάντως ότι, καθώς το βιβλίο είναι διαχρονική αξία, κάποια στιγμή, όταν θα επέλθει ο κορεσμός –και ίσως και αποστροφή– των ψηφιακών μέσων, ο κόσμος θα αγκαλιάσει και πάλι τα βιβλία.

7. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

Θα ήθελα κάποια που να μην έχω διαβάσει. Πέντε από τα αγαπημένα μου πάντως είναι «Η Φάρμα των Ζώων» του Τζωρτζ Όργουελ, η «Σπουδή στο κόκκινο» με τον Σέρλοκ Χολμς του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ,  «Ο Κοκκινολαίμης» του Τζο Νέσμπο, «Η Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά» της Χάριετ Μπίτσερ Στόου, και ο «Μάκβεθ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.

8. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Όργουελ, Σέξπηρ και Τσέχωφ.

9. Με ποιο τραγούδι ή άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;

Τον Σκορπιό τον έχω ντύσει ήδη με τραγούδια που αναφέρονται μέσα στο βιβλίο. Είναι τα εξής και με τη σειρά που “ακούγονται”:

 «Simple Man» – Lynyrd Skynyrd / «I Need You» – Lynyrd Skynyrd / «Fear of the Dark» – Iron Maiden Live ’01 / «Tuesday’s Gone» – Lynyrd Skynyrd / «Nothing Else Matters» – Metallica / «Sign of the Times» – Harry Styles / «Hurt» – Johnny Cash

10. Πιστεύετε στη μοίρα ή στην τύχη;

Και στα δύο.

11. Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;

Ρομαντισμό, διότι ζούμε στην εποχή του ωμού ρεαλισμού.