Ο συγγραφέας Αλέξανδρος Τριανταφύλλου απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις που του θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του “Στα κανάλια του τρόμου” από τις εκδόσεις Γραφή.
1.Κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά σας “Στα κανάλια του τρόμου”. Γιατί επιλέξατε αυτό τον τίτλο;
Γιατί ο αρχικός τίτλος του έργου ήταν κάτι που θα καταλάβαινε μόνον κάποιος που είχε διαβάσει το βιβλίο. Εκτός από αυτό, ο τίτλος «Στα Κανάλια του Τρόμου» σε προετοιμάζει για αυτά ακριβώς που θα διαβάσεις σε ένα βιβλίο που πραγματεύεται δολοπλοκίες, κατασκοπείες και παιχνίδια εξουσίας κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας.
- Σκιαγραφήστε μας τους κεντρικούς ήρωες, τα κίνητρα και τους στόχους τους.
Το βιβλίο ξεκινά με τον Τζουλιάνο, έναν νομοταγή αποθηκάριο (σσ φαρμακοποιό), που δεν είχε προβλήματα ποτέ με τις αρχές, να βρίσκεται μπλεγμένος σε μια πλεκτάνη παρεμπορίου τροφίμων. Ενώ έχει σαν αρχικό στόχο να βρει το φάρμακο για την αρρώστια, χάνεται σε ίντριγκες που φτάνουν μέχρι την κορυφή της εξουσίας. Από την άλλη μεριά, ο Τζάκο είναι λαθρέμπορος-κουρσάρος με κάποιες ιδιαίτερες δυνατότητες που έχει μείνει χωρίς δουλειά λόγω της πανδημίας. Δέχεται μια δουλειά με αμοιβή αρκετή ώστε να πετύχει τον απώτερο σκοπό του, να σταματήσει την παράνομη ζωή.
- Περιγράφετε τις επιπτώσεις μιας πανδημίας. Πόσο και πού διαφέρει ο δικός σας φανταστικός κόσμος από όσα βίωσε ο πλανήτης τα τελευταία χρόνια;
Μια πανδημία στον κόσμο του μυθιστορήματος έχει πολλές επιπτώσεις. Αρχικά μιλάμε για έναν κόσμο με τεχνολογία της εποχής του 1600. Επομένως, είναι πολύ δύσκολο να αναγνωριστεί γρήγορα και να περιοριστεί. Οι επιστήμονες του μυθιστορήματος θα δοκιμάσουν πολλά γιατροσόφια και πειράματα, που μπορεί να έχουν άσχημη κατάληξη (και καταλήγουν άσχημα). Εκτός από το υγειονομικό κομμάτι, βλέπουμε έξαρση της εγκληματικότητας, έξαρση της διαφθοράς, έξαρση της κατάχρησης εξουσίας, έξαρση της κοινωνικής απομόνωσης των ανθρώπων και άρα αύξηση της καχυποψίας και του «εγώ να είμαι καλά, δε με νοιάζει ο δίπλα». Πράματα που μοιάζουν πολύ με αυτά που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.
- Τι πιστεύετε ότι θα αποκομίσει ως απόσταγμα ο αναγνώστης;
Πιστεύω και ελπίζω πως ο αναγνώστης θα κρατήσει ότι όσο καλά δομημένο κι αν είναι το κακό, όσο κι αν έχει απλώσει την πλεκτάνη του σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα αντισταθούν.
- Ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή και ειδικά με το χώρο του φανταστικού;
Το μικρόβιο της δημιουργικότητας υπήρχε μέσα μου. Αφορμή για να ασχοληθώ με τη λογοτεχνία στάθηκε ο συγγραφέας Brian Mcclellan και η τριλογία του “The Powder Mage”.
- Ποιον ορισμό θα δίνατε στην έννοια της λογοτεχνίας;
Για εμένα η λογοτεχνία είναι ένα μέσον έκφρασης ιδεών μέσα από ιστορίες παρμένες από την αληθινή ζωή ή από την φαντασία του εκάστοτε συγγραφέα.
- Γιατί οι Έλληνες διαβάζουν λιγότερο από τον μέσο Ευρωπαίο;
Γιατί οι Έλληνες έχουν διαφορετική κουλτούρα από τον μέσο Ευρωπαίο. Όταν η Ευρώπη τύπωσε τα πρώτα της βιβλία το 1455, στην Ελλάδα είχε μόλις εγκατασταθεί το νέο καθεστώς των Οθωμανών, διάρκειας 400 χρόνων. Μέχρι τον 19ο αιώνα, τα ελληνικά βιβλία τυπώνονταν στη Γαλλία, στη Γερμανία και στην Ιταλία. Η Ευρώπη λοιπόν έχει το προβάδισμα στην ανάγνωση βιβλίων, κάτι που μπαίνει στην κουλτούρα, που μαθαίνεται από μικρή ηλικία.
- Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Ο ρόλος του βιβλίου δεν αλλάζει. Μας ταξιδεύει, μας διηγείται, μας διδάσκει, μας συγκινεί… Κάποιες αξίες δε μπορούν να αντικατασταθούν από μία οθόνη και μια τεχνητή νοημοσύνη.
- Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Η τριλογία του Scott Lynch, Gentelman Bastard, The Thousand Names του Django Wexler που σε ταξιδεύει, Harry Potter and the Prisoner of Azkaban, Where Loyalties Lie του Rob Hayes και το Game of Thrones του George Martin.
- Πιστεύετε στη μοίρα ή στην τύχη;
Μοίρα και τύχη είναι δύο διαφορετικές έννοιες που πηγάζουν από την Αρχαία Ελλάδα. Οι μεν μοίρες ως κόρες του Δία συνέβαλαν στην τήρηση της τάξης στον κόσμο, η δε Τύχη θεωρείται είτε καρπός της ένωσης μεταξύ του Δία και της Θέμιδος, είτε κόρη του Ερμή και της Αφροδίτης, είτε ως μία από τις Ωκεανίδες. Όλα έχουν ως βάση την ένωση του άναρχου και αυτού που πρέπει να γίνεται. Αν πιστεύω στη μοίρα ή στην τύχη; Πιστεύω και στα δύο.
- Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;
Χρειαζόμαστε περισσότερη πρακτικότητα στη ζωή μας. Μετά θα έβαζα τον ρομαντισμό και τελευταίο τον ρεαλισμό. Όταν κάποιος είναι ρομαντικός ή ιδεολόγος και έχει μάθει να λειτουργεί με πρακτικότητα, μπορεί να κάνει θαύματα.
