Η ερμηνεύτρια Πόπη Μαστοράκη απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις που τις θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την κυκλοφορία του τραγουδιού “Ανθός Γιασεμιού” από την Ogdoo Music.
- Νέο τραγούδι με τίτλο ‘’Ανθός Γιασεμιού’’. Πώς θα το χαρακτηρίζατε;
Μέσα σε μία περίοδο καραντίνας , περιορισμών και αυτοπεριορισμών, σε ένα γκρίζο περιβάλλον, όπου τα όνειρά μας αποχρωματίστηκαν, το τραγούδι μας καλλιεργήθηκε και άνθισε. Νότες γλυκιάς μελαγχολίας που καταλήγουν σε χρώματα αισιοδοξίας.
- Να περιμένουμε συνέχιση της συνεργασίας με τη Μιρέλα Πάχου σε κάποιο επόμενο single ή δίσκο;
Η Μιρέλα Πάχου είναι η δασκάλα μου , η φίλη μου και η πηγή του ονείρου μου. Με ενέπνευσε , με ενθάρρυνε , με παρακίνησε και έδωσε μελωδική μορφή σε αυτή την πρώτη μου προσπάθεια. Το ΄΄Άνθος Γιασεμιού ΄΄ είναι η αρχή ενός μουσικού ταξιδιού και η Μιρέλα είναι συνταξιδιώτης.
- Θωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο ένα μουσικό ύφος ή είστε ανοιχτή σε διαφορετικές επιρροές;
Αν και στη μουσική δεν πιστεύω ότι χωράνε διακρίσεις , χαρακτηρισμοί και αποκλεισμοί, τα ακούσματά μου μοιράζονται μεταξύ Ανατολής, έντεχνης και παραδοσιακής μουσικής . Το σαντούρι ήταν το κλειδί-του σολ- για εμένα που άνοιξε το δρόμο για τα τραγούδια της θάλασσας και διαμόρφωσε τη μουσική μου ταυτότητα.
- Τι είναι αυτό που κάνει μοναδική μια ερμηνεία;
Κάθε ερμηνεία είναι μοναδική , έχει το δικό της ύφος, τη δική της ταυτότητα. Για μένα ένα τραγούδι δεν είναι νότες και στίχοι αλλά αισθήματα και συναισθήματα… ένα μοίρασμα , μία ανταλλαγή συναισθημάτων… αυτό είναι μία μοναδική ερμηνεία!
- Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Μία συναυλία σε ένα κατάμεστο καλοκαιρινό θέατρο…
- Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καταξιώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Ο καλλιτέχνης καταξιώνεται μέσα από τη συνολική του παρουσία και το έργο του. Βέβαια οι ζωντανές εμφανίσεις είναι ζωντανές μεταδόσεις συναισθημάτων, κινήσεων , σκέψεων…Είναι αυτό το στοιχείο της αλληλεπίδρασης , της μουσικής ΄΄’ένωσης΄΄ και της διάδρασης που ίσως να δίνουν μία άλλη χροιά και σημασία στις ζωντανές εμφανίσεις.
- Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;
Ο ρόλος της μουσικής δεν αλλάζει. Ρόλος συναισθηματικός, ψυχολογικός, πολιτιστικός , παιδαγωγικός…και σήμερα πιο σημαντικός και απαραίτητος από ποτέ. Η μουσική ακολουθεί τις τάσεις της εποχής. Προσαρμόζεται και διαμορφώνεται. Ψηφιοποιήθηκε λοιπόν, αποκτώντας στοιχεία αμεσότητας, ευελιξίας , ευκολίας και ταχύτητας.
- Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows;
Τα reality shows δεν είναι κάτι το μεμπτό. Η δύναμη της τηλεόρασης , η δυνατότητα (υπέρ-)έκθεσης και (υπέρ-) προβολής αποτελούν δελεαστικό παράγοντα συμμετοχής για πολλούς νέους μουσικούς που διεκδικούν το όνειρό τους. Όμως , στις περισσότερες περιπτώσεις η συμμετοχή αυτή συνοδεύεται από στοιχεία προσωρινότητας και ΄΄ προβολής΄΄ με βραχυπρόθεσμες διαστάσεις…
- Θα πρέπει ο καλλιτέχνης να αρθρώνει λόγο για τις κοινωνικές εξελίξεις ή οφείλει να παραμένει αφοσιωμένος αποκλειστικά στο δημιουργικό του έργο;
Ο καλλιτέχνης μέσα από τα τραγούδια του, το ύφος της μουσικής του αρθρώνει και ορθώνει τη ΄΄φωνή΄΄του . Στίχοι , μουσική , ρυθμός εκφράζουν την τοποθέτησή του , την άποψή του , τη θέση και την αντίθεσή του. Μέσα από το παρατηρητήριό του , την τέχνη του , τοποθετείται καλλιτεχνικά και διαμαρτύρεται μουσικά.
- Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Μάλλον θα ήθελα όλο το ΄΄ πεντάγραμμο΄΄ μαζί μου …!!! Αν έπρεπε όμως να διαλέξω …θα έλεγα το ΄΄ Μένω εκτός΄΄ της Ελ.Αρβανιτάκη, τις ΄΄Κακές Συνήθειες΄΄ του Μ. Πασχαλίδη, το ΄΄Από χώμα και νερό ΄΄ του Δ. Υφαντή, τα ΄΄Λάφυρα΄΄της Μ. Κανά και τον ΄΄Ανεμοδείκτη΄΄ του Αλκ. Ιωαννίδη.
- Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Το ακορντεόν της Μιρέλας, το λαούτο του Χαρούλη , τις ιστορίες του Αποστολάκη (Χαΐνηδες), τους περίπλοκους στίχους του Θανάση (Παπακωνσταντίνου) και το γιουκαλίλι του Κοτονιά.
