Η τραγουδοποιός κι ερμηνεύτρια Κωνσταντίνα Πάλλα, κυκλοφορεί το νέο της τραγούδι “Χάδια δανεικά” κι απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα για το CulturePoint.gr

1. Πώς θα περιγράφατε την τελευταία σας δημιουργία;

Τα «Χάδια Δανεικά» είναι μια λαϊκότροπη μπαλάντα με μια απόλυτα σημερινή ενορχήστρωση. Πρόκειται για ένα τραγούδι στο οποίο προσπάθησα να αποτυπώσω τον προβληματισμό μου πάνω στο γιατί επιμένουμε σε σχέσεις είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο, οι οποίες δεν προχωράνε και γιατί φοβόμαστε να προχωρήσουμε αφήνοντας πίσω ότι δε μας κάνει ευτυχισμένους. Μερικές φορές, είναι προτιμότερο να ξεκινάς από το μηδέν παρά να συμβιβάζεσαι.

2. Υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε έντεχνο και άτεχνο τραγούδι;

Ειλικρινά, ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τις ταμπέλες. Δεν μπορώ να καταλάβω πως ένα τραγούδι μπορεί να είναι άτεχνο, από τη στιγμή που ακολουθεί φυσικά τις φόρμες που απαιτούνται μουσικά και στιχουργικά. Είναι υποκειμενικό αν κάτι μας αρέσει ή όχι ή ακόμη και η «σημαντικότητα» του. Σημασία έχει απλά το τραγούδι να «μιλάει» στην ψυχή του ακροατή, όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς ταμπέλες που μας διαχωρίζουν αντί να είμαστε ενωμένοι χάρη στη μουσική

3. Ποια θα είναι τα επόμενα μουσικά σας βήματα;

Προσπαθώ σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που βιώνουμε να κάνω όνειρα και να ετοιμάζομαι για τη στιγμή που θα πάρουμε πίσω τη ζωή μας. Ετοιμάζω τα επόμενα δισκογραφικά μου βήματα και με τους συνεργάτες μου ετοιμάζουμε το πλάνο του καλοκαιριού σε περίπτωση που τελικά πάνε όλα καλά.

4. Ποιοι είναι οι μακροπρόθεσμοι καλλιτεχνικοί στόχοι σας;

Θέλω να κάνω μεγάλα όνειρα. Εύχομαι να έχω σταθεί επάξια απέναντι στην τέχνη στα χρόνια που θα έρθουν, να έχω δημιουργήσει ένα έργο που θα είναι χρήσιμο για τον κόσμο και να έχω βάλει ένα μικρό λιθαράκι στην ιστορία της μουσικής.

5. Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, με το YouTube να έχει σχεδόν αντικαταστήσει τη δισκογραφία;

Η μουσική θα είναι πάντα από τις μεγαλύτερες ανάγκες μας όσα χρόνια κι αν περάσουν, σε όποια εποχή κι αν βρεθεί η ανθρωπότητα. Τώρα μάλιστα, περισσότερο από ποτέ σε παγκόσμιο επίπεδο ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να «ακουμπήσει» στην τέχνη. Το YouTube ,αλλά και όλες οι μουσικές πλατφόρμες, μας κάνουν ένα μεγάλο δώρο, αφού μας παρέχουν πρόσβαση στις μουσικές όλου του κόσμου μέσα από μια οθόνη. Είναι υψίστης σημασίας να μπορεί κάποιος να βιώσει πολιτισμούς και κουλτούρες από χώρες στις οποίες ίσως να μη βρεθεί ποτέ. Δεν πιστεύω όμως ότι έχουν αντικαταστήσει οι μουσικές πλατφόρμες τη δισκογραφία. Το YouTube είναι και θα πρέπει να είναι ένα μεγάλο μέσο επικοινωνίας, η δουλειά των δισκογραφικών είναι άλλη.

6. Ο στίχος προηγείται της μελωδίας ή το αντίστροφο;

Η στιχουργική και η ποίηση είναι μεγάλη τέχνη. Χρειάζεται σεβασμός και μελέτη απέναντι στην γλώσσα που χρησιμοποιεί ο δημιουργός. Δυστυχώς στο μυαλό του κόσμου το να συνθέσει κάποιος μουσική για ένα τραγούδι φαντάζει εύκολο κι απλό. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί ,ειδικά στις μεσογειακές χώρες, έχουμε μια έντονη μουσικότητα. Όμως η σύνθεση μιας μουσικής απαιτεί γνώσεις και ταλέντο καθώς το ένστικτο και η ψυχή πρέπει να χωρέσουν σε μουσικές φόρμες για να βγει το κατάλληλο αποτελέσματα. Προσωπικά, πορεύομαι με τον στίχο σε αρχικό στάδιο και στη συνέχεια γεννιέται η μουσική.

7. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;

Δύσκολο να επιλέξω μόνο πέντε, όμως θα επιλέξω πέντε δίσκους με τους οποίους θα περνούσα ευχάριστα και ισορροπημένα τον εγκλεισμό.

Θα επέλεγα τη συλλογή «35 χρόνια Γιάννης Πάριος», τον δίσκο «Τραγουδάμε μαζί» του Αντώνη Βαρδή με τη Χριστίνα Μαραγκόζη, φυσικά «Τα λαϊκά της Χαρούλας», «Η εθνική μας μοναξιά» με τον Δημήτρη Μητροπάνο και τη συλλογή «Δυο χρόνια στο μετρό» με την Τάνια Τσανακλίδου.

8. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Με φαντάζομαι να παίρνω τηλέφωνο τον Μάριο Τόκα πρώτα από όλους και να του ζητώ να ενημερώσει και τον Δημήτρη Μητροπάνο να ετοιμαστεί για εκδρομή. Στη συνέχεια θα καλούσα τον αγαπημένο μου Αντώνη Βαρδή. Σίγουρα τη Χαρούλα Αλεξίου μαζί με την Τζένη Βάνου και φυσικά θα έπαιρνα και τον Μανώλη Καραντίνη για να έχουμε τον κατάλληλο μουσικό για την περίσταση αλλά και γιατί υποψιάζομαι ότι θα ήταν η κατάλληλη προσθήκη στην παρέα.

9. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από τα τραγούδια σας;

Πιστεύω πως θα ταυτίζομαι για καιρό με τη φράση από το «Εκεί που πας», τραγούδι του πρώτου δίσκου, που τη συναντάμε στο ρεφρέν « Δε θέλει η αγάπη θαύματα και λόγια μπερδεμένα, θέλει τα χέρια καθαρά και όχι λερωμένα».

10. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά την πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;

Θα επιλέξω έναν από τους προηγούμενους δίσκους «Τα λαϊκά της Χαρούλας» αφού ήδη στη μέχρι τώρα ζωή μου έχει λειτουργήσει ως το μουσικό ντύσιμο αρκετών μεγάλων στιγμών μου.

11. Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;

Νομίζω πως ειδικά την τελευταία δεκαετία, αναγκαστικά λόγω κρίσης και συνθηκών, έχουμε γίνει περισσότερο ρεαλιστές από όσο πρέπει! Έχουμε αφήσει στην άκρη το συναίσθημα μας και το ρομαντισμό μας. Αυτό είναι μεγάλο σφάλμα γιατί δεν μπορείς να ζεις μια ζωή μόνο με τη λογική. Επιπλέον, ο ρομαντισμός βοηθάει να οραματιστούμε το αύριο, η λογική έρχεται στη συνέχεια για να το κάνουμε πράξη. Πρέπει να έρθει η σωστή ισορροπία, να ακούσουμε ξανά το ένστικτο μας να γίνουμε ρομαντικοί απέναντι στη ζωή ώστε να δημιουργηθεί μια ρομαντική πραγματικότητα.