Η ερμηνεύτρια Ελεάννα Βαρελά απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις που τις θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της τραγουδιού “Μέτρα”.
- Καινούριο τραγούδι με τίτλο “Μέτρα” σε μουσική και στίχους του Νίκου Χιώτογλου. Πώς θα το χαρακτηρίζατε;
Αυτό είναι κάτι που με έχει προβληματίσει πολύ! Ειλικρινά, δεν μπορώ να πω με σιγουριά πώς θα το χαρακτήριζα ή σε ποια κατηγορία θα το κατέτασσα κι ίσως τελικά αυτή να είναι η γοητεία του!
- Να περιμένουμε συνέχιση της συνεργασίας και γιατί όχι κι έναν ολοκληρωμένο δίσκο στο μέλλον;
Σίγουρα θα υπάρξει συνέχεια με τον δημιουργό, ήδη μετράμε χρόνια συνεργασίας αλλά και φιλίας. Υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση αλλά και σεβασμός, συστατικά πολύ σημαντικά κατ’εμέ σε μία επιτυχημένη συνεργασία. Ο δίσκος είναι ένα από τα σχέδιά μας!
- Σας εκφράζει περισσότερο ένα μουσικό είδος ή είστε ανοιχτή σε διαφορετικές μουσικές επιρροές;
Ξεκάθαρα το 2ο, δε μου αρέσει γενικά να περιορίζομαι. Προτιμώ να παίρνω στοιχεία από όπου μπορώ, πολλές φορές κι από αναπάντεχες πηγές, και να τα προσαρμόζω σε εμένα και στο τι θέλω να εκφράσω κάθε φορά.
- Τι είναι αυτό που κάνει μοναδική μια ερμηνεία;
Μμμ, νομίζω ότι κάθε ερμηνεία είναι εξ’ ορισμού μοναδική. Σίγουρα ισχύει το κλισέ, πως πρέπει να νιώθεις αυτό που λες. Πιστεύω όμως ότι αυτό που κάνει τη διαφορά είναι να ερμηνεύεις για σένα, για να εκφραστείς και όχι έχοντας στο μυαλό σου να αρέσεις σε αυτόν που θα ακούσει και να σε θαυμάσει.
- Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό όνειρο σας;
Να έχω σίγουρα δική μου δισκογραφία. Και να είμαι περήφανη για κάθε τι που θα έχει βγει από το στόμα μου. Δε θέλω να φτάσω να μετανιώσω για επιλογές μου.
- Θα σας ενδιέφερε η σύνθεση ή η στιχουργική ως προοπτική;
Νομίζω δε θα ενδιέφερα εγώ τη σύνθεση!! Γενικά στο δημιουργικό κομμάτι θα δώσω πολλές ιδέες, θα προτείνω πράγματα που πολλές φορές θα “περάσουν”. Αλλά μου φαίνεται πολύ δύσκολο να δημιουργήσω κάτι μουσικά από το μηδέν. Αντίθετα, ο στίχος μου βγαίνει πιο αβίαστα και συνήθως σε στιγμές θλίψης και μελαγχολίας.
- Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καθιερώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Είναι ΚΑΙ αυτό. Νομίζω παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και το να έχει ένας καλλιτέχνης δικά του κομμάτια που θα αγαπήσει ο κόσμος.
- Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει πλέον ο ψηφιακός κόσμος (πχ YouTube) στην προσέγγιση των ακροατών;
Πάρα πολύ σημαντικό ρόλο. Ζούμε σίγουρα στην εποχή της εικόνας και μια παγίδα στην οποία βλέπω να πέφτουν πολλοί είναι το να δίνουν πιο πολλή σημασία στην εικόνα παρά στη μουσική.
- Πώς σχολιάζετε το φαινόμενο των τραγουδιστικών talent shows;
Δεν είμαι πολύ υπέρ. Καταλαβαίνω ότι δίνεται μια ευκαιρία σε τραγουδιστές να ξεχωρίσουν πιο εύκολα και γρήγορα, όπως έχουμε δει να έχει συμβεί με γνωστά πλέον ονόματα, αλλά δεν ξέρω, με τρομάζει νομίζω η τόσο απότομη μετάβαση από το τίποτα στο πάρα πολύ. Χρειάζεσαι τη διαδικασία του χρόνου για να βρεις τον εαυτό σου τραγουδιστικά και ερμηνευτικά, να κάνεις λάθη, να βρεις τρόπο να τα διορθώσεις. Αν πας κατευθείαν στο τέλος, δε στερείς κάτι από τον εαυτό σου;
- Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
ΦΟΒΕΡΑ δύσκολη ερώτηση! Θα επέλεγα κάτι από Queen (το Α night at the opera ή το Innuendo ίσως), το The Resistance από Muse, σίγουρα κάποιον δίσκο με επιλογές κλασσικής μουσικής, κάποιον του Στράτου Διονυσίου και τέλος έναν με σόλο κλαρίνο του Πετρολούκα Χαλκιά. Νομίζω υπάρχει ένα χάος στο μυαλό μου!
- Χρειάζεται περισσότερος ρεαλισμός ή ρομαντισμός, στις ζωές μας;
Χρειάζεται περισσότερο από αυτό που δεν έχεις, ώστε να υπάρχει μια ισορροπία. Προσωπικά τείνω προς στον κυνισμό, οπότε προσπαθώ να κυνηγώ τον ρομαντισμό.
