Η ερμηνεύτρια Χριστιάνα Γαλιάτσου απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της τραγουδιού, μια εξαιρετική διασκευή στο κλασικό “Τραπουλόχαρτο” του Μανώλη Χιώτη.
1/ Μια διασκευή στο “Τραπουλόχαρτο” του Μανώλη Χιώτη. Γιατί η επιλογή αυτού του τραγουδιού;
Όλα ξεκίνησαν από την επιθυμία που είχα ανέκαθεν να παρουσιάσω μία διασκευή με έναν πρωτότυπο και δικό μου τρόπο. Κατά καιρούς είχα σκεφτεί διάφορα τραγούδια, τα οποία όμως είχαν ήδη διασκευαστεί. Μέχρι που βρέθηκε στο δρόμο μου το «Τραπουλόχαρτο»! Επειδή λειτουργώ αρκετά με το ένστικτό μου, στην περίπτωση αυτού του κομματιού συναντήθηκαν πολλοί λόγοι που με ενεργοποίησαν. Πρώτα από όλα, αγαπώ ιδιαίτερα το Μανώλη Χιώτη, έχω μελετήσει τη δισκογραφία του κι επιπλέον, καταλυτικό ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι όλα τα τραγούδια του ηχούσαν στο σπίτι μας. Από μικρό παιδί θυμάμαι τη μητέρα μου, η οποία είναι τραγουδίστρια, να επιλέγει τα τραγούδια αυτού του σπουδαίου μουσικού ενώ δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω χαριτολογώντας τη γιαγιά μου, που ήταν σωσίας της Μαίρης Λίντα. Αυτό από μόνο του μας δημιούργησε μεγάλη αδυναμία στα τραγούδια του Μανώλη Χιώτη! Το «Τραπουλόχαρτο» μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που το άκουσα, δίχως όμως να γνωρίζω σε ποιον ανήκει. Όταν οι μουσικοί της ορχήστρας μου αποκάλυψαν το συνθέτη, κάτι κλείδωσε μέσα μου! Έκτοτε, το φανταζόμουν πάντα με έναν πιο σύγχρονο ρυθμό, με μία δική μου προσέγγιση.
2/ Τόσες δεκαετίες μετά την πρώτη κυκλοφορία του, τι το φρέσκο επιχειρείτε να φέρετε ενορχηστρωτικά κι ερμηνευτικά;
Οι μελωδίες του Χιώτη είναι διαχρονικές κι έχουν λόγο ύπαρξης σε κάθε εποχή. Αυτό που με ελκύει σε αυτό το τραγούδι είναι ότι καταφέρνει να συνδυάζει όμορφα το γλυκό και παιχνιδιάρικο στίχο με έναν μελαγχολικό ρυθμό. Θεώρησα ότι αυτό το «πάντρεμα» μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για έναν πιο ζωντανό και εύθυμο τέμπο, το οποίο θα μετέτρεπε το τραγούδι σε ένα χαρούμενο και «πικάντικο» άκουσμα. Ελπίζω να τα κατάφερα!
3/ Θωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο ένα μουσικό ύφος ή είστε ανοιχτή σε διαφορετικές επιρροές;
Αλίμονο αν, ως καλλιτέχνις, δεν ήμουν ανοιχτή σε διαφορετικές επιρροές και μουσικές προκλήσεις! Φυσικά, πάντοτε πρεσβεύω την άποψη «έκαστος στο είδος του», καθώς χρειάζεται να αφιερωθείς εκεί που αισθάνεσαι μέσα σου ασφαλής κι ελεύθερος, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μουσική είναι μία. Πολλοί μου λένε ότι η φωνή μου έρχεται από τα παλιά και θυμίζει άλλες εποχές, αλλά εκτός από τους λαϊκούς δρόμους του παρελθόντος, δεν μπορώ να απαρνηθώ και την αδυναμία που έχω στο έντεχνο και ποιοτικό λαϊκό τραγούδι της εποχής μας.
4/ Υπάρχει η προοπτική ενός ολοκληρωμένου άλμπουμ;
Η προοπτική πολύ σύντομα θα γίνει πραγματικότητα, καθώς είμαι στη διαδικασία ολοκλήρωσης μίας σειράς τραγουδιών, τα οποία θα κυκλοφορήσουν σε ένα άλμπουμ. Τα προετοιμάζω εδώ και πολύ καιρό με μεγάλη αγάπη κι ελπίζω ο κόσμος να τα αγκαλιάσει.
5/ Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Αν και η μουσική αποτελεί ένα όνειρο χωρίς τέλος, σε προσωπικό επίπεδο μπορώ να πω ότι ζω το όνειρό μου με όλες μου τις δυνάμεις. Ασχολούμαι με τη μουσική, κάτι που λατρεύω από παιδάκι, και εύχομαι να έχω τη δυνατότητα να το κάνω για πάντα. Βέβαια, στο χώρο αυτό πάντα ένα όνειρα γεννά ένα ακόμη και όλο αυτό αποτελεί μία αέναη διαδικασία, αλλά αυτή είναι και η ομορφιά της Τέχνης. Πολλά από τα όνειρά μου έχουν πραγματοποιηθεί, όπως οι συνεργασίες μου με καταξιωμένους καλλιτέχνες. Τώρα που το σκέφτομαι, και το «Τραπουλόχαρτο» ένα όνειρο ήταν για μένα! Ωστόσο, αισθάνομαι ότι το μεγαλύτερο όνειρο κάθε καλλιτέχνη είναι να επικοινωνήσει την τέχνη του σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κοινό, να αγαπηθεί και όλο αυτό να έχει διάρκεια.
6/ Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καταξιώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Καθετί στη μουσική έχει την ομορφιά του! Το studio είναι μοναδικό, καθώς αισθάνεσαι ότι δημιουργείς κάτι από το μηδέν, αλλά οι ζωντανές εμφανίσεις αποκαλύπτουν τη μοναδικότητας της Τέχνης, αν αναλογιστούμε τον τρόπο, με τον οποίο επικοινωνεί ένας καλλιτέχνης με την ψυχή του κοινού. Είναι ένα ουσιαστικό «πάρε δώσε» μεταξύ ερμηνευτή και ακροατηρίου, το οποίο σπανίζει! Οι δυο πλευρές ανταλλάσσουν ενέργεια και δύναμη και όλο αυτό μετουσιώνεται σε μία μυσταγωγία που αμφιβάλλω αν υπάρχει άλλη όμοιά της. Νομίζω ότι είναι και ο βαθύτερος λόγος, για τον οποίο κάνουμε αυτή τη δουλειά, αν μπορεί κανείς να την αποκαλέσει έτσι.
7/ Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;
Η ψηφιακή εποχή είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο -όπως όλα τα αντίστοιχα- έχει και τις θετικές και τις αρνητικές πλευρές του. Επειδή θέλω να βλέπω πάντα τη φωτεινή πλευρά των πραγμάτων, θα σταθώ στο γεγονός ότι πια η μουσική, μέσα από το Youtube, μπορεί να ταξιδέψει παντού, χωρίς περιορισμούς και αποκλεισμούς. Όσοι την αγαπούν μπορούν πλέον να βρίσκουν εύκολα και γρήγορα όσα θέλουν, καταργώντας έτσι τα σύνορα που υπήρχαν στον παρελθόν.
8/ Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows;
Νιώθω ότι τα talent shows έχουν κατακριθεί έντονα και άδικα, σε πολλές περιπτώσεις. Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να δίνουμε περισσότερη σημασία από αυτή που έχουν. Αποτελούν ένα σύγχρονο και ευρύ μέσο προβολής των καλλιτεχνών που στο παρελθόν δεν υπήρχε, και ουσιαστικά, πρόκειται για ένα εργαλείο που απαιτεί προσεκτική διαχείριση. Ως εκεί! Ας μην ξεχνάμε ότι κανένας από τους καλλιτέχνες που ξεκίνησε από talent show και στη συνέχεια διακρίθηκε, δεν πέτυχε χωρίς σκληρή δουλειά, χωρίς σωστές επιλογές, χωρίς αγάπη για την τέχνη του. Άλλωστε, ο κόσμος πάντα είναι δίκαιος κριτής. Ό,τι αξίζει, μένει!
9/ Θα πρέπει ο καλλιτέχνης να αρθρώνει λόγο για τις κοινωνικές εξελίξεις ή οφείλει να παραμένει αφοσιωμένος αποκλειστικά στο δημιουργικό του έργο;
Ο καλλιτέχνης είναι άνθρωπος και ως μέλος της κοινωνίας οφείλει να έχει άποψη, να τη στηρίζει με επιχειρήματα και να συμμετέχει ενεργά σε όλα όσα αλλάζουν γύρω του. Πολύς κόσμος πιστεύει ότι η γνώμη του έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, λόγω και του δημόσιου λόγου που συχνά απολαμβάνει. Εγώ στέκομαι στο ότι κάθε άνθρωπος οφείλει να μη μένει απλός παρατηρητής των κοινωνικών εξελίξεων, αλλά να προσπαθεί να τις διαμορφώσει, να τις καταλάβει και γιατί όχι να τις επηρεάσει.
10/ Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Πρώτα από όλα ένα δίσκο με τα τραγούδια του Μανώλη Χιώτη! Όσο κι αν φανεί παράταιρο, θα έπαιρνα μαζί μου έναν ακόμα με τα καλύτερα τραγούδια του Michael Jakcson που θαυμάζω και αγαπώ από πολύ μικρή ηλικία και οι υπόλοιποι θα ήταν επιλογές από Γλυκερία, Μητσιά, Νταλάρα, Παυλόπουλο, Βοσκόπουλο κι ένα δίσκο με Ρεμπέτικα! Σίγουρα κάτι από Τσιτσάνη! Είπα περισσότερους από πέντε, μάλλον!
11/ Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Θα γίνω γραφική, αλλά θα πω πάλι τον ανεπανάληπτο Μανώλη Χιώτη, τη γλυκιά Μαίρη Λίντα και το διαχρονικό Γιώργο Ζαμπέτα από το μουσικό μας παρελθόν. Νομίζω ότι θα κάναμε πολύ καλή παρέα! Από τους σύγχρονους καλλιτέχνες, φυσικά τη Γλυκερία, την οποία μέσα από τη συνεργασία μας λάτρεψα και θεωρώ πλέον δικό μου άνθρωπο, καθώς μόνο ευχάριστες στιγμές βιώνω στο πλευρό της! Μία αυθεντική καλλιτέχνις κι ένας μοναδικός άνθρωπος με χιούμορ και θετική ενέργεια. Δεν θα μπορούσα να μην συμπεριλάβω και τη μοναδική Μαριώ, με την οποία έχω συνεργαστεί και αγάπησα για αστείρευτο χιούμορ της και τη γνήσια προσωπικότητά της.
