Η Νίνα Αλέξη απαντά με παρρησία στις 10+1 Ερωτήσεις του CulturePoint.gr και αναφέρεται στο ποιητικό έργο της, το ρόλο της έμπνευσης στη δημιουργία, στο ηλεκτρονικό βιβλίο και πολλά άλλα.
1. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει τον σημαντικότερο ρόλο για ένα επιτυχημένο έργο;
Τον σημαντικότερο ρόλο – στην ποίηση τουλάχιστον – κατέχει η έμπνευση. Αντιθέτως, για τη συγγραφή μιας μελέτης χρειάζεται σκληρή δουλειά και έρευνα, πράγμα το οποίο ισχύει και για ένα μυθιστόρημα ιστορικού περιεχομένου και όχι μόνον.
2. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Παρόλο που η τεχνολογία καλπάζει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, το έντυπο βιβλίο ακόμη αντέχει, χάρη στους βιβλιόφιλους. Είναι εντυπωσιακό πως μολονότι το βιβλίο πλήττεται από την οικονομική κρίση και τελευταία και από την πανδημία, έχουμε άνθιση βιβλιοθηκών παγκοσμίως και δειλά δειλά ξεπετιούνται στη χώρα μας και κάποια βιβλιοπωλεία. Εύχομαι, πάντως, οι βιβλιοθήκες να μην καταντήσουν εκθετήρια βιβλίων εν είδει μουσείων.
Από την άλλη πλευρά, το ψηφιακό βίβλίο, καθημερινά κερδίζει έδαφος παγκοσμίως. Αρκετοί κατεβάζουν δωρέαν βιβλία από το διαδίκτυο χωρίς αυτό να σημαίνει, πως όλα τα ψηφιακά βιβλία διατίθενται δωρεάν. Προσωπικά με κουράζει να διαβάζω βιβλία από οθόνης, όμως, πολλάκις αναγκάζομαι να το κάνω λ.χ για αρχειακό υλικό. Η δωρέαν φόρτωση βιβλίων, είναι πολύτιμο κι αναντικατάστο δώρο για έναν ερευνητή, φοιτητή, κάποιον που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα ή πρόσβαση. Στα πλεονεκτήματα του ψηφιακού βιβλίου συγκαταλέγεται η οικολογική διάσταση, η οικονομία χώρου, η ασύλληπτη διαθεσιμότητα τίτλων κ.α. Προσωπικά, τα συναισθήματα που μου προκαλεί μία επίσκεψη σε ένα βιβλιοπωλείο, από τα ράφια, τη μυρωδιά του χαρτιού μέχρι να φέρω ένα βιβλίο μαζί μου στο σπίτι, είναι μοναδικά. Κάνενα chip πυριτίου, για να επεκταθώ περαιτέρω στη μελλοντική τεχνολογία του βιβλίου, δεν νομίζω να με συγκινήσει τόσο… εκτός κι αν ξυπνήσω, ρομπότ!
3. Με ποιον λογοτεχνικό χαρακτήρα ταυτίζεστε και ποιον αντιπαθείτε;
Κάποτε στο Hampstead ο νεαρός ιρλανδός ποιητής, ονόματι Antony Campbell, μου χάρισε ένα βιβλιαράκι. Κοιτάζοντας το εξώφυλλο σάστισα, «παιδικό βιβλίο, γιατί;» ρώτησα. Ήταν “O Μικρός Πρίγκηπας” του Antoine de Saint-Exupéry, «αυτός είσαι εσύ» μου είπε. Ο χαρακτήρας που αντιπαθώ, είναι αναμφισβήτητα ο Σάιλοκ από τον Έμπορο της Βενετίας, ο οποίος και σήμερα, παραμένει, άκρως επίκαιρος αφού οργιάζει η τοκογλυφία με ό,τι αυτή συνεπάγεται σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο σε παγκόσμια κλίμακα.
4. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Θα πω, αυτά, που έχω τώρα πάνω στο γραφείο μου. «Ως άλλος Τάλως» του Γ. Ρούσκα, «Ο βιωμένος χρόνος» της Δ. Δημητριάδου, «Αγκριτζέντο» του Κ. Χατζηαντωνίου, «Κατευόδωσις στρατού» της Κ. Καραπλή και τα «Άπαντα» του Τίμου Μωραϊτίνη για τα οποία κάνω μια μικρή έρευνα.
5. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Την αείμνηστη κι αγαπημένη Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ που με είχε καλέσει να μείνω μαζί της με την κόρη μου στο σπίτι της στην Αίγινα. Παρόλο που το ήθελα κι εγώ πολύ, δεν τα κατάφερα… τους Έλιοτ, Σαπφώ, Σωτήρη Παστάκα, Έλλη Παπαδημητρίου, Δημήτρη Τζουμάκα, Κρίτωνα Τομάζο, Λιλή Ιακωβίδη, Ρεμπώ, Καζαντζάκη, Ελίζαμπεθ Μπράουνινγκ.. Θα ήταν υπέροχο να είχα μία κιβωτό ποιητών και λογοτεχνών!
6. Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία σας δημιουργία;
Το «Άνω θρώσκω» από τις Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, είναι μια ποιητική συλλογή- πρόταση που με εκφράζει σε φιλοσοφικό, κοινωνικό, συναισθηματικό επίπεδο. Είναι μια ευρεία θέαση του ανθρώπου, που ωσάν μικρός ήρωας, αγωνίζεται ν’ αλλάξει τη δύστηνη μοίρα του κι αυτή του κόσμου ολάκερου. Να απεγκλωβιστεί από το στενό σαρκίο, που του έχουν φορέσει. Κι ωσάν σύγχρονος Ίκαρος να βγάλει φτερά, όχι κέρινα αλλά ατσάλινα. Διότι, μόνο με ατσάλινη αντοχή δύνασαι να επιβιώσεις σ’ ένα κόσμο στον οποίο προσμετράσαι είτε μας αρέσει είτε όχι, σαν αριθμητική μονάδα και όχι ως ψυχοσωματική οντότης. Κι όπως γράφω σε ένα ποίημά μου «…Εσύ ο μικρότερος κρίκος/στην αλυσίδα της εξάρτησης/…του Μηδενισμού/κι Εθνομηδενισμού/ Ναι! Αυτό/ Ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό».
7. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από τα βιβλία σας;
Από την «Ανίν Ιξελά» «Άλλοι την τραγική σου μοίρα επινόησαν/στο χαρτογράφημα του παγκόσμιου γίγνεσθαι.» Από το «Άνω θρώσκω» «Πόσοι θάνατοι ακόμη/Για να συνεχίσω μια ζωή; «Άραγε άξιζε τόσες θυσίες;/ Ήταν βιωτή;»
8. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;
Στο θεατρικό μου έργο «Ανάσταση Αγάπης» στην 1η σκηνή ακούγεται η Μαρία Κάλας στο “Ah, Non Credea Mirati” του Bellini, ενώ στη 2η σκηνή ακούγονται το “I love you Porgy », και το “Ne Me Quitte Pas”.
9. Αναγνωρίζετε γρήγορα τα λάθη σας και ποια συγχωρείτε ευκολότερα στους άλλους;
Βεβαίως και προσπαθώ να είμαι σωστή με τους συνανθρώπους μου. Όσο για των άλλων, πάντα συγχωρώ, ευκολότερα δε, όσα γίνονται άνευ δόλου. Πάντως, με τόσα προσωπεία που φορούν κάποιοι, άντε να τους προλάβεις.
10. Αν για την καριέρα σας έπρεπε να απομακρυνθείτε σημαντικό διάστημα από την οικογένεια σας, θα το κάνατε;
Μα, το έχω ήδη πράξει, έμεινα σπίτι για να αναθρέψω, η ίδια, την κόρη μου.
11. Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;
Εντάξει, υπήρξα αθεράπευτα ρομαντική! Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, για να΄ναι υποφερτή η ζωή μας κάτω από το πρίσμα του ρεαλισμού, είναι αναγκαίο να συνδυάζεται με μία γερή δόση ρομαντισμού. Όσο για τις αναλογίες, αυτές ποικίλλουν ανάλογα με την περίσταση. Κι εδώ, σκέφτομαι τη Σοφία του Σολομώντος.
Σας Ευχαριστώ θερμά!
- Η Νίνα Αλέξη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γερμανία από Έλληνες γονείς με ποντιακές ρίζες. Σπούδασε παραστατικές τέχνες, θέατρο και χορό στο Λονδίνο με υποτροφία της αγγλικής κυβέρνησης στο Middlessex Polytechnic (B.A. Performance Arts, Major Drama), στο WAC Interchange, Associated Guild of Dance and Drama, LAMDA (1981-1990) και αλλού. Εργάστηκε στο θέατρο στην Αγγλία και στην Ελλάδα. Υπήρξε πολιτική ανταποκρίτρια για τα Νέα του Λονδίνου στην Αθήνα (1992-1995) και παραγωγός ραδιοφωνικών σταθμών του Λονδίνου. Επίσης υπήρξε καθηγήτρια θεατρικής αγωγής στη Λακωνική Σχολή και υπεύθυνη διδασκαλίας στα παιδιά των Ρομά καθώς και σε προγράμματα καταπολέμησης κοινωνικού αποκλεισμού (ΚΕΚ Ιάσων). Έργα της είναι: “Περιπέτεια στο δάσος” (2002), “Ανάσταση αγάπης” (2004), “Γυναίκες σε κόκκινο φόντο” (2005) [και σε γαλλική μετάφραση “Des Femmes sur un fond rouge” (2012)]. Ανίν Ιξελά (2017) και Άνω Θρώσκω (2019)