Η Νατάσσα Σκούρου, συγγραφέας του παιδικού βιβλίου “Το όνειρο του Ευτύχη” απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα για το CulturePoint.gr

Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει το σημαντικότερο ρόλο για ένα επιτυχημένο έργο;

Η έμπνευση είναι η αρχή, χωρίς εκείνη δεν μπορείς να προχωρήσεις. Θα αντικαταστήσω τη σκληρή δουλειά με τη συστηματική εργασία καθώς η δουλειά με παραπέμπει σε κάτι που κάνω με το ζόρι ενώ λέγοντας εργασία αυτομάτως παράγω έργο. Επιτυχία είναι η πραγματοποίηση στόχου. Επομένως τι σημαίνει επιτυχημένο έργο; Ο κάθε δημιουργός θα αξιολογήσει κατά τα δικά του μέτρα και κριτήρια βάσει του ολοκληρωμένου αποτελέσματός του.

Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία σας δημιουργία;

Ένα συνεχές ταξίδι στο όνειρο με μέσο τη φαντασία και συνοδοιπόρο τη δημιουργία. Με σημαντικούς σταθμούς, κατά τη διαδρομή μου, που προσθέτουν μια ακόμα αποσκευή στους ώμους μου. Ένα ταξίδι επιθυμιών, στόχων αλλά και ανακαλύψεων που χαρακτηρίζουν τη φύση μου αλλά και τις επιλογές μου.

Ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Η συγγραφή υπήρχε πάντα στη ζωή μου απλά δεν της είχα δώσει την σημασία που της άξιζε, παρόλο που ζητούσα την συντροφιά της, στις όμορφες και στις δύσκολες στιγμές μου. Μέσα από διάφορα άρθρα μου, που δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο, αντιλήφθηκα το ρόλο της, στη ζωή μου. Μου προσφέρει το συναίσθημα της ολοκλήρωσης.

Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση του βιβλίου σας;

Η πιο χαρακτηριστική φράση δε βρίσκεται στο βιβλίο αλλά στο τραγούδι του παραμυθιού: «Αυτό που είναι σημαντικό, το δείχνει το όνειρό μας, αρκεί να επιμείνουμε να βρούμε το σκοπό μας». Η φράση που συμπληρώνει το νόημα της παραπάνω πρότασης και βρίσκεται στο βιβλίο είναι… “Τώρα ήταν σίγουρος πως θα έπρεπε να συνεχίσει μόνος του τη διαδρομή κι ας μην ξέρει που πηγαίνει”

Τα παιδιά είναι πιο “δύσκολοι” αναγνώστες από τους μεγάλους;

Στα παιδιά η περιγραφικότητα της ιστορίας είναι που τους κεντρίζει το ενδιαφέρον. Τις εικόνες που μπορούν να δημιουργήσουν μέσα από το άκουσμα των λέξεών σου. Τις περισσότερες φορές ο τρόπος που θα διαβαστεί το παραμύθι τους προδιαθέτει να παρακολουθήσουν κι όχι το ίδιο το παραμύθι. Για εμένα πρώτα χρειάζεται να κερδίσεις τον γονιό, το δάσκαλο, ώστε με ενθουσιασμό να παρασύρουν τα παιδιά. Στα παιδικά βιβλία το πρωταρχικό λόγο για την επιλογή την έχει ο ενήλικας, άρα είναι κι ο πιο δύσκολος αναγνώστης για το παραμύθι.

Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;

Τα πάντα γύρω μας είναι επιλογές. Σε μια εποχή που η τεχνολογία προχωράει, χρειάζεται να μπορούμε να την ακολουθήσουμε. Ο άνθρωπος που έχει μάθει να αγαπάει το βιβλίο δεν το ξεαγαπάει. Όταν από μικρός η μυρωδιά του βιβλίου σε συντροφεύει, δύσκολα την αποχωρίζεσαι. Οι γονείς χρειάζεται να δώσουν τα ερεθίσματα στα παιδιά για να αγαπήσουν τα βιβλία. Να μάθουν να συμβαδίζουν παράλληλα με την ψηφιακή εικόνα και να μην την χρησιμοποιούν ως το μοναδικό μέσο για ψυχαγωγία. Σε ένα σπίτι που το βιβλίο δε βρίσκει τη θέση του, δεν πιστεύω ότι η αιτία είναι η οθόνη, απλά είναι η αφορμή.

Πώς επιδρά ο υποχρεωτικός περιορισμός μετακινήσεων στη δημιουργικότητα ενός συγγραφέα;

Έχω μάθει να προχωράω ακόμα κι αν μου περιορίζουν τα βήματα. Δεν περιμένω τις κατάλληλες συνθήκες, απλά τις δημιουργώ. Η προσαρμοστικότητα είναι μια ικανότητα που μπορείς να την χρησιμοποιήσεις προς όφελος σου. Προσαρμόζομαι δεν σημαίνει παραιτούμαι, αντίθετα αξιοποιώ τις δυνατότητες που μου δίνονται τη κάθε στιγμή.

Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

Αγαπώ Χόρχε Μπουκάι. Τα βιβλία του με απορροφούσαν τόσο που κατάφερνα να τα ολοκληρώσω μέσα σε μία έως τρεις μέρες το πολύ. “Ο δρόμος των δακρύων ήταν το μοναδικό του βιβλίο που άργησα να ολοκληρώσω, καθώς υπήρχαν σημεία που με δυσκόλεψαν, δεν ένιωθα έτοιμη για να μπορώ να τα διαβάσω. Κάθε φορά που διάβαζα ένα βιβλίο του, ένιωθα πως συνομιλούσα μαζί του. Οι σκέψεις του, με ένα μαγικό τρόπο κάθε φορά ταυτίζονταν με τις δικές μου. Σχεδόν όλα τα βιβλία του, έφταναν στα χέρια μου, τη στιγμή που χρειάζονταν να τα διαβάσω. Άλλο ένα βιβλίο: «Το δώρο του θυμού» του Μαχάτμα Γκάντι… Θα δανειστώ μια έκφραση από ένα παιδικό βιβλίο: «Ένας μικρός άνθρωπος με μια επανάσταση μεγάλη».

Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου, λόγω κάποιων δικών μου αποριών και αναζητήσεων, θα ήθελα την παρέα του Paulo Coelho. Πιστεύω πως υπάρχουν πολλές περισσότερες σκέψεις στο μυαλό του απ’ ότι αποτυπώνει στο χαρτί του.

Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;

Μου αρέσει να προσθέτω την προσωπική μου πινελιά, όπως και συνέβη στο τραγούδι του παραμυθιού: “Το όνειρο του Ευτύχη”, γράφοντας τους στίχους. Η μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα με ταξιδεύει, με αγαπημένο το τραγούδι «Carousel».

Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;

Εξαρτάται από τις περιστάσεις. Χρειαζόμαστε περισσότερο ρεαλισμό ως προς την κοινωνία και τις ενέργειες της, για μια πιο αντικειμενική απόδοση της πραγματικότητας για τα όσα συμβαίνουν όλο αυτό τον καιρό γύρω μας και περισσότερο ρομαντισμό μέσα στα σπίτια μας.

• Η Νατάσσα Σκούρου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Σπούδασε Προσχολικής Αγωγής, Δημιουργίας, Έκφρασης και Δραστηριοτήτων το 2001 και από τότε μέχρι και σήμερα εργάζεται ως δασκάλα σε Παιδικό Σταθμό. Είναι αρθρογράφος και τα κείμενα της, με θέμα την αυτοβελτίωση, την προσωπική δημιουργία κι αναζήτηση έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο. Τον Ιανουάριο του 2021 κυκλοφόρησε το πρώτο της παιδικό βιβλίο με τίτλο “Το όνειρο του Ευτύχη” από τις εκδόσεις Gogo Tsakoyani Ltd. Έχει συγγράψει ένα ακόμα παιδικό βιβλίο και ένα βιβλίο ενηλίκων και βρίσκονται υπό έκδοση από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Η εικοσαετή εμπειρία της στο χώρο με τα παιδιά, της έμαθε να μην χάνει το πάθος της για αυτά που αγαπά, να καταφέρνει να δημιουργεί σε κάθε στιγμή και να συνεχίζει να παραμένει κι η ίδια παιδί.