Η συγγραφέας Νατάσα Γκουτζικίδου συνομιλεί με τον Κωνσταντίνο Μανίκα για το μυθιστόρημα της “Τελευταίο χαρτί” και τις γενικότερη πορεία της, απαντώντας στις 10+1 Ερωτήσεις.

Νέο μυθιστόρημα με τίτλο “Τελευταίο χαρτί”. Τι πραγματεύεται;

Το νέο μου μυθιστόρημα πραγματεύεται τον κόσμο του βιβλίου. Τα όσα συμβαίνουν στον χώρο και αφορούν σε συγγραφείς, εκδότες, τον κόσμο των social media, τα βιβλιοπωλεία. Είναι ένα βιβλίο που με με χιούμορ (θέλω να πιστεύω) και σάτιρα προσπαθεί να θίξει τα κακώς κείμενα, να προβληματίσει αλλά και να πραγματευτεί θέματα όπως ο έρωτας και η φιλία.

Σκιαγραφήστε μας τους κεντρικούς ήρωες του βιβλίου. Τι πρεσβεύουν και τι προσπαθούν να πετύχουν;

Οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου, που στην πραγματικότητα είναι παραπάνω από δύο, είναι άνθρωποι καθημερινοί που ίσως σε αυτούς αναγνωρίσετε δικούς σας ανθρώπους, κομμάτια της δικής σας προσωπικότητας. Δε μου αρέσουν οι «απρόσωποι» ήρωες ή οι «τέλειοι». Οι ήρωές μου θέλουν να δείξουν ότι η ζωή μπορεί να γίνει περίπλοκη με όλα της τα προβλήματα αλλά μπορεί να είναι και όμορφη, μέσα από τη χαρά του έρωτα, της φιλίας και ότι γενικότερα, υπάρχει ελπίδα, ακόμα κι αν ζούμε σε έναν κόσμο σκληρό.

Τι θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης μέσα από το βιβλίο σας;

Ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, πως πίσω από το φως μπορεί να κρύβεται σκοτάδι αλλά και το αντίθετο και ότι εμείς επιλέγουμε τελικά τι θα κρατήσουμε και τι θα αφήσουμε έξω από τις ζωές μας.

Ποια υπήρξε η αφορμή που σας “έσπρωξε” στη συγγραφή;

Αρχικά, δεν ήταν μια συνειδητή επιλογή. Απλώς, συνέβη. Προφανώς, ήταν η ανάγκη μου να εξωτερικεύσω σκέψεις, πεποιθήσεις, απόψεις και θέσεις.

Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στη συγγραφή ενός βιβλίου;

Και τα δύο, το ένα χωρίς το άλλο δεν μπορεί να υπάρξει. Είναι δύο μισά που φτιάχνουν… ένα βιβλίο!

Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από τα βιβλία σας;

Χμ… δύσκολη ερώτηση που περιλαμβάνει μάλλον πολλές απαντήσεις αλλά θα απαντήσω με μία: Βροχή πάνω στην πέτρα, που συμβολίζει τις εκφάνεις της αγάπης και την επίδρασή της στον άνθρωπο. Επίδραση θετική, εννοείται.

Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;

Στην Ελλάδα επιμένουμε παραδοσιακά. Δε νομίζω πως το βιβλίο απειλείται στη φυσική μορφή του. Υπάρχουν πάντα οι ρομαντικοί, όπως κι εγώ, που προτιμούν τη μυρωδιά του, το ξεφύλλισμα των σελίδων. Από την άλλη, γιατί όχι και ψηφιακή μορφή; Οι εποχές αλλάζουν και η γνώση παραμένει γνώση από όπου κι αν προέρχεται.

Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

Διάφανη ψυχή, της Αναστασίας Κορινθίου, για να μου θυμίζει τι δεν πρέπει να δέχεται κανείς στη ζωή του, τη βία και την κακοποίηση σε κάθε της μορφή. Άθλιοι του Ουγκό, που αγγίζουν την καρδιά μου. Όλη την αστυνομική σειρά του Άρλιτζ (είπαμε πέντε αλλά θα κλέψω). Ο θρύλος του περιπλανώμενου βασιλιά, γιατί το θεωρώ ένα από τα καλύτερα βιβλία που γράφτηκαν. Πέντε βδομάδες με αερόστατο, γιατί ο Ιούλιος Βερν θα είναι πάντα αγάπη.

Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Θα έπαιρνα μαζί μου την Αναστασία Κορινθίου, γιατί είναι φίλη καρδιάς, τη Γεωργία Κακαλοπούλου και την Κατερίνα Τζαβάρα, που τις υπεραγαπώ, τον Νίκο Καζαντζάκη για τις ατελείωτες συζητήσεις φιλοσοφικού περιεχομένου που θα μπορούσαμε να κάνουμε παρέα, τον Ντοστογιέφσκι γιατί θαυμάζω απεριόριστα το μυαλό του, τον Οδυσσέα Ελύτη και τον Τάσο Λειβαδίτη, γιατί ζωή χωρίς ποίηση δεν μπορεί να υπάρξει.

Με ποιο τραγούδι ή άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;

Θα έντυνα με τον «Ερωτόκριτο» το βιβλίο μου «Βροχή πάνω στην πέτρα» και με το «Send me an angel» των Scorpions κάθε βιβλίο μου, γιατί είναι… Νατάσα.

Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;

Χρειαζόμαστε και τα δύο σε ισορροπία. Χωρίς το ένα, δεν μπορεί να υπάρξει το άλλο. Σε μεγάλες ποσότητες το ένα και σε μικρές το άλλο, επέρχεται ανισορροπία. Γιατί είναι κακό να είμαστε ρομαντικοί και γιατί θα πρέπει μόνιμα να είμαστε ρεαλιστές και να μην ονειρευόμαστε;

• H Nατάσα Γκουτζικίδου γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με σαφή προτίμηση στην Εγκληματολογία. Σήμερα, διατηρεί τη δική της επιχείρηση, ένα αναγνωστήριο για παιδιά Δημοτικού, ενώ παράλληλα τη συναντάμε ως κεντρική παρουσιάστρια τηλεοπτικής εκπομπής. Έχει εργαστεί για χρόνια ως αρχισυντάκτρια σε πολιτιστικά και λαογραφικά περιοδικά, ενώ προσέφερε τις υπηρεσίες της ως κοινωνιολόγος- προϊσταμένη στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου όπου κατοικεί. Έκανε την πρώτη εμφάνισή της στον χώρο του βιβλίου το 2007 και έκτοτε γράφει ασταμάτητα τόσο μυθιστορήματα για ενήλικες όσο και για παιδιά.