Η συγγραφέας Μαρία Λιάκου * δίνει τις δικές της, ξεχωριστές, απαντήσεις στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα για το CulturePoint.gr.
1. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο για ένα επιτυχημένο έργο;
Θεωρώ ότι παίζουν σημαντικό ρόλο και τα δύο. Μια ιδέα δεν φτάνει πάντα για να γραφτεί ένα έργο. Υπάρχει η τεχνική , το ύφος γραφής, τα μηνύματα του συγγραφέα και άλλα. Η γραφή είναι μια σκληρή και μοναχική εργασία. Η έκδοση είναι κάτι άλλο….
2 Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Το βιβλίο στην χάρτινη μορφή του δεν θα χαθεί. Το ψηφιακό είναι μια άλλη επιλογή που έχει ο αναγνώστης. Χρειάζεται για κάποιες περιστάσεις. – ;Oταν ταξιδεύεις και δεν μπορείς π.χ. κα κουβαλάς πολλά βιβλία.
Ζούμε σε μια εποχή που ο ψηφιακός κόσμος αναπτύσσεται. Η λελογισμένη χρήση είναι το ζήτημα! Προσωπικά λατρεύω το χάρτινο βιβλίο γιατί η αφή και η μυρωδιά του είναι καταγεγραμμένη μνήμη για μένα. Λατρεύω τα φροντισμένα εξώφυλλα !
3. Με ποιον λογοτεχνικό χαρακτήρα ταυτίζεστε και ποιον αντιπαθείτε;
Δύσκολη απάντηση. Κάθε αναγνωστική μου εποχή έχει σημαδευτεί από λογοτεχνικούς χαρακτήρες. Μου είναι δύσκολη μια επιλογή και δεν αποφεύγω την απάντησή σας. Οι ήρωες που αντιπαθώ είναι οι θύτες…
4. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Στην περίοδο της καραντίνας δεν μπορώ να πω ότι διάβαζα αριθμητικά τα ίδια βιβλία με πριν… Διάβασα λιγότερα γιατί η «συγκέντρωσή μου» είχε κάποιο πρόβλημα… Διάβαζα τα βιβλία που είχαμε στις Λέσχες Ανάγνωσης που μετέχω και κάποια προγραμματισμένα .
Τα 5 βιβλία που θα ήθελα μαζί μου είναι τα εξής
1. «Να σώσουμε τον Μότσαρτ» Raphael Jerusalmy –εκδόσεις μελάνι- μετ. Αχιλλέας Κυριακίδης
2. STEFAN ZWEIG-Το θαμμένο κηροπήγιο-εκδόσεις ΑΓΡΑ
3. «Κουτσό» ΧΟΥΛΙΟ ΚΟΡΤΑΣΑΡ –ΕΚΔΌΣΕΙΣ opera( γιατί διαβάζεται όπως θέλεις και οι αναφορές σε μουσικές αναζητήσεις είναι βάλσαμο..)
4. « Ο Εκκλησιαστής» Απόδοση Θάνος Σαμαρτζής –εκδόσεις ΔΩΜΑ
5. «Παγανιστικές δοξασίες της θεσσαλικής επαρχίας» Χρυσόστομος Τσαπραίλης –εκδόσεις ΑΝΤΙΠΟΔΕΣ
5. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Τον Παπαδιαμάντη που αγαπώ, τον Καραγάτση, τον Αντώνη Σαμαράκη (που ευτυχώς είχα την χαρά να συνομιλήσω μαζί του). Σίγουρα τον Νίκο Γκάτσο (που γνώρισα, αγάπησα και καθόρισε την αντίληψή μου γενικότερα…)
6. Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία σας δημιουργία;
Το τελευταίο μου βιβλίο που εκδόθηκε τον Ιούνιο 2015 (εποχή capital controls) από τις εκδόσεις «Βακχικόν» με τίτλο «Οι αφετηρίες» ήταν «προφητικό» θα έλεγα γιατί η μετέπειτα συνθήκες ζωής μας πήγαν σχεδόν όλους «στην αφετηρία ζωής». Ήταν ένα βιβλίο για την επανεκκίνηση ζωής κυρίως. Είμαι ευγνώμων για την αγάπη και αποδοχή του.
Ως τελευταίο όμως θεωρώ ένα Συλλογικό που κυκλοφόρησε από το free Thinging Zone με τίτλο «Passengers” το 2018 που τα έσοδα των πωλήσεων πήγαν στην actionaid. Μία τρίγλωσση έκδοση (αγγλικά, γαλλικά, ελληνικά, με ένα διήγημα στα αραβικά για συμβολικούς λόγους) που περιλαμβάνει 13 νέα διηγήματα 12 Ελλήνων συγγραφέων και 1 Σύριου που εμπνέονται από κάποια ευρωπαϊκή αξία, αρχή ή ιδέα. Οι συγγραφείς που περιλαμβάνονται στη συγκεκριμένη έκδοση και οι οποίοι προσέφεραν αφιλοκερδώς το διήγημά τους είναι οι εξής:
1. «Η Χανελόρε και ο Ομάρ στην Αλεξάντερπλατς», Κυριάκος Αθανασιάδης
2. «Τα Ονόματά τους», Ασάφ ελ Ασσάφ,
3. «Το Κλαδί και η Πέτρα», Χρήστος Αρμάντο Γκέζος
4. «Ξημερώματα στις Βρυξέλλες», Λουκία Δέρβη
5. “West Berlin, The Trip”, Ζέφη Κόλια
6. «Φαύλος κύκλος», Μαρία Λιάκου
7. “You, Rope”, Έλενα Μαρούτσου
8. «Διάχυση», Αμάντα Μιχαλοπούλου
9. «Βρέχει, γλίστρησα, χάλασαν», Αλέξης Σταμάτης
10. «Το Γαλάζιο του Ουρανού», Θωμάς Συμεωνίδης
11. “Rock ‘n’ Roll”, Σώτη Τριανταφύλλου
12. «Στη Ρεματιά των Αηδονιών», Δημήτρης Φύσσας
13. «Η Κώμισσα», Χρήστος Χωμενίδης
7. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από τα βιβλία σας;
‘Όσο και να βραδιάζει αυτός ο τόπος έχει φως». Σελ. 22 από το βιβλίο «Οι αφετηρίες»
8. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;
Με το Shma Israel – The Soul of the Jewish Violin – Jewish Music
9, Αναγνωρίζετε γρήγορα τα λάθη σας και ποια συγχωρείτε ευκολότερα στους άλλους;
Ναι έχω μια μεγάλη κατανόηση – ενσυναίσθηση .Συγχωρώ κυρίως για μένα… Δεν μου αρέσει να βιώνω άσχημα συναισθήματα. Είναι μια εκπαίδευση αυτό και δεν είναι κάτι εύκολο. Ίσως το οικογενειακό περιβάλλον μου μια και ο πατέρας μου ήταν ένας “φωτισμένος” ιερέας καθώς και το επάγγελμα μου (εργάστηκα ως Κοινωνική Λειτουργός για 29 χρόνια) αλλά και «η επένδυσή μου» σε Σεμινάρια Προσωπικής Ανάπτυξης έπαιξαν σημαντικό ρόλο.
10. Αν για την καριέρα σας έπρεπε να απομακρυνθείτε σημαντικό διάστημα από την οικογένεια σας, θα το κάνατε;
Ναι και το έχω κάνει. Όταν εργαζόμουνα στο Ερυθρό Σταυρό χρειάστηκε αρκετές φορές λόγω έκτακτων κοινωνικών αναγκών (φωτιές – σεισμοί, πλημμύρες..) να απουσιάσω για αρκετά διαστήματα από το σπίτι μου. Αλλά και τώρα (στα 60) μου αν χρειαστεί θα το κάνω για λόγους συγγραφής..
11. Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;
Μια ισορροπία χρειάζεται θεωρώ. Απαραίτητος ο ρεαλισμός αλλά και ο ρομαντισμός επίσης που σε ενδυναμώνει με αισιοδοξία και όρεξη για ζωή! Κάθε νέα μέρα είναι η αρχή της ζωής μας..
Σας ευχαριστώ θερμά.
- Η Μαρία Λιάκου γεννήθηκε το 1960. Σπούδασε Βρεφοκομία και Κοινωνική Εργασία. Εργάστηκε ως κοινωνική λειτουργός στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και μετείχε σε δράσεις έκτακτων κοινωνικών αναγκών και διετέλεσε προϊσταμένη Υπηρεσίας Ηλικιωμένων και Ατόμων με Αναπηρίες. Εργάστηκε επίσης σε Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, ως εκπαιδεύτρια σε προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας. Είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων από το ΕΚΕΠΙΣ. Έχει εκδώσει τα διηγήματα “Μικρές απώλειες” (Όστρια, 2014) και τη νουβέλα “Οι αφετηρίες” (Βακχικόν, 2015). Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο. Ανήκει στην Συντακτική Ομάδα του fractal.gr.
