Η ερμηνεύτρια Μαρία Καλούδη συνομιλεί με τον Κωνσταντίνο Μανίκα με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της τραγουδιού Όλα θα ανθίσουν ξανά”.
- Ένα νέο τραγούδι “Όλα θα ανθίσουν ξανά” σε στίχους και μουσική του Νικόλα Λειβαδίτη; Θέλετε να μας στείλετε ένα μήνυμα αισιοδοξίας στους δύσκολους καιρούς που ζούμε;
Μετά από δυόμιση απαισιόδοξα και φοβισμένα χρόνια, νιώσαμε την ανάγκη να στείλουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας μέσω της μουσικής μας. Μια βαθιά ανάσα, μια ώθηση, μια υπενθύμιση πως όλα θα ανθίσουν ξανά, γύρω μας και μέσα μας!
- Το βίντεο κλιπ, σε σκηνοθεσία, Tony Kris, που συνοδεύει το κομμάτι, πόσο πιστά κατορθώνει να αποτυπώσει αυτό το συναίσθημα;
Το video clip, εστιάζει στην επανένωση των ανθρώπων, στην αντάμωση, στην συμπόρευση μιας ομάδας ανθρώπων που αποφασίζουν να αφήσουν πίσω κάθε δυσκολία και να απολαύσουν μαζί όλα εκείνα τα μικρά πράγματα που όμως έχουν την τεράστια δύναμη να φέρνουν την ευτυχία μπρος μας. Μια αγκαλιά, μια βόλτα, ένα σινεμά, ένα τρυφερό χάδι. Ο Tony αποφάσισε να δημιουργήσει το video βασισμένος στο συναίσθημα που ένιωσε ο ίδιος όταν άκουσε το τραγούδι για πρώτη φορά. Πηγαία, αυθόρμητα και με μια φρεσκάδα που τον διατρέχει ολάκερο, ήξερε ακριβώς τι να κάνει κι εμείς τον εμπιστευτήκαμε!
- Θωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο ένα μουσικό ύφος ή είστε ανοιχτή σε διαφορετικές επιρροές;
Η μουσική πρέπει απλώς να διεγείρει τα συναισθήματα και τις σκέψεις χωρίς να μας νοιάζει σε ποιο είδος ανήκει. Φυσικά και είμαι ανοιχτή σε οποιοδήποτε άκουσμα ταιριάζει στην αισθητική μου. Άλλωστε οι μουσικές επιλογές μου συγχρονίζονται με όσα θέλω να επικοινωνήσω τη δεδομένη χρονική στιγμή και αυτό δεν μπορεί να είναι κάτι παγιωμένο.
- Υπάρχει η προοπτική ενός ολοκληρωμένου άλμπουμ;
ΝΑΙ! Είναι κάτι που ονειρεύομαι και προγραμματίζω να κάνω στο μέλλον. Σκέφτομαι το περιεχόμενο, τον τρόπο υλοποίησης, την αισθητική, τις συνεργασίες… Είναι μακρύς ο δρόμος και χρειάζεται χρόνος αλλά η θέληση είναι μεγάλη και πιστεύω πως θα τα καταφέρω.
- Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;
Να συνεχίζω να υπάρχω ως καλλιτέχνιδα και να επικοινωνώ μέσω της μουσικής μου σε ένα κοινό που σταδιακά θα αυξάνεται. Φυσικά, έχω και πιο συγκεκριμένα καλλιτεχνικά όνειρα όμως όλα βρίσκονται κάτω από την ίδια ομπρέλα…αυτή της διαρκούς καλλιτεχνικής εξέλιξης.
- Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καταξιώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Νομίζω ότι είναι ο συνδυασμός των ζωντανών εμφανίσεων και της δισκογραφίας. Η δισκογραφία είναι αυτή που σε συστήνει στο κοινό και ταυτόχρονα δηλώνω το μουσικό αποτύπωμα όμως οι ζωντανές εμφανίσεις είναι εκείνες που κάνουν το κοινό να σε γνωρίσει πραγματικά και να σε κατανοήσει ουσιαστικά.
- Τι ρόλο έχει πλέον η μουσική, στην ψηφιακή εποχή μας, όπου σχεδόν όλα κινούνται μέσω YouTube;
Η μουσική έχει διατηρήσει ως τώρα την έντονη παρουσία της στην καθημερινότητα των ανθρώπων, όμως έχει αλλάξει ο τρόπος που επικοινωνείται και ο τρόπος που παράγεται. Από τη μια, το YouTube έχει ανοίξει έναν ισχυρό και αφιλτράριστο δίαυλο επικοινωνίας, χωρίς διαμεσολαβητές ή κριτές των έργων. Το κοινό ακούει και κρίνει το ίδιο αν κάτι του αρέσει και επιθυμεί να το ξανακούσει ή όχι. Από την άλλη, σε μια εποχή που όλα τρέχουν με απίστευτη ταχύτητα και βομβαρδιζόμαστε από εκατοντάδες πληροφορίες καθημερινά, αναρωτιέμαι, πόσες άραγε πληροφορίες χάνονται και μαζί με αυτές χάνεται και η ευκαιρία να τις γνωρίσει το κοινό. Οι καλλιτέχνες καλούνται πλέον να ασχοληθούν και με το marketing των έργων τους, με την προώθησή τους και με την εξεύρεση κατάλληλων τρόπων να «φτάσουν» στο κοινό και αυτό είναι ένα ταξίδι πρωτόγνωρο αλλά αναγκαίο.
- Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows;
Ειλικρινά; Δεν τα παρακολουθώ γιατί δεν απολαμβάνω τη διαδικασία. Αναρωτιέμαι τι έχουν απογίνει όλοι οι νικητές των τελευταίων ετών και γιατί άραγε δεν υπάρχει καμία στήριξη μετά το τέλος του παιχνιδιού παρά μόνο μια προσωρινή προβολή; Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης αυτών των παιχνιδιών αν δεν επωφελούνται ούτε οι νικητές; Γενικότερα, νιώθω μια αμηχανία με την όλη διαδικασία και πιστεύω ότι οι νέοι καλλιτέχνες πρέπει με αυτοπεποίθηση να ακολουθούν τα όνειρά τους απευθυνόμενοι στο κοινό και να προσπαθούν να ανακαλύψουν εκείνες τις ευκαιρίες που θα προβάλλουν τη μουσική τους σε βάθος χρόνου. Η τέχνη άλλωστε δεν είναι ένας αγώνας ταχύτητας.
- Θα πρέπει ο καλλιτέχνης να αρθρώνει λόγο για τις κοινωνικές εξελίξεις ή οφείλει να παραμένει αφοσιωμένος αποκλειστικά στο δημιουργικό του έργο;
Ζούμε και εξελισσόμαστε μέσα στην κοινωνία πρώτα ως πολίτες κι έπειτα ως καλλιτέχνες. Η κοινωνία και ο τρόπος με τον οποίο μεταβάλλεται μας δίνει αφορμές για να δημιουργούμε. Τα έργα μας απευθύνονται σε συνανθρώπους με τους οποίους καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τα ίδια ζητήματα, να σκεφτούμε, να προσαρμοστούμε, να κρίνουμε, να απορρίψουμε ή να αποδεχτούμε καταστάσεις. Οι δημιουργίες ενός καλλιτέχνη είναι από μόνες τους ο τρόπος να δηλώσει τη θέση του στην κοινωνία. Ακόμα κι αν δεν πει τίποτα, τα έργα τα έχουν πει όλα. Κατά τη γνώμη μου, ο καλλιτέχνης έχει το δικαίωμα και πρέπει να αρθρώνει λόγο για όσα συμβαίνουν όπως και κάθε ένας πολίτης ξεχωριστά ή και να σιωπά εάν αυτό επιθυμεί. Είναι και αυτό μια θέση. Οι καλλιτέχνες επιλέγουν τον τρόπο και το μέσο να επικοινωνήσουν τις απόψεις τους ή και να μην επικοινωνήσουμε απολύτως τίποτα και φυσικά κρίνονται για αυτό.
- Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
5,14τ.μ – Νικόλας Λειβαδίτης
Μικρή βαλίτσα – Αλκίνοος Ιωαννίδης
Δι’ Ευχών – Χάρις Αλεξίου
Φίλε – Γιάννης Σπανός / Τάνια Τσανακλίδου
Για έναν έρωτα – Σταμάτης Κραουνάκης
- Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Τάνια Τσανακλίδου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Χάρις Αλεξίου, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Γιάννης Χαρούλης, Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Βέβαια, θα ήθελα αυτή η απόδραση να κρατήσει μερικούς μήνες για να προλάβουμε να πούμε και να τραγουδήσουμε όλα όσα θέλω!
