Η φιλόλογος και ποιήτρια Μαρία Φελάνη απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.
Κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή σας με τίτλο “Πτήσεις δια… λόγου”. Ποια είναι η θεματολογία που περιλαμβάνει;
Η Συλλογή είναι εμπνευσμένη κατά κύριο λόγο από την πόλη μου, τα Γιάννενα, την πόλη της λίμνης και τη Λίμνη της πόλης με τους αναστεναγμούς της, τις ανάσες της, τα όστρακα σιωπής μες στην ομίχλη.
Είναι τα ταξίδια μου σε κόσμους πλήρωσης έντονων συναισθημάτων αλλά και το ιδανικό πέταγμα σε άλλους καιρούς, που ενώνουν το παλιό με το νέο σε ένα άρωμα μεθυστικό…
Είναι και οι περήφανοι κύκνοι, οι αγέρωχοι γλάροι, που μαζί τους ίπταμαι σε ταξίδια φαντασίας ονειρεμένης…
Τέλος, υπάρχει αναφορά σε όσες περισσότερες εκφάνσεις και πτυχές της ζωής μπορεί κανείς να αγγίξει σε μια ποιητική συλλογή: ανακατεμένες χαρές και θλίψεις, έρωτες αγνοί και προδομένοι, κάλλος και ασχήμια, αγάπη για τη φύση και τις εποχές του χρόνου, αισθήματα συνειδητής αυτοαπομόνωσης ως αφορμή για μια προς τα ένδον αυτοκριτική, προτροπή να ρουφάς αχόρταγα, όπως οι ακάματες μελιθήρες μέλισσες, το μεδούλι της ζωής, σήμερα και να μην αναβάλλεις για αύριο…
<<Ζω και απλώνω τα παράθυρα της ψυχής μου
στο Ανοιξιάτικο φως… Γεμίζω Φως… Αναγιεννιέμαι…>>(Απόσπασμα από το ποίημα μου: Άνοιξη)
Τι θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης μέσα από το βιβλίο σας;
Θα ήθελα να νιώσει τις εναλλαγές συναισθημάτων ,αρωμάτων και χρωμάτων που μου προκαλεί κάθε γωνιά της όμορφης και ιστορικής πόλης μου, των Ιωαννίνων. Από την άλλη προτρέπω τον αναγνώστη να χαίρεται τις απλές μικρές στιγμές της ζωής και να συνεχίσει παρά τις όποιες δυσκολίες να ίπταται πάνω από τη γραμμική πραγματικότητα…
Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με την ποίηση και όχι με κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος;
Στην ποίηση με μαγεύει η πολυσημία της. Με συναρπάζουν οι άπειροι κειμενικοί δείκτες, η απότομη εγκατάλειψη της τάξης, οι συνυποδηλώσεις και το συναρπαστικότερο: Ο διαφορετικός τρόπος επιρροής κάθε λέξης στον αναγνώστη. Και μη ξεχνάμε τη μουσικότητα, την ορμητική κίνηση, τη ρυθμική ομιλία…
Σε μια χώρα με δυο νομπελίστες ποιητές, εκτιμούμε πλέον την ποίηση όσο της αξίζει;
Άραγε εκτιμούμε τις ανθρωπιστικές αξίες και τα διαχρονικά ιδεώδη;Γιατί αυτό είναι ποίηση .Σε μια εποχή που ο τεχνοκρατισμός και ο στυγνός ορθολογισμός κυριαρχούν είναι δύσκολη η θέση της. Όμως εμείς στο μέτρο των δυνάμεών μας ας αντιτάξουμε στον σκληρό κόσμο που ζούμε ως αντίπαλο δέος την ποίηση μέσα από μια εκ βάθρων αξιολογική επανιεράρχηση αξιών. Εκεί ,κατά τη γνώμη μου, κρύβεται το μυστικό της απουσίας της ποίησης από τη ζωή μας .Κι όπως είπε και ο Σεφέρης ,ο νομπελίστας ποιητής μας :<<Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα-και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε;».
Οφείλει ο ποιητής να αποτελεί μια φωνή αγωνίας για την κοινωνία και τα προβλήματα της;
Αυτό είναι το ιερό του χρέος. Κατά τον Ν.Καζαντζάκη ο ποιητής είναι ο σεισμογράφος του καιρού του .Έχει πράγματι τη δύναμη μέσα από την επιλογή λέξεων να ταρακουνήσει το πλήθος, να αφουγκραστεί τις αγωνίες του, που αποτελούν μέρος και του δικού του εαυτού. Συναισθανόμενος τον ρόλο και την ευθύνη του μπορεί να αφυπνίσει, να κινητοποιήσει σε δράση για την αλλαγή των< <κακώς κειμένων>>, αλλιώς τι;
Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στη συγγραφή ενός βιβλίου;
Αναμφισβήτητα η έμπνευση .Ένα βιβλίο δε γράφεται κατόπιν ωρίμου σκέψεως ή παραγγελίας .Από την άλλη απαιτείται σίγουρα και η φροντισμένη σύνταξη και έκφραση. Αυτό ναι, θέλει τη δουλειά του, κατόπιν πάντα της εμπνεύσεως… Χωρίς τη μούσα Καλλιόπη δε γίνεται τίποτε…
Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Όπως όλες οι πνευματικές αξίες έτσι και το βιβλίο έχει παραγκωνιστεί σε μεγάλο βαθμό. Όμως οφείλουμε να αντιληφθούμε την απροσμέτρητη αξία του. Το ποιοτικό βιβλίο είναι ένας ηχηρός τρόπος μετάδοσης διαχρονικών αξιών και μηνυμάτων που μας βοηθάει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Ας το βάλουμε στη ζωή μας επενδύοντας στον πολιτισμό μας…
Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Ζητείται ελπίς ,Αντώνης Σαμαράκης
Η Τιμή και το Χρήμα, Κωνσταντίνος Θεοτόκης
Ο Αλχημιστής, Paulo Coelho
Έγκλημα και Τιμωρία, Ντοστογιέφσκι
Ματωμένα Χώματα ,Διδώ Σωτηρίου
Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Θα ήταν απέραντη η ευτυχία μου να συμπεριελάμβανα στο πνευματικό αυτό συμπόσιο τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Ηλία Βενέζη, τον Μίλτο Σαχτούρη, τον Διονύσιο Σολωμό, την Κική Δημουλά, τον Γιωργή Παυλόπουλο, τον Δημήτρη Χατζή, τον Βιζυηνό, τον Μίλαν Κούντερα, τον Εμίλ Ζολά, τον Τζων Στάινμπεκ…και ο κατάλογος δεν έχει τέλος…
Πιστεύετε στη μοίρα ή στη τύχη;
Πιστεύω στην Αριστοτελική και Πλατωνική <Προαίρεσιν>,την ελεύθερη και αυτόβουλη επιλογή των αποφάσεων και του τρόπου ζωής μας .Φυσικά δεν παραβλέπω και δεν αγνοώ τις ευτυχείς ή ατυχείς συγκυρίες (έτσι εννοώ την τύχη) που μπορεί να επηρεάσουν καθοριστικά τις ζωές μας.
Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;
Καλό θα ήταν να πετύχουμε την εξισορρόπηση του ορθολογισμού με τον ρομαντισμό. Κανένα από τα δύο σε υπερβολικό βαθμό δεν μπορεί να βοηθήσει την εξέλιξη του πολιτισμού. Η ευαισθησία ,όμως, σε συνδυασμό με την αξιοπρεπή κάλυψη των υλικών αναγκών και την πολυπρισματική αντίληψη των πραγμάτων γύρω μας είναι ένας πολύ καλός συνδυασμός…
