Η συγγραφέας Γεωργία Μπίρμπα * συνομιλεί με τον Κωνσταντίνο Μανίκα, με αφορμή την έκδοση του νέου της βιβλίου με τίτλο “Τα χρόνια που με σφράγισαν” από τις εκδόσεις Φίλντισι.

1.Ένα βιβλίο με τίτλο “Τα χρόνια που με σφράγισαν”. Τι πραγματεύεται;

Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή μιας Ελληνίδας που σπουδάζει στην Ιταλία τη δεκαετία του ’70. Ήταν τα μολυβένια χρόνια της Ιταλίας με έξαρση της βίας, απαγωγών, δολοφονιών, απεργιών, διαδηλώσεων, πολιτικών αναταραχών. Μέσα από την καθημερινότητα της ηρωίδας παρακολουθούμε τη ζωή και παράλληλα τα κοινωνικο-πολιτικά γεγονότα της εποχής εκείνης κατ’ εξοχήν στην Ιταλία, στην Ελλάδα και στον κόσμο. Γίνονται αναφορές επίσης στον τρόπο ζωής, στις δυσκολίες που αντιμετώπισαν εκεί οι Έλληνες φοιτητές, το καθεστώς στα πανεπιστήμια, περιγράφονται οι πόλεις διαμονής της, σχολιάζονται ο πολιτισμός, η πολιτιστική αγωγή, το κοινωνικό γίγνεσθαι!

2. Τι θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης μέσα από το βιβλίο σας;

Να πάρει μια ιδέα:

α. για τη ζωή και τα προβλήματα των φοιτητών που μεταναστεύουν όχι μόνο στην Ιταλία άλλα και σε άλλα κράτη.
β. την ποιότητα των σπουδών, που παίζει σημαντικό ρόλο αλλά κυρίως εξαρτάται από τη διάθεση του φοιτητή να μάθει.
γ. τις δυσκολίες που χαλυβδώνουν τον χαρακτήρα, αν κάποιος δεν ξεφύγει από τον στόχο του και πατά γερά στα πόδια του.
δ. για τις παρέες που παίζουν καθοριστικό ρόλο.
Το κοινωνικό γίγνεσθαι της κάθε χώρας έχει διαφορετική επιρροή στον κάθε φοιτητή. Σίγουρα όμως το μυαλό του διευρύνεται, οι ορίζοντες του ανοίγουν, οι νοοτροπίες αλλάζουν. Δηλαδή ένα νέο άνθρωπο η παραμονή για σπουδές σε μια ξένη χώρα τον σφραγίζει θετικά ή αρνητικά.

3. Ποια είναι η αίσθηση που σας άφησε η Ιταλία εκείνης της περιόδου;

Παρ’ όλο που ζήσαμε την Ιταλία στα μολυβένια χρόνια της και επικρατούσε κοινωνική αναστάτωση, εμείς νιώθαμε σχετικά ασφαλείς μέσα στο κουκούλι της ελληνικής παροικίας, των Ιταλών φίλων μας, του πανεπιστημίου. Βέβαια, ο χώρος του πανεπιστημίου σε κάποιες μεγάλες πόλεις όπως Ρώμη, Μιλάνο, Νάπολη, Μπολόνια κλπ μπορεί να έκρυβε δυσάρεστες εκπλήξεις. Θα ’ταν ψέματα να πω πως δεν φοβόμασταν μερικές φορές στις μετακινήσεις μας ιδίως με τα τρένα ή στις διαδηλώσεις σε πλατείες, σκεπτόμενοι τα τρομοκρατικά χτυπήματα που είχαν συμβεί σε τέτοιους χώρους. Επίσης, οι κοπέλες φοβόμασταν την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, διότι απαγορευόταν η διακοπή της. Όμως η ζωή κυλούσε, η ευγένεια, η καλλιέργεια και οι δομές της ιταλικής κοινωνίας ήταν πολύ προχωρημένες με πολύ γερές βάσεις. Κυβερνήσεις ανεβοκατέβαιναν, χαμός μπορεί να γινόταν όμως ο κρατικός μηχανισμός δούλευε ρολόι.

4. Ποιες διαφορές βρίσκεται στο τότε που βιώσατε και στο σήμερα, της συγκεκριμένης χώρας;

Σήμερα, η Ιταλία ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η λιρέτα έγινε ευρώ. Είναι πλέον μια σχετικά ήσυχη χώρα. Η οικονομική κρίση την τραυμάτισε και προσπαθεί να ορθοποδήσει, η ποιότητα όμως σε όλους τους τομείς έχει πέσει. Η αγορά της παρουσιάζει ύφεση, η ιταλική φινέτσα έχει πληγεί.

5. Πώς σας άλλαξε η εμπειρία εκείνων των χρόνων, ως άνθρωπο;

Οι αλλαγές είναι θεαματικές. Πήγα έφηβη και γύρισα γυναίκα. Εκεί έμαθα να κάνω ανακύκλωση, να περιμένω στη σειρά υπομονετικά, να λέω πολλές φορές το ευχαριστώ, παρακαλώ, συγνώμη, να σέβομαι τους κανόνες σαν πολίτης και σαν φοιτήτρια, να θαυμάζω το ωραίο, να φροντίζω την εμφάνισή μου, να μαγειρεύω καλά, να εκτιμώ το παλαιό, την ιστορία τους, να απολαμβάνω το φαγητό τους. Όλα αυτά μαζί με το κοινωνικό-πολιτικό γίγνεσθαι και την ωρίμανση μέσω προβλημάτων, τι άλλο θα μπορούσα να πω από ….. τα χρόνια που με σφράγισαν.

6. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στη συγγραφή ενός βιβλίου;

Νομίζω και τα δύο. Εμπνεύσεις μπορεί να έχουμε πολλές αλλά η σκληρή δουλειά θα τις αποτυπώσει στο βιβλίο!

7. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;

Πιστεύω ότι το βιβλίο στις νεότερες γενιές, που είναι πολύ εξοικειωμένες με τα ηλεκτρονικά μέσα, το βιβλίο σε χαρτί θα αποδυναμωθεί.

8. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

Ελπίζω να μην έχουμε νέα καραντίνα. Θα συνέχιζα με τους υπαρξιστές που ξεκίνησα στην προηγούμενη (Ο πρώτος άνθρωπος του Καμύ, η Ναυτία και οι Λέξεις του Σαρτρ, Ο πύργος του Κάφκα και θα ξαναδιάβαζα τους Μανδαρίνους της Σιμόν ντε Μποβουάρ).

9. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Θα διάλεγα έναν από τους Έλληνες σύγχρονους λογοτέχνες όπως ο Ζουργός, ο Θέμελης, ο Καλπούζος, η Καρυστιάνη, η Γαλανάκη, η Λαπατά κ.α

10. Πιστεύετε στη μοίρα ή στη τύχη;

Πιστεύω στην τύχη γιατί έχει μια δυναμική η οποία αφήνει περιθώρια αλληλοεπίδρασης. Δεν πιστεύω στη μοίρα που προδιαγράφει το μέλλον και δεν αφήνει περιθώρια στον άνθρωπο να αντιδράσει!

11. Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;

Και τα δύο σε σωστές δόσεις!

• Η Γεωργία Μπίρμπα γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια Ιταλίας και απεφοίτησε με άριστα. Απόκτησε την ειδικότητα της Πνευμονολογίας στο ΝΝΘΑ “Σωτηρία” το 1985. Έγινε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1996. Εξειδικεύθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, στην Επεμβατική Πνευμονολογία, στην Ανοσολογία και Αλλεργιολογία του αναπνευστικού συστήματος, στην Διακοπή Καπνίσματος και στην Μονάδα Τηλε-ιατρικής του ΝΝΘΑ. Εργάστηκε αρχικά στο ΙΚΑ, μετέπειτα ΜΕΘ Σισμανόγλειου και από το 1987 στο ΝΝΘΑ, όπου εξελίχθηκε στο βαθμό της Διευθύντριας του ΕΣΥ το 2009. Συνταξιοδοτήθηκε τον Οκτώβριο του 2013. Συμμετείχε στη συγγραφή βιβλίων, επιστημονικών εργασιών σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά καθώς και σε συνέδρια, συμπόσια, σεμινάρια με προφορικές ανακοινώσεις και εισηγήσεις. Επίσης, συμμετείχε ενεργά σε πρωτοβουλίες των ομάδων της Πνευμονολογικής Εταιρίας για την ΧΑΠ, το βρογχικό άσθμα και τα διάμεσα νοσήματα των πνευμόνων. Είναι μέλος στο ΔΣ των σπανίων νοσημάτων (ΕΕΣΠΟΦ) καθώς και της Πνευμονολογικής Εταιρίας (ΕΠΕ). Μετά τη συνταξιοδότησή της ασχολήθηκε εθελοντικά στο κοινωνικό ιατρείο Μητρόπολης Ξάνθης (2014-2016), Δήμου Αιγάλεω (2017-σήμερα), αρθρο-γραφεί για την διακοπή καπνίσματος και επιμελείται ιατρικά κείμενα. Παράλληλα, παρακολούθησε μαθήματα Δημιουργικής Γραφής στο Κολλέγιο Αθηνών (2013-2014), Βιωματικής Γραφής στο Μικρό Πολυτεχνείο ΜΔ (2017-2018) και Master class (2018-2019), Εντατικό σεμινάριο Σεναρίου το 2017 της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος, Σεμινάριο Θεατρικής Παιδείας στο ARTENS το 2018 και παρακολούθησε το Bookclub του ΜΠ (2018-2019). Η λογοτεχνία και ειδικά η ποίηση ήταν μια Όαση στις δύσκολες περιόδους της ζωής της. Είναι η πρώτη φορά που εκδίδει ποιήματά της.