Η συγγραφέας Φραντζέσκα Μάνγγελ δίνει τις απαντήσεις της στις 10+1 Ερωτήσεις του CulturePoint.gr.
1. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο για ένα επιτυχημένο έργο;
Κάποτε πίστευα μόνο στην έμπνευση. Από τη στιγμή που έγινα μητέρα και γράφω διάσπαρτα όταν ξεκλέβω λίγο χρόνο, κατάλαβα πως με σκληρή δουλειά όλα γίνονται. Αρκεί να γράφουμε. Και να γράφουμε κι άλλο. Όσο για την έμπνευση, βρίσκεται παντού. Δεν έχει ώρα, ούτε τόπο. Κρύβεται σε κάθε μικρή και μεγάλη στιγμή, φτάνει να έχεις τα μάτια να τη δεις.
2. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Το βιβλίο είναι αίσθηση. Είναι το μελάνι, η μυρωδιά του χαρτιού, το θρόισμα των φύλλων ανάμεσα στα δάχτυλα, η άμμος που ξέμεινε μες στις σελίδες από εκείνο το μυθιστόρημα που πηγαινοέφερνες το καλοκαίρι. Όση ευκολία κ αν προσφέρει μια οθόνη, στερεί σε μαγεία. Γιατί για κάποιον που αγαπά το διάβασμα, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την εικόνα των πιο αγαπημένων του βιβλίων στοιχισμένων στη βιβλιοθήκη. Η με εκείνο το βιβλίο που τον έχει συνεπάρει και τον περιμένει το βράδυ ανοιχτό στο κομοδίνο.
3. Με ποιον λογοτεχνικό χαρακτήρα ταυτίζεστε και ποιον αντιπαθείτε;
Οι ήρωες από τα βιβλία που έχω αγαπήσει είναι σαν άνθρωποι που έχω γνωρίσει και συναναστραφεί. Λάτρεψα τη Λίζελ από την «Κλέφτρα των βιβλίων» του Μάρκους Ζούσακ, ερωτεύτηκα τον Νικολή από την «Αναζήτηση» του Θέμελη, ταυτίστηκα με την Αγγέλα από το «Ταγκό μες στον Καθρέπτη» της Βαμβουνάκη, εξαγριώθηκα με τη Νόρα από το «Οι Καλοί» της Χάνα Κεντ. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα που μου έρχονται στο μυαλό, γιατί ο κατάλογος είναι μακρύς.
4. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
«Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε», Άντονυ Ντορ
«Ο εραστής» Μάργκεριτ Ντυράς
“Η σκιά του ανέμου”, Κάρλος Ρουίθ Θαφόν
“Η μυστική ιστορία” Ντόνα Ταρτ
“Ο Μάγος” Τζων Φώουλς
5. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Πόε, Έμιλι Μπροντέ, Χέμινγουεϊ, Τσβάιχ, Ντυράς και Καζαντζάκη. Ανατριχιάζω στην ιδέα.
6. Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία σας δημιουργία;
Το βιβλίο που γράφω αυτήν την περίοδο μιλά για τη μεταμόρφωση και ξεγύμνωμα των ανθρώπων κάτω από ακραίες συνθήκες. Όπως χαρακτηριστικά γράφω και στην εισαγωγή: «Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για τα μεγαλύτερα θαύματα και τα μεγαλύτερα τέρατα. Τους ήρωες και τους δολοφόνους τους φανερώνει στο τέλος η ιστορία.»
7. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από τα βιβλία σας;
«Η αγάπη είναι το μεγαλύτερο φάρμακο σαν το ‘χεις και το χειρότερο φαρμάκι σαν σου λείπει.»
8. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;
Πάντα όταν γράφω ακούω μουσική. Με εμπνέει και πολλές φορές καθοδηγεί ακόμα και την πλοκή. Στη «Νύχτα του Σάουιν» τα κομμάτια που με ενέπνευσαν ήταν το “Tears of the Dragon” του Dickinson και το “Believe” των Savatage. Στο «Καχαραμπού» άκουγα στο repeat το “Sozinha” της Βάκιας Σταύρου και το “I’m a Firefighter” των Cigarettes After Sex. Όσο για το βιβλίο που γράφω τώρα, συγχρονίζεται με τις νότες του Nick Cave and the Bad Seeds από το κομμάτι “(I’ll Love You) Till the End of the World”.
9. Αναγνωρίζετε γρήγορα τα λάθη σας και ποια συγχωρείτε ευκολότερα στους άλλους;
Όχι όσο θα ήθελα. Πολλές φορές μου παίρνει χρόνο κι όταν το συνειδητοποιώ γίνομαι ακόμη χειρότερα από τις τύψεις. Όσο για τα λάθη που συγχωρώ ευκολότερα είναι αυτά που δεν γίνονται από πρόθεση. Τις απερισκεψίες της στιγμής δηλαδή, όταν ανοίγουμε το στόμα και λέμε πράγματα που δεν εννοούμε.
10. Αν για την καριέρα σας έπρεπε να απομακρυνθείτε για ένα σημαντικό διάστημα από την οικογένεια σας, θα το κάνατε;
Σε καμία περίπτωση. Η οικογένεια μου είναι η ζωή μου και είναι πάνω απ’ όλα.
11. Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;
Πιστεύω στον ρομαντισμό. Εμπεριέχει μέσα του αθωότητα, νοσταλγία, στοργή –έννοιες οι οποίες λείπουν πολύ από τις ζωές μας. Όσο κι αν θαυμάζω λοιπόν τους ρεαλιστές για την αντίληψη και την πρακτικότητά τους, αν έπρεπε να επιλέξω μια πλευρά, θα διάλεγα το παραμύθι.
Ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα. Εύχομαι δύναμη και υπομονή για τις προσεχείς μέρες.
- Η Φραντζέσκα Μάνγγελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 1997 έως το 2000 σπούδασε Εφαρμοσμένες Τέχνες στην Αγγλία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της ήρθε σε επαφή με τον κέλτικο πολιτισμό, ο οποίος και την ενέπνευσε για τη συγγραφή της “Νύχτας του Σάουιν”. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε ως δημοσιογράφος και αρχισυντάκτρια και παράλληλα δίδασκε σε Εργαστήρι Ελευθέρων Σπουδών. Έχει συνεργαστεί με πολλές διαφημιστικές εταιρείες στο κομμάτι της επιμέλειας και παραγωγής. Από το 2011 εργάζεται ως κειμενογράφος και μεταφράστρια. Η “Νύχτα του Σάουιν” είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. To 2019 εκδόθηκε το δεύτερο με τίτλο “Καχαραμπού”.
