/Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στη Φωτεινή Αποστολοπούλου

Συνέντευξη: 10+1 Ερωτήσεις στη Φωτεινή Αποστολοπούλου

Η συγγραφέας Φωτεινή Αποστολοπούλου απαντά στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα για το CulturePoint.gr, και μας μιλά για το νέο της μυθιστόρημα φαντασίας “Η Απαγορευμένη Αίθουσα”, την έμπνευση, τα αγαπημένα της βιβλία, το μέλλον του πλανήτη και το ρόλο της τέχνης, και πολλά άλλα ενδιαφέροντα.

1. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά, παίζει το σημαντικότερο ρόλο για ένα επιτυχημένο έργο;

Δεν ξέρω τι παίζει ρόλο για ένα πετυχημένο έργο. Σε μένα πάντως λειτουργούν και τα δύο συμπληρωματικά, δηλαδή η έμπνευση μου δίνει κίνητρο να δουλέψω και η δουλειά καλλιεργεί την έμπνευση.

2. Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία σας δημιουργία;

Είναι μια μελλοντολογική νουβέλα, μια ιστορία δράσης έντονα επηρεασμένη από την ποπ κουλτούρα, που με αφορμή τις σουρεαλιστικές καταστάσεις που βιώνουν οι ήρωες, μιλάει για την καταπιεσμένη βία, το φανατισμό, τη σημασία της Τέχνης στη ζωή μας και τον έρωτα.

3. Είναι το μυθιστόρημα φαντασίας μια δυνατότητα να επισημάνουμε όσα φοβόμαστε;

Ναι! Αυτό ακριβώς είναι! Απλά στο φανταστικό, αυτό συμβαίνει σε μία πολύ πιο ελεύθερη συνθήκη, που ταυτόχρονα σου εξασφαλίζει, ας πούμε, μία ασυλία κι έτσι μπορείς να μιλάς για τα πιο σοβαρά πράγματα, διακωμωδώντας τα.

4. Βλέπετε ζοφερό το μέλλον μας λόγω της τεχνολογίας ή της ανθρώπινης αλαζονείας;

Πιο πολύ με τρομάζει το μίσος που φαίνεται να καλλιεργείται και να φουντώνει μεταξύ των ανθρώπων.

5. Η τέχνη, κι ο πολιτισμός γενικότερα, μπορεί να είναι η απάντηση για τη σωτηρία του πλανήτη;

Ναι είναι και πρέπει να τα προστατέψουμε με κάθε τρόπο, ακόμη και με τη ζωή μας αν χρειαστεί.

6. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;

Το βιβλίο εξακολουθεί να είναι το καταφύγιό μας. Κρατάει ζωντανό το μυαλό μας, μας μαθαίνει την υπομονή, μας ηρεμεί, μας διαμορφώνει, μας εξελίσσει, μας ταρακουνάει. Στα βιβλία υπάρχουν όλες οι απαντήσεις. Άλλωστε όλα έχουν γραφτεί. Και πιστεύω ότι θα υπάρχει πάντα, ίσως σε άλλη μορφή.

7. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;

Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα του Μιχαήλ Μπουκάκωφ, Αμερικανικό Ταμπλόιντ του Τζέιμς Έλροϋ, Η δύναμις και δόξα του Γκράχαμ Γκρην, να τα έχω μαζί μου για «ασφάλεια» ως πολύ αγαπημένα βιβλία. Και δύο που δεν έχω καταφέρει ακόμη να τελειώσω: Οδυσσέας του Τζέιμς Τζόυς και το Εκκρεμές του Φουκώ του Ουμπέρτο Έκο για να αφοσιωθώ.

8. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;

Άντον Τσέχωφ, Τζέιν Ωστεν, Έρνεστ Χέμινγουεη, Γραχαμ Γκρην, Αλμπερ Καμύ, Σιμόν ντε Μπωβουάρ, Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Άλις Γουόκερ.

9. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από τα βιβλία σας;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια.

10. Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;

Simon & Garfunkel –Sounds of Silence

11. Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;

Χρειάζεται λογική κι ευαισθησία, σε ίσες δόσεις και ταυτόχρονα.