Η συγγραφέας Φιλιέττα Μιχαλακάκου * μιλά στον Κωνσταντίνο Μανίκα για τη συλλογή διηγημάτων “Παζλ” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.
1. Κυκλοφορεί η νέα σας συλλογή διηγημάτων με τίτλο “Παζλ”. Τι πραγματεύεται;
Η Παζλ αποτελεί συλλογή διηγημάτων που στην ουσία είναι κομμάτι α ενός puzzle μιας ιδιαίτερης προσωπικότητας. Προέρχονται από την υποκειμενική πραγματικότητα, το φαντασιακό μέλλον και το υποσυνείδητο, της ηρωίδας που ονόμασα “Εκείνη” σε όλο το έργο.
2. Σκιαγραφήστε μας τον κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου. Τι πρεσβεύει και τι προσπαθεί να πετύχει;
Πρεσβεύει σχεδόν τα πάντα. Σε διαφορετικές φάσεις της ζωής της γίνεται μητέρα, σύζυγος, ερωμένη, θύμα και θύτης. Το ρομαντικό κορίτσι τ ων petit elephant εσωρούχων που κρύβει μέσα τους πέταλα από αγριολούλουδα, κινητοποιεί μηχανισμούς αυτοπροστασίας κι εξελίσσεται σε κυνική ενήλικα. Η παραδοσιακή μορφή γυναίκας σπάει σε άγνωρα τμήματα, ακόμα και για τ ην ίδια. Εκείνη αυτοαναιρείται και ανασυγκροτείται ακατάπαυστα και αενάως. Αναζητά. Ψηλαφεί χνάρια και
σημάδια, ερευνώντας ακόμα και τ ο κληροδοτημένο της ψυχολογικό dna.
3. Τι θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης μέσα από το βιβλίο σας;
Nα τολμήσει να σπάσει για να να ξαναχτίσει . Να τσαλακωθεί . Λατρεύω τους ανθρώπους που τολμούν και δείχνουν τις πληγές τους. Με εμπνέουν. Αυτή θεωρώ τ ην υπέρτατη ομορφιά της ζωής, όσο πόνο κι αν φαίνεται να έχει. Ψεύτικος Πόνος, ψευδείς προσωπικότητες, το θίγω στο διήγημα “Αδιάβροχο δέρμα”. Από εκεί και πέρα όλα μπορούν να διορθωθούν. Αν
φυσικά αυτό αποτελεί επιλογή μας. Στη φάση όμως που βρίσκεται η κοινωνία μας, νομίζω ότι αποτελεί μονόδρομο.
4. Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση από το βιβλίo σας;
“Οι άνθρωποι περισσότερο από τον θάνατο, φοβούνται όσους του ξέφυγαν”.
Η Παζλ ολοκληρώθηκε μετά από τη μάχη που έδωσα, όπως και πολλές άλλες γυναίκες με τον καρκίνο του μαστού. Είναι αφιερωμένη σε αυτόν τον σκοπό. Προσπαθούμε όλοι μας να μη σκεφτόμαστε το τ έλος. Λογικό. Όταν όμως έχεις πάνω σου το άγγιγμα, αποτελείς ζωντανή ενθύμηση. Η προσωρινότητα παραμονής. Η έλλειψη φόβου του επιζήσαντα. Αυτό τρομάζει. Είτε λοιπόν σου επιτίθενται, είτε σε αγνοούν επιθυμώντας να ξεχάσουν αυτό που σου συνέβη. Υπάρχουν βέβα α κι όσοι επιμένουν να σε αγαπούν, ακόμη και με τις λαβωματιές σου. Αυτοί είναι οι δικοί σου άνθρωποι .
5. Η έμπνευση ή η σκληρή δουλειά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στη συγγραφή ενός βιβλίου;
Η έμπνευση έρχεται ακάλεστη, σε βομβαρδίζει . Δεν υπάρχει διαφυγή. Είναι σαν να με ρωτάτε αν ο συγγραφέας γεννιέται ή γίνεται ; Θα έλεγα ότι γεννιέται , όχι τ όσο στο να γράφει , όσο στο να παρατηρεί με μάτια που βλέπουν άπειρες διαστάσεις ταυτόχρονα. Εκεί χρειάζεται η εκμάθηση τρόπων συγγραφής, επιλογή υλικού και ξάφρισμα, πολύ ξάφρισμα όπως λέει κι ο δάσκαλός μου, ΜΙσέλ Φάις.
6. Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Το βιβλίο επιμένει . Δε με φοβίζει η ψηφιοποίηση του. Αποτελεί εξέλιξη και λύση στη βιαιότητα της γρήγορης, αφύσικης ζωής μας. Όμως πάντα θα υπάρχουν βιβλία. Και πάντα, όταν τ α ολοκληρώνουμε θα μπορούμε να τα σφίγγουμε πάνω μας, να τα χαϊδεύουμε μυρίζοντας τα και να τα τοποθετούμε γύρω μας, όπως τις φωτογραφίες των αγαπημένων μας . Τα πραγματικά βιβλία είναι ερωτικές οντότητες, όχι αντικείμενα σεξ.
7. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
Εύχομαι να μην υπάρξει άλλη καραντίνα. Αλλά μιας και με ρωτάτε Θα ήθελα μαζί μου:
❖ Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι , Vuong Ocean
❖ Ένας άνθρωπος που κοιμάται , Ζορζ Περέκ
❖ Δοκιμασία, Τζέννυ Ερπενμπεκ
❖ Η ερευνήτρια, Μισέλ Φάι ς
❖ Χωρίς πρόσωπο , Κατερίνα Μαλακατέ
8. Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Κάρβερ, Μπουκόφσκι , Μήτσορα Μαρί α, Ρίτσο, Σεφέρη, Ελύτη, Καζαντζάκη, Χάντκε, Φάις Μισέλ, Ιάκωβο Ανυφαντάκη, Νίκο Ιατρού, Μαριάννα Νταφούλη κι άλλους πολλούς λατρεμένους που θα μπορούσα να απαριθμώ για ώρες. Το σίγουρο είναι πώς με τέτοια παρέα δε θα επέστρεφα ποτέ. Θα ήταν κυριολεκτικά απόδραση.
9. Με ποιο τραγούδι ή άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;
Billie Eilish – Happier Than Ever
10. Πιστεύετε στη μοίρα ή στη τύχη;
Πιστεύω ότι τη μοίρα σου την ορίζεις . Κάθε πράξη μας οδηγεί σε μια άλλη πράξη… και δημιουργούνται αλυσίδες πράξεων. Βέβαια υπάρχουν και τα μοιραία γεγονότα που δεν μπορεί ς να αποφύγεις. Αυτό που ονομάζουμε τύχη θεωρώ ότι είναι η θετική προσέγγιση της ζωής.
11. Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;
Χρειαζόμαστε ισορροπία. Τα πόδια να πατούν στο χώμα και τ α χέρι α να αγγίζουν τ α σύννεφα, έτσι το βλέπω.
- Η Φιλιέττα Μιχαλακάκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει ασχοληθεί με τη Συστημική Ψυχολογία και τη συγγραφή.