Η δικηγόρος Δέσποινα Μαυρίδου έχει εκδώσει το πρώτο της βιβλίο για παιδιά και γονείς ασχολούμενη με ένα ευαίσθητο θέμα, όπως η διαχείριση ενός διαζυγίου. Ας δούμε τις ενδιαφέρουσες απαντήσεις της στις 10+1 Ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.
Πώς θα περιγράφατε συνοπτικά την τελευταία σας δημιουργία “Μαμά, μπαμπά, ακούει κανείς;”;
Θα την περιέγραφα ως μια ιστορία για παιδιά και ένα εγχειρίδιο για γονείς. Τα παιδιά -μέσα από την ιστορία της Ειρήνης η οποία είναι δέκα χρονών και βρίσκεται αντιμέτωπη με το διαζύγιο των γονιών της- μπορούν να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματα τους να δουν πως μπορεί ένα παιδί να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση και να αντιληφθούν πως στο τέλος όλα ισορροπούν και μπορούν να πάνε καλά. Οι γονείς μπορούν να δουν καθαρά πως νιώθει το παιδί τους, τι έχει ανάγκη να γίνει ώστε να είναι καλά σε μια τέτοια περίπτωση και πως μπορούν εκείνοι να το πετύχουν.
Τι θέλετε να αποκομίσουν όσοι το διαβάσουν, παιδιά και γονείς;
Ο καθένας νομίζω παίρνει από την ιστορία εκείνο που έχει ανάγκη τη δεδομένη χρονικής στιγμή. Προσωπικά αυτό που θα ήθελα είναι τα παιδιά να αντιληφθούν πως δεν χρειάζεται να φοβούνται σε μια τέτοια περίπτωση και οι γονείς θα ήθελα να καταλάβουν πως αν βρουν έναν κώδικα επικοινωνίας θα μπορέσουν να βοηθήσουν το παιδί τους και τους ίδιους.
Υπάρχει κατάλληλος τρόπος διαχείρισης ενός διαζυγίου, ώστε να περιοριστούν οι αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί;
Θεωρώ πως ναι. Η επικοινωνία είναι το κλειδί. Αν οι γονείς καταφέρουν να επικοινωνούν μεταξύ τους τότε τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα για τα παιδιά και για τους ίδιους.
Ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Πάντα μου ήταν πιο εύκολο να εκφράσω τα συναισθήματα μου με το γραπτό λόγο και λιγότερο με τον προφορικό. Οπότε θεωρώ πως υπέβοσκε πάντα η ανάγκη να επικοινωνήσω αυτά που είχα μέσα στην καρδιά μου και κάπως έτσι ξεκίνησα να γράφω.
Ποια θεωρείτε την πιο χαρακτηριστική φράση του βιβλίου σας;
«Βοήθησε με να ακουστώ» αυτή για μένα είναι η πιο χαρακτηριστική φράση του βιβλίου που λέει η μικρή Ειρήνη στη γιαγιά της. Σε ένα διαζύγιο τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά νιώθουν άγχος, φόβο, σύγχυση, αγωνία και προσπαθούν να καταλάβουν πως νιώθουν, να ισορροπήσουν και να ακουστούν πραγματικά από τον άλλον.
Τα παιδιά είναι πιο “δύσκολοι” αναγνώστες από τους “μεγάλους;
Θα έλεγα πως είναι διαφορετικοί. Άλλα πράγματα ψάχνουν οι γονείς σε ένα βιβλίο και άλλα τα παιδιά. Για παράδειγμα ένας από τους μικρούς αναγνώστες του βιβλίου μου είπε κάποια στιγμή πως αυτό που του άρεσε είναι πως το παιδί κατάφερε να κάνει τους γονείς του να τα βρουν, πως είχε δηλαδή πρωταγωνιστικό ρόλο στην έκβαση της ιστορίας. Αυτό με ξάφνιασε ιδιαίτερα όταν το άκουσα γιατί εγώ δεν το είχα δει καθόλου έτσι.
Τι ρόλο έχει πλέον το βιβλίο, στην ψηφιακή εποχή μας;
Θέλω να πιστεύω πως ο ρόλος του βιβλίου παραμένει σημαντικός γιατί η ηρεμία και χαλάρωση που προκαλεί ένα καλό βιβλίο μακριά από όλους και όλα δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τα social media.
Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι τα πέντε βιβλία που θα θέλατε μαζί σας;
1. “Η δεύτερη ζωή που ξεκινά όταν καταλαβαίνεις πως έχεις μόνο μια” της Raphaella Giordano
2. “To μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο” της Nina George
3. “Η απατηλή ζωή των ενηλίκων” της Elena Ferrante
4. “Όταν έκλαψε ο Νίτσε” του Irvin Yalom
5. «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» Harper Lee
Διαλέγετε παρέα για ολιγοήμερη απόδραση. Ποιους λογοτέχνες, ανεξαρτήτως ιστορικής περιόδου δράσης, θα συμπεριλαμβάνατε;
Δεν θα ήξερα ποιόν να πρωτο-διαλέξω. Σίγουρα θα ήθελα όλους τους συγγραφείς των παραπάνω βιβλίων και πολλούς άλλους που θυμάμαι ακόμα τα συναισθήματα που μου προκάλεσαν τα βιβλία τους όπως ο Gabriel Garcia Marquez, Νίκος Καζαντζάκης, Μενέλαος Λουντέμης, George Orwell αλλά και πιο σύγχρονους Jo Nesbo, Λένα Μαντά, Αύγουστος Κορτώ, Χωμενίδης, Αλεξάνδρα Κ και πολλούς άλλους. Νομίζω πως η παρέα θα ήταν πολύ μεγάλη.
Με ποιο τραγούδι ή και άλμπουμ θα “ντύνατε” μουσικά ένα έργο σας;
Εξαρτάται για ποιο έργο μιλάμε. Για το «Μαμά, μπαμπά ακούει κανείς;» θα διάλεγα ίσως το «Χειροκρότημα» της Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Μ’ αρέσει πολύ ο στίχος που λέει «αν μας αντέξει στο σκοινί θα φανεί στο χειροκρότημα» νομίζω πως ταιριάζει.
Χρειάζεται περισσότερος ρομαντισμός ή ρεαλισμός στις ζωές μας;
Νομίζω πως η σημερινή εποχή έχει μεγάλες δόσεις ρεαλισμού και λιγότερο ρομαντισμό. Οπότε σίγουρα αυτός είναι που χρειάζεται περισσότερο για να δώσει λίγο χρώμα στον ρεαλισμό να δημιουργηθεί μια όμορφη ισορροπία.
Βρείτε το βιβλίο και τη συγγραφέα στους ακόλουθους συνδέσμους.
https://www.amazon.com/dp/B08PVDFWZ9/
https://www.facebook.com/Despina-Mavridou-Author-103219515043344
- Η Δέσποινα Μαυρίδου, είναι δικηγόρος και διαμεσολαβήτρια σε αστικές, εμπορικές και οικογενειακές διαφορές. Ζει στην Αθήνα τα τελευταία δέκα χρόνια και η καταγωγή της είναι από Θεσσαλονίκη. Το βιβλίο «Μαμά, μπαμπά, ακούει κανείς;» αποτελεί την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια με στόχο να βοηθήσει γονείς και παιδιά που περνούν από τη δύσκολη φάση του διαζυγίου να συνειδητοποιήσουν τη νέα κατάσταση και να ξανά βρουν τις ισορροπίες τους.
