Γράφει η Μάρα Γιαννέλη, ψυχολόγος
Είναι πλέον φανερό πως στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες οι καθημερινές δραστηριότητες κατακλύζονται από έντονους ρυθμούς και καταστάσεις που εμπεριέχουν στρες και άγχος. Πόσοι άνθρωποι δεν έχουν αναρωτηθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας ότι οφείλουν να λύνουν προβλήματα, να βάζουν προτεραιότητες, να τρέχουν να εκπληρώσουν οικονομικές υποχρεώσεις και άλλα και όλα αυτά όχι μόνο στο τέλος αλλά και κατά τη διάρκεια της διεκπεραίωσης τους να συνοδεύονται από στρεσογόνες καταστάσεις.
Και φυσικά όλη αυτή η διαδικασία προκαλεί όχι μόνο ψυχικές επιπτώσεις αλλά και σωματικές.
Έρευνες των ψυχολόγων απέδειξαν ότι το καθημερινό στρες εκτός από την αρνητική, καταστροφική επίπτωση στο ανθρώπινο σώμα, δημιουργεί μια διαρκή αγχωτική κατάσταση που επιβαρύνει και αποτελεί τον εχθρό της ψυχικής και σωματικής υγείας του ατόμου.
Από την άλλη πλευρά κάποια κατηγορία επιστημόνων ερευνητών αντιμετωπίζει το στρες ως μια επιβαρυντική κατάσταση το οποίο όμως μπορεί να διαχωριστεί σε θετικό (eustress) και αρνητικό (distress) άγχος και να αποδώσει πιθανά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Όπως π.χ το στρες που μπορεί να ελεγχθεί και το οποίο κινητοποιεί το άτομο και το προτρέπει να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κατάσταση με θετικό αποτέλεσμα. Δηλ. όταν σκεφτεί κάποιος ότι όταν αισθάνεται άγχος, τότε το σώμα του προετοιμάζεται για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια πρόκληση.
Όμως υπάρχει και το αντίθετο όταν το άγχος βιώνεται με ένταση και σχετίζεται με υποθετικές και εξωπραγματικές καταστάσεις και το οποίο έχει διάρκεια, τότε αποδιοργανώνει, τρομοκρατεί και δημιουργεί εμπόδιο στις καθημερινές δραστηριότητες του ατόμου.
Σύγχρονες έρευνες αποδεικνύουν ότι εάν το κάθε άτομο αντιμετωπίσει το στρες ως σύμμαχο, τότε θα μπορέσει να πορευτεί στην καθημερινότητα χωρίς φόβους και απειλές.
Σε περιπτώσεις που κάθε άτομο αντιμετωπίζει κάποια αγχώδη διαταραχή η οποία και δημιουργεί δυσλειτουργία και επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα της ζωής του, χρειάζεται η συμβολή και η καθοδήγηση κάποιου επαγγελματία ειδικού ψυχικής υγείας που θα συμβάλλει στην αλλαγή σκέψης και στη διαχείριση του άγχους.
Συμπερασματικά εάν το στρες μετατραπεί σε δυναμική εξέλιξης και πρόκλησης και υπάρξει διασύνδεση και αλληλοστήριξη σε διάφορες αγχωτικές καταστάσεις τότε αυξάνεται και η ψυχική ανθεκτικότητα κάθε ατόμου.
