Γράφει η Πολυξένη Ζαρκαδούλα
Η αυτοκράτειρα ή πριγκίπισσα Σίσσυ, γνωστή σε όλους μας από την ταινία που έχει κυκλοφορήσει ήταν η θλιμμένη πριγκίπισσα.
Είχε μία φαινομενικά όμορφη και ζηλευτή ζωή μόνο που δεν ήταν καθόλου έτσι.
Ένα μικρό κορίτσι που παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της αλλά αναγκάστηκε από πολύ νωρίς να υπακούσει στους κανόνες της μοναρχίας και να φτιάξει την οικογένειά της κάτω υπό την εποπτεία της πεθεράς, της και θεία της, που τη θεωρούσε ανάξια για μάνα.
Η γνωριμία και ο γάμος
Η βασίλισσα της Ουγγαρίας, Ελισάβετ – Μαρία – Ευγενία, γεννήθηκε στο Μόναχο στις 24 Δεκεμβρίου 1837. Ήταν κόρη του δούκα της Βαυαρίας Μαξιμιλιανού Ιωσήφ και της πριγκίπισσας Λουδοβίκας της Βαυαρίας. Σε ηλικία 15 ετών γνώρισε τον ξάδερφο της, Φραγκίσκο Ιωσήφ, τον οποίο η μάνα του, και θεία της, προόριζε για τη μεγαλύτερη αδερφή της, Ελένη. Όταν συναντήθηκαν όμως η Σίσσυ, όπως την αποκαλούσαν όλοι μιας και ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στον λαό, και ο Φραγκίσκος Ιωσήφ ερωτεύθηκαν. Ο Φραγκίσκος Ιωσήφ έκανε ξεκάθαρο στη μητέρα του πως αν δεν παντρευόταν τη Σίσσυ δε θα παντρευόταν ποτέ καμία. Έτσι στις 24 Απριλίου 1854 γίνεται ο γάμος τους στη Βιέννη.
Μία ελεύθερη ψυχή
Η ζωή στο παλάτι επέδρασε καταλυτικά στην ψυχοσύνθεση της πριγκίπισσας Σίσσυς καθώς εκείνη ήταν ένα ανεξάρτητο και φιλελεύθερο πνεύμα κόντρα στα περιοριστικά δεσμά της μοναρχίας.
Η ψυχή της πενθούσε για τα δεσμά που της φόρεσαν και έκοψαν τα φτερά της ελευθερίας της σε σημείο που άρχισαν να εμφανίζονται και σωματικά τα τραύματα της ψυχής της.
Επαναστάτρια κι άγρια από τη φύση της πήγαινε και ξεκλείδωνε όλα τα πουλιά που ήταν στο παλάτι για να τα βλέπει ελεύθερα να πετούν. Η μητέρα του Φραγκίσκου Ιωσήφ, Σοφία, ήταν μια αυταρχική κι αρκετά ελεγκτική προσωπικότητα που προσπαθούσε συνεχώς να διαφεντεύει τη ζωή της πριγκίπισσας Σίσσυ. Πολύ συχνά της άρεσε να περπατά ανάμεσα στον λαό, να συναντά τους φτωχούς ανθρώπους ενάντια σε όλα αυτά που πρόσταζε το πρωτόκολλο. Εκτός όμως από τη Σοφία η πριγκίπισσα Σίσσυ έπρεπε να αντιμετωπίσει και τον αδερφό του Φραγκίσκου, τον Μαξιμιλιάνο, που επιθυμούσε τον θρόνο παρομοίως.
Κάποια πράγματα τα οποία «απαίτησε» αν μπορούμε να το πούμε έτσι, ήταν το γυμναστήριο μέσα στο παλάτι. Κάτι το οποίο μέχρι τότε δεν είχε γίνει πουθενά αλλού. Η πριγκίπισσα Σίσσυ ήταν ιδιαίτερα κοκέτα μιας και πρόσεχε πάρα πολύ την εμφάνισή της. Έτσι κι αλλιώς είχε φυσική ομορφιά. Της άρεσαν τα λεπτά σώματα, και γι’ αυτό συνήθιζε να ιππεύει, πρόσεχε πολύ το πρόσωπο και τα μαλλιά της με διάφορες μάσκες που έκανε με φυσικά υλικά.
Ωστόσο η πριγκίπισσα Σίσσυ ανέπτυξε πολύ καλές σχέσεις με την Ουγγαρία και το 1867 αυτή η σχέση είχε σαν αποτέλεσμα τη διπλή μοναρχία Αυστροουγγαρίας. Το βασιλικό ζευγάρι απέκτησε συνολικά τέσσερα παιδιά, 3 κόρες κι έναν γιο. Τα δύο, τη μία κόρη πρώτα την έχασε καθώς εκείνη αρρώστησε σε πολύ τρυφερή ηλικία και τον γιο τον δολοφόνησαν μαζί με τη σύντροφό του, αν κι υπήρχαν φήμες πως αυτοκτόνησαν.
Όταν η κόρη πέθανε η βασίλισσα πήρε τον έλεγχο της ανατροφής των παιδιών λέγοντας στην πριγκίπισσα Σίσσυ πως ήταν ανάξια για να φροντίσει την οικογένειά της.
Μέχρι να κάνει τον πολυπόθητο γιο η πριγκίπισσα άρχισε να ταξιδεύει, άλλοτε ήταν για αναψυχή κι άλλοτε επειδή υπέφερε από θέματα υγείας. Όσο ο καιρός περνούσε και η πριγκίπισσα Σίσσυ μεγάλωνε αισθανόταν και πιο δυνατή, όταν λοιπόν, έκανε τον πολυπόθητο διάδοχο, Ροδόλφο, στο παλάτι άρχισαν να την υπολογίζουν περισσότερο, όχι ικανοποιητικά αλλά τουλάχιστον είχε μια καλύτερη θέση.
Τα ταξίδια κι η Κέρκυρα
Στο διάστημα αυτό πολλά ακούγονταν για την πριγκίπισσα Σίσσυ και τα ταξίδια σε συνδυασμό με διάφορα κουτσομπολιά για εραστές. Μάλιστα λένε πως η τελευταία κόρη της δεν ήταν του Φραγκίσκου Ιωσήφ. Τα ταξίδια που προτιμούσε ήταν μακριά από προορισμούς που πήγαιναν μεγάλα βασιλικά πρόσωπα μιας και αυτός ο τρόπος ζωής δεν της ήταν ιδιαίτερα αρεστός. Σ’ ένα από τα ταξίδια της ήρθε και στην Ελλάδα όπου κι έφτιαξε το καταφύγιό της, το κάστρο, και το ονόμασε «Αχίλλειο», στην Κέρκυρα. Σαν λάτρης που ήταν της αρχαιότητας, μάλιστα έγραφε και ποιήματα, η ίδια γέμισε το κάστρο με αγάλματα. Σε περίοπτη θέση είναι αυτό που έχει τη μορφή του Αχιλλέα, τη στιγμή της δολοφονίας του, που ήταν κι ο εμπνευστής για το όνομα του κάστρου της.
Ο θάνατος του Ροδόλφο
Στις 30 Ιανουαρίου 1889 ο γιος της, Ροδόλφος δολοφονήθηκε μαζί με την ερωμένη του, βαρόνη Μαρία Βρετσέρα, κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Φήμες ακούγονταν ότι μπορεί να αυτοκτόνησαν αφού έμαθαν πως είναι ετεροθαλή αδέρφια. Ενώ άλλοι ισχυρίζονταν πως τους σκότωσαν μιας και ο Ροδόλφος ήταν ο διάδοχος του θρόνου. Μία άλλη θεωρία ήθελε τη Μαρία Βρετσέρα να είναι υπέρμετρα φιλόδοξη και να θέλει ο Ροδόλφος να χωρίσει τη σύζυγό του για να παντρευτεί εκείνη, αυτός το αρνήθηκε. Τότε εκείνη προσπάθησε ένα τον σκοτώσει κι αφού δεν τα κατάφερε, το έκανε εκείνος, και αυτοκτόνησε. Όπως και να έχει μετά από αυτό το άσχημο γεγονός η πριγκίπισσα Σίσσυ έπεσε ακόμα πιο πολύ στην κατάθλιψη.
Το τέλος μιας πριγκίπισσας κι η υστεροφημία
Στα επόμενα χρόνια από αυτό το γεγονός που τη στιγμάτισε εκείνη έφευγε στο εξωτερικό. Σ’ ένα από τα ταξίδια, που πλέον δεν ήθελε να βλέπει και να μιλά σε κανέναν, ο Λουίτζι Λουκένι, Ιταλός αναρχικός, την αναγνώρισε και τη σκότωσε στις 10 Σεπτεμβρίου 1898 στη Γενεύη. Στη κηδεία της πλήθος κόσμου παρευρέθηκε για να την αποχαιρετήσει. Κι ακόμα περισσότερη ήταν η υστεροφημία της μέσα από ταινίες και βιβλία.
