Οι Ρουμπαγιάτ μιλούν στον Κωνσταντίνο Μανίκα με αφορμή τη μουσικοθεατρική παράσταση “Αγέλαστη Πολιτεία” βασισμένη στο παραμύθι των Χάρη & Πάνου Κατσιμίχα;

1. Στο θέατρο Ροές στο Γκάζι από 24-28/12 με τη μουσικοθεατρική παράσταση “Αγέλαστη Πολιτεία”. Γιατί επιλέξατε να ανεβάσετε το πολυαγαπημένο παραμύθι των Χάρη & Πάνου Κατσιμίχα;

Ήταν μία ιδέα που γυροφέρναμε πολλά χρόνια. Ξεκίνησε από την αμοιβαία παραδοχή της αγάπης μας για το συγκεκριμένο παραμύθι του Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα και την ταύτιση των Χριστουγέννων με αυτό. Προσπαθούσαμε λοιπόν μέσα στα χρόνια να βρούμε μία ‘’φόρμα’’ που θα μπορούσε να δουλέψει, όντας μουσικοί. Το κομμάτι που μας έλειπε στο παζλ το συμπλήρωσε με τον ομορφότερο δυνατό τρόπο ο Ζαχαρίας Σπανός, που με την αστείρευτη φαντασία και την υπέροχη ενέργεια του έβαλε τα θεμέλια, μπορεί και κάνα δυο ορόφους, στην παράστασή μας.

2. Ποια είναι η δομή της παράστασης και ποιες προσαρμογές του παραμυθιού έγιναν, ώστε να αποκτήσει θεατρική ροή;

Η παράσταση έχει διάρκεια περίπου 70 λεπτά, από το κοινό εξαρτάται, και επί σκηνής παρακολουθούμε τρεις μουσικούς καλικάντζαρους κι έναν ξεχασιάρη αφηγητή που μπαινοβγαίνει σε ανθρώπινα και μαγικά ρούχα και ζητά τη βοήθεια των παιδιών στα λόγια και το μαγείρεμα. Το παραμύθι έχει διασκευαστεί σε ένα μικρό βαθμό ώστε να μπορεί να υποστηριχθεί ως θεατρική παράσταση. Έχουν προστεθεί μέρη που εμπλέκουν έντονα το κοινό στη δράση, με την παράσταση να καταλήγει σε ακόμα περισσότερη μουσική, σε ένα πραγματικό χριστουγεννιάτικο γλέντι με κάλαντα από διάφορες περιοχές της χώρας, σε μία πεισματική προσπάθεια να παραμείνει ζωντανή η χαρά εκείνων των μαγικών Χριστουγέννων.

3. Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θεωρείτε ότι θα αποκομίσουν οι μικροί, και όχι μόνο, θεατές;

Η παράστασή μας είναι εδώ για να θυμίσει στους μεγαλύτερους και να αποκαλύψει στους μικρότερους πως όπου τα παιδιά γελούν δεν υπάρχουν “Αγέλαστες Πολιτείες”.

4. Ποια θέλετε να είναι η μουσική ταυτότητά σας και πόσο ανοιχτοί είστε σε διαφορετικές μουσικές επιρροές;

Το ύφος της μπάντας ακροβατεί ανάμεσα στο έντεχνο και το παραδοσιακό. Πολλές φορές οι ερμηνείες μας είναι ανατρεπτικές, επηρεασμένες από φαινομενικά πολύ διαφορετικά είδη. Έτσι μπορεί να ακούσετε ‘’μέταλ” κρητικές μαντινάδες και “οπερατικά” μοιρολόγια.

5. Να αναμένουμε σύντομα νέο single ή και δίσκο;

Υπάρχουν αρκετές σκέψεις και ιδέες, όχι όμως κάτι για το άμεσο τουλάχιστον μέλλον.

6. Πώς κατορθώνετε, οι όποιες διαφωνίες σας να λειτουργούν δημιουργικά για το group;

Είμαστε μία ομάδα που γνωριζόμαστε σχεδόν από πάντα και με έναν τρόπο η σχέση μας έχει περάσει στο φάσμα της οικογένειας, τα δύο μας μέλη είναι στην κυριολεξία αδέρφια(!). Έτσι, οι εντάσεις που δημιουργούνται αναπόφευκτα, εξομαλύνονται πολύ πιο εύκολα. Όσον αφορά στο δημιουργικό κομμάτι, ο καθένας μας βάζει το δικό του ερμηνευτικό στίγμα, ο καθένας μας έχει την ελευθερία να δοκιμάσει καινούρια πράγματα, πειραματισμούς, οι οποίοι στη συνέχεια φιλτράρονται από την ομάδα.

7. Πόσο δύσκολο είναι πλέον για ένα νέο συγκρότημα να του δοθούν οι ανάλογες ευκαιρίες να αναδείξει το ταλέντο του;

Ζούμε σε μια εποχή που η εξωστρέφεια των social media υπερτερεί, σε ένα μεγάλο βαθμό, του πραγματικού ταλέντου. Αν δεν είσαι ’’κοινωνικά ευέλικτος’’ έχεις σαφώς λιγότερες και μικρότερες ευκαιρίες προβολής. Η σκηνή της Θεσσαλονίκης, ειδικότερα με το πέρας της πανδημίας, έχει ατονήσει αισθητά με πολλά μαγαζιά να κατεβάζουν ρολά, κάτι που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την ανάδειξη νέων καλλιτεχνών και συγκροτημάτων.

8. Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;

Να βρεθούμε επί σκηνής με καλλιτέχνες που θαυμάζουμε και μας έχουν διαμορφώσει καλλιτεχνικά και όχι μόνο. Επίσης, να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε και να γνωρίζουμε όμορφους τόπους και προπαντός όμορφους ανθρώπους.

9. Ποια είναι η άποψή σας για τα νέα μουσικά ρεύματα, που είναι εξαιρετικά δημοφιλή στη νεολαία;

Ο πολιτισμός είναι αντανάκλαση της κοινωνίας που τον παράγει. Η ιστορία θα μας δείξει αν το παραγόμενο ‘’προϊόν’’ μπορεί εν τέλει να αντέξει στη φθορά του χρόνου ή αν είναι μία εφήμερη τάση.