Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Τα Reality shows, ακόμα και αν δέχονται συχνά πυκνά ηθικές κατηγορίες, εν τούτοις, αξίζουν την προσοχή επειδή και πάλι έχουν πιστούς τηλεθεατές.

Τα reality είναι στην ουσία ένα εύπεπτο τηλεοπτικό πρόγραμμα το οποίο δεν κουράζει διανοητικά τον τηλεθεατή.

Του προσφέρει ένα ρηχό αποτέλεσμα, ένα θέαμα το οποίο δε σε κουράζει. 

Θα αναγκαστώ να παραστήσω τον δικηγόρο του διαβόλου, επειδή αυτό που θα πω ίσως ακουστεί υποστηρικτικό για θεάματα τα οποία αντικειμενικά είναι φθηνά στο μεγαλύτερο βαθμό τους. Όμως, αποδεικνύεται από τα νούμερα τηλεθέασης ότι ο κόσμος τα παρακολουθεί, ακόμα και αν τα λοιδορεί. 

Και η τηλεόραση αυτό που τη συμφέρει στο κέρδος προβάλλει, δε θα περιείχε τόσα reality αν και ο κόσμος δεν έδειχνε ενδιαφέρον προς αυτά.

Για ποιο λόγο ο τηλεθεατής παρακολουθεί θεάματα τέτοιου είδους;

Θεωρώ πως τα reality αγγίζουν τον τηλεθεατή επειδή βλέπει σε αυτά κομμάτια και της δικής του ζωής.

Εμπεριέχονται έρωτες, πάθη, τσακωμοί, σχέσεις σε διάλυση, είναι μία μικρογραφία της κοινωνίας μας.

Είναι η «κρυφή» ζωή μας με τα πάθη, τις μικρότητες, τις αμαρτίες η οποία χρησιμοποιεί ως Καθαρτήριο την τηλεόραση για κάθαρση. Διότι ο τηλεθεατής θα ασκήσει δριμεία κριτική για πράγματα που και ο ίδιος έχει πράξει στην κρυφή του ζωή, δηλαδή θα αυτοδικαιωθεί έμμεσα. 

Είναι μία κλειδαρότρυπα στην προσωπική ζωή των άλλων, οι οποίοι περισσότερο επιθυμούν να προβάλλουν την ιδιωτική τους ζωή παρά τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους.

Νομίζω πως σημασία έχει να μην κατηγορούμε τον απλό τηλεθεατή με κατηγορίες περί νωθρότητας και πνευματικής αδιαφορίας.

Αλλά να επιτρέψουμε στον καθημερινό άνθρωπο να έχει χρόνο να επεξεργαστεί καλύτερα τις πληροφορίες και να έχει χρόνο να αφιερώσει περισσότερο στην εκλογή πιο κατάλληλων προγραμμάτων.

Τα reality shows δεν είναι τα πιο υψηλής ποιότητας θεάματα. Αλλά προσφέρουν χαλάρωση και είναι κάτι «ελαφρύ» για τον καθημερινά σκληρό εργαζόμενο. Και χρειάζεται ορθή επεξεργασία η σωστή στάση απέναντί τους.