Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας
Ώρες, ώρες ξεχνάμε ότι σε αυτή εδώ τη χώρα καθιερώθηκε το θέατρο. Ξεχνάμε ότι και στην πρόσφατη ιστορία μας αναδείξαμε ιερά τέρατα της υποκριτικής και της σκηνοθεσίας. Ο πολιτισμός είναι συστατικό κομμάτι της ιστορικής διαδρομής μας αλλά και της σημερινής μας υπόστασης.
Σε αυτή, λοιπόν τη χώρα, ορισμένοι ηθοποιοί, που απέκτησαν αναγνωρισιμότητα, υψηλό κασέ και την άνεση να δηλώνουν θιασάρχες και σκηνοθέτες, κυρίως λόγω των τηλεοπτικών σειρών στις οποίες μετείχαν, έρχονται σήμερα να κηλιδώσουν αυτή τη λαμπρή διαδρομή με χοντρές σταγόνες ανηθικότητας, έλλειψης σεβασμού, εκμετάλλευσης της εξουσίας που τους δίνει η θέση τους.
Η ομερτά στον καλλιτεχνικό κόσμο έσπασε, κι αυτά που όλοι υποψιαζόμασταν αποκαλύπτονται, ξεπερνώντας κάποιες φορές και την πιο νοσηρή φαντασία. Μεσήλικες και υπέργηροι που “ερωτεύονται” παράφορα νεαρές συναδέρφους και τους “δωρίζουν” επαγγελματική ανέλιξη για να βρουν ανταπόκριση! Άγρια σεξουαλική παρενόχληση που συνοδεύονται γραφικές ή εξευτελιστικές πράξεις αλλά χαρακτηρίζονται αθώο φλερτ!
Είμαστε αρσενικά παλαιάς κοπής, σου λένε. Μεγαλώσαμε αλλιώς, ως άνδρες – κυνηγοί συνηθίσαμε να βλέπουμε τις γυναίκες σαν θηράματα και δεν πρόκειται να αφήσουμε καμιά ευκαιρία αναξιοποίητη. Στήνουμε παγίδες, βάζουμε το κατάλληλο δόλωμα, τις περικυκλώνουμε κι αν χρειαστεί δίνουμε και μια “παράσταση”… αρσενικού ,μεγαλείου για να τις πείσουμε.
Σοβαρά τώρα; Αυτό είναι το καλύτερο που έχετε ως υπερασπιστικό επιχείρημα; Την υπερβολική ποσότητα τεστοστερόνης που υποτίθεται ότι κυλά στο αίμα σας; Το περιβάλλον που σας μεγάλωσε να γίνετε αρπακτικά; Ο δρόμος προς την ωριμότητα μάλλον δεν πέρασε πολύ κοντά από την κουΐντα σας.
Τι σημαίνει παλαιά κοπή; Τι άλλο πέρα από στέρεο αξιακό οικοδόμημα, με συστατικά τη σεμνότητα, τον σεβασμό, την αξιοπρέπεια, την αξιοπιστία. Παλαιά κοπή είναι οι πράξεις σου να μιλάνε περισσότερο από την ακατάσχετη πολυλογία σου. Να προστατεύεις όχι να πληγώνεις. Να αγαπάς αφήνοντας τον άλλο ελεύθερο να επιλέξεις. Να αποδειkνύεις κάθε μέρα τις αγαθές προθέσεις, να ανοίγεις δρόμους και να επιδιώκεις ο άλλος να μεγαλουργεί χωρίς ανταλλάγματα.
Δεν ζω σε ροζ συννεφάκι. Γνωρίζω καλά, ότι υπάρχουν και κοπέλες που τυφλωμένες από τα φώτα της δημοσιότητας επιδιώκουν την ανάδειξη με κάθε τρόπο. Μόνο που η ύπαρξη τους είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της ακόμη πιο αρρωστημένης διάθεσης ορισμένων “φωτισμένων” πνευματικών ανθρώπων.
Δεν τους αρκεί το ερωτικό παιχνίδι σε αυτό το επίπεδο. Χρειάζονται την επιβεβαίωση της επιβολής, την ταπείνωση του αντικειμένου του πόθου, να νιώσουν ισχυροί, ακαταμάχητοι. Κι αυτό ακριβώς είναι που τους κατατάσσει στην κατηγορία των ανδρείκελων κι όχι των πραγματικών ανδρών.
