Γράφει η Ντέπη Στενού
Την 15η Μαΐου, γιορτάσαμε την Διεθνή ημέρα Οικογένειας που από τις απαρχές της αναγνωρίστηκε ως υπέρτατης σπουδαιότητας για κάθε άνθρωπο. Μάλλον το κριτήριό της σπουδαιότητας δεν ήταν το ίδιο για τα ΜΜΕ, ώστε να αφιερώσουν λίγο χρόνο και χώρο για αυτήν και την σπουδαιότητά της. Έκτος κάποιων ελαχίστων εξαιρέσεων στα περισσότερα ΜΜΕ μάλλον πέρασε απαρατήρητη, σαν μια ακόμη ήμερα από αυτές που ο ΟΗΕ όρισε να γιορτάζονται και με τις οποίες δεν ασχολούμαστε ιδιαίτερα, εκτός και αν η θεματολογία τους, μας αφορά προσωπικά…
Το περίεργο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η “οικογένεια” είναι όντως κάτι που αφορά το καθένα μας προσωπικά και μας καθορίζει στην ζωή μας, είτε έχουμε είτε δεν έχουμε, αλλά φαίνεται πως ακόμη δεν έχουμε καταλάβει πόσο αυτό μας καθορίζει, σαν άτομα και σαν χαρακτήρες. Έτσι ουδείς βρήκε κάποιο ιδιαίτερο λόγο για να αναφερθεί στα MME στην σημασία της οικογένειας, εκτός ίσως από τα social όπου ο καθένας μας έκανε την προσωπική του αναφορά, ανάλογα με τις προσλαμβάνουσες που είχε και φυσικά το διαδίκτυο, όπου η οικογένεια σε κάποιες διαδικτυακές σελίδες, παρουσιάστηκε με διάφορες παραλλαγές …
Μπορεί κάθε λαός να έχει τις δικές του παραδόσεις και αξίες, όμως για όλους η οικογένεια παραμένει διαχρονικά εστία αγάπης και θαλπωρής γι αυτό και η σημασία της, δεν αμφισβητήθηκε ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία.
Η Διεθνής Ημέρα της Οικογένειας καθιερώθηκε το 1993 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (A/RES/47/237) και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Μαΐου. Φέτος, κεντρικός άξονας των εκδηλώσεων που γίνονται παγκοσμίως υπό τον ΟΗΕ είναι η σχέση της οικογένειας με τις νέες τεχνολογίες και το πώς αυτές επηρεάζουν τη διάδραση μεταξύ των μελών της «Ο εορτασμός της Διεθνούς Ημέρας Οικογένειας το 2021 εστιάζει στις επιπτώσεις των νέων τεχνολογιών στην ευημερία των οικογενειών και στη συνέχεια στο θέμα της 59ης συνόδου της Επιτροπής Κοινωνικής Ανάπτυξης ‘Κοινωνικά δίκαιη μετάβαση προς την αειφόρο ανάπτυξη: Ο ρόλος ψηφιακών τεχνολογιών για την κοινωνική ανάπτυξη και ευημερία όλων’».
Είναι γεγονός οτι μέσω της πανδημίας και εξ αιτίας της, οι ανθρώπινες κοινωνίες σε όλο τον πλανήτη βίωσαν πρωτόγνωρες αλλαγές που μπορεί να γίνουν μόνιμες και δομικές. Στον δυτικό κόσμο, η αλλαγή της καθημερινότητας στον τρόπο λειτουργίας της οικογένειας σε συνδυασμό με τις νέες τεχνολογίες την επηρέασαν βαθιά και άλλαξαν πολλά από τα δεδομένα. Οι γονείς έμειναν και εργάστηκαν από το σπίτι και η σχολική τους ζωή των παιδιών αντικαταστάθηκε από την τηλεκπαίδευση στο σπίτι. Έχασαν τη φυσική επαφή με τους συμμαθητές και τους δασκάλους τους, χωρίς όμως να χάσουν την άμεση επαφή αφού οι σχέσεις διατηρήθηκαν ακόμα και σε καθημερινό επίπεδο επικοινωνίας χάρη στις διευκολύνσεις των νέων τεχνολογιών. Ετσι οι νέες τεχνολογίες κατέκλυσαν τη ζωή κάθε οικογένειας επηρεάζοντας θετικά αλλά και αρνητικά την καθημερινότητα των μελών της.
Γιατί μπορεί να έχασαν ένα μεγάλο κομμάτι της ελευθερίας τους, όμως αποκόμισαν και οφέλη , καθώς ο εγκλεισμός διασφάλισε περισσότερο κοινό χρόνο για γονείς και παιδιά. Σε πρόσφατη έρευνα φοιτητή διδακτορικού στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, οι ερωτώμενοι απάντησαν πως επανήλθε στην καθημερινότητά τους το «οικογενειακό τραπέζι», καθώς τα μέλη των περισσότερων οικογενειών κάθονταν όλα μαζί και απολάμβαναν όχι απλώς το φαγητό τους, αλλά και ο ένας την παρέα του άλλου. Αυτό που όλοι είχαμε ξεχάσει πως ήταν, στον αγώνα της καθημερινότητας μιας οικογένειας. Αυτό και πολλά άλλα πολλά μαζί που μας θύμισαν τι είναι η Οικογένεια.
Είναι οι συνήθειες και οι παραδόσεις που περνούν από γενιά σε γενιά, είναι τα οικογενειακά τραπέζια που φέρνουν κοντά μικρούς και μεγάλους, είναι η γιαγιά και ο παππούς που ζουν για τα εγγόνια τους και τα μεγαλώνουν σαν να είναι δικά τους παιδιά, είναι η υπερπροστατευτική Ελληνίδα μάνα που θα νοιάζεται πάντα για τα παιδιά της -και το αν έχουν φάει- σε όποια ηλικία και αν βρίσκονται, είναι οι γιοι και οι κόρες που, παρά το γεγονός ότι έχουν μεγαλώσει, δεν θέλουν να απομακρυνθούν από την προστασία και τη ζεστασιά της οικογένειας, είναι οι γονείς που όσα χρόνια και αν περάσουν θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να είναι καλά τα παιδιά τους και θα εργάζονται σκληρά για να προσφέρουν σε εκείνα ένα καλύτερο «αύριο».
Όσο αντέχει η οικογένεια, θα αντέχει και τούτος εδώ ο τόπος. Η Ελλάδα. Όσο αντέχεις εσύ κι εγώ, ο πατέρας και η μάνα, θα αντέχει και η ανθρωπότητα.
Όσο κι αν κάποιοι μπασταρδεύουν αξίες, πρόσωπα και καταστάσεις. Όσο κι αν μπερδεύουν τους ρόλους, βαφτίζοντας τον πατέρα «Γονέα 1» και τη μάνα «Γονέα 2». Όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν άλλοτε με φτηνή και άλλοτε με πανάκριβη προπαγάνδα ότι η κανονική οικογένεια, με τον μπαμπά, τη μαμά και τα παιδιά είναι… ντεμοντέ.
Κάποιοι την φοβούνται την οικογένεια. Και πολύ περισσότερο την ελληνική οικογένεια.
Γιατί αυτό το δέσιμο του αίματος, οι Έλληνες το τιμάνε με αίμα. Κι έχουν τη θυσία μέσα τους. Βαθιά χαραγμένη στο DNA τους. Στο DNA μας. Η οικογένεια κράτησε την πίστη και την ταυτότητα σε κάθε δύσκολη στιγμή στην ελληνική ιστορία, η οικογένεια ήταν ο εύφορος χώρος για να ξεπηδήσει η φλόγα του ελληνισμού, όποτε κι αν χρειάστηκε: Ακόμα και στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, την επέτειο των 200 ετών από την οποία γιορτάζουμε φέτος, πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν οι οικογένειες. Κάθε ήρωας είχε πίσω του μια οικογένεια που στάθηκε στο πλευρό του ή χάθηκε μαζί του… Παιδιά , αδέλφια, σύζυγοι, γονείς, όλοι έπεσαν για να προστατεύσουν κοινά ιδανικά και αξίες …
Είναι αυτό, που θα κάνει τον πατέρα να τρέξει ήλιο με ήλιο για το μεροκάματο. Τη μάνα να μείνει νηστική για να έχει φαγητό το παιδί της. Τον παππού και τη γιαγιά να ταΐσουν ολόκληρη τη φαμίλια, με μια σύνταξη που έχει γίνει πια χαρτζιλίκι. Είναι αυτή η δύναμη που παίρνει ο ένας από τον άλλον, μέσα στην οικογένεια, ώστε όλοι μαζί, μια γροθιά να δώσουν τη μάχη της καθημερινότητας. Να αντέξουν στις φουρτούνες.
Ας μην αφήσουμε όσους μας φοβούνται να μας λυγίσουν. Ας μείνουμε όρθιοι.
Η ελληνική οικογένεια αγωνίζεται για να παραμείνει συμπαγής και παρά τις κοινωνικές αλλαγές και τα νέα ήθη που η εποχή του Διαδικτύου έχει φέρει στις ζωές, δείχνει να τα καταφέρνει. Ίσως διότι η βάση της είναι τόσο ισχυρή, ίσως γιατί στηρίζεται πάνω σε αξίες και παραδόσεις που είναι βαθιά ριζωμένες μέσα μας.
Από την αρχαιότητα, σε κάθε σπίτι έκαιγε ένας βωμός αφιερωμένος στην Εστία, τη θεά της Οικογένειας. Στη χώρα μας, η παράδοση της οικογένειας είναι από τις πιο σπουδαίες και σημαντικές και είναι αυτή που μας διαφοροποιεί από άλλους λαούς, που δεν έχουν τόσο ανεπτυγμένο αυτό το δέσιμο μεταξύ των μελών και η “οικογένεια” δεν παίζει τον ίδιο πρωταρχικό ρόλο στην ζωή και την εξέλιξη τους ως κοινωνία.
Μπορεί τα δεδομένα να είναι σήμερα διαφορετικά σε σχέση με τα χρόνια των γονιών και των παππούδων μας, ωστόσο, ο θεσμός της οικογένειας παραμένει ο πυρήνας της κοινωνίας μας και οι αξίες του είναι σήμερα πιο επίκαιρες από ποτέ.
Ας τιμήσουμε, λοιπόν και φέτος τις αξίες της και ας θυμηθούμε όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν την ελληνική οικογένεια να ξεχωρίζει, που την καθιστούν ένα σύγχρονο πρότυπο.
Αυτοί είναι η οικογένειά μας, οι ρίζες μας. Ο παππούς και η γιαγιά. Οι στυλοβάτες μας.
Πάνω κι από την ψυχή σου. Η ψυχή σου. Οικογένεια. Φαμίλια.
Ένας άντρας, μια γυναίκα και τα σπλάχνα από τα σπλάχνα τους. Ο κύκλος της φύσης. Η πλάση ολόκληρη. Το θαύμα των θαυμάτων. Οικογένεια. Δεν έχεις τίποτα πιο πολύτιμο.
