Οι ΣΟΥΑΡέ απαντούν στις ερωτήσεις που τους θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή τα επικείμενα live στη Μουσική σκηνή Σφίγγα.

Τις Παρασκευές 10 & 17 Φεβρουαρίου στη Μουσική σκηνή Σφίγγα. Τι θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα;

Εδώ και πολλά χρόνια παίζουμε είτε όλοι μαζί είτε ως ΣΟΥΑΡέ, είτε σε μικρότερα υποσύνολα ρεμπέτικα, παλιά λαϊκά, καντάδες, ρετρό και γενικώς όλα τα τραγούδια που αγαπάμε έχοντας στο ρεπερτόριό μας πληθώρα επιλογών. Στις συγκεκριμένες συναυλίες πιο πολύ μας απασχόλησε λοιπόν το ερώτημα «Τι ΔΕΝ θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα», γιατί θέλουμε μεν να παρουσιάσουμε τα δικά μας τραγούδια, δίχως όμως να χάσουμε την ατμόσφαιρα της γιορτής που τόσα χρόνια ζούμε στις ζωντανές μας εμφανίσεις. Με δυσκολία κάνουμε μια επιλογή κομματιών που να δίνουν ένα πανόραμα του ύφους που υπηρετούμε.

Ο Κωστής Μαραβέγιας και η Νατάσα Μποφίλιου ως καλεσμένοι. Πώς έγινε η επιλογή τους και με ποιο τρόπο θα συνυπάρξετε στη σκηνή;

Η Νατάσσα μας και ο Κωστής μας… είναι φίλοι μας. Έχουμε μοιραστεί τόσες ιδιαίτερες μουσικές στιγμές. Γλεντάμε μαζί, τραγουδάμε μαζί, συγκινούμαστε μαζί. Συνήθως, στο στενό κύκλο μιας παρέας… για εμάς. Τους ζητήσαμε να επικοινωνήσουμε αυτή την αίσθηση της παρέας μπροστά στους φίλους των ΣΟΥΑΡέ και είμαστε απλά τόσο τυχεροί που το δέχτηκαν και οι δυο με την τόσο συγκινητική στήριξή τους. Ένα στιγμιότυπο θα έχουμε επί σκηνής με τους καλεσμένους μας με στόχο να τους απολαύσουν οι φίλοι μας σε ένα διαφορετικό πλαίσιο από αυτό που τους έχουν συνηθίσει στις μεγάλες τους εμφανίσεις. Εξάλλου, έχουν συμπράξει και οι δύο δισκογραφικά μαζί μας, και ήταν ευκαιρία να ακουστούν ζωντανά τα τραγούδια στα οποία συμμετείχαν, όπως αυτά ηχογραφήθηκαν.

Πείτε μας για τη συνεργασία με τον Πέτρος Βαγιόπουλο και πότε να περιμένουμε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ;

Ο Πέτρος μας… είναι το έβδομο μέλος των ΣΟΥΑΡέ όπως συνηθίζει να λέει και ο ίδιος, κάτι το οποίο μας τιμά ιδιαίτερα. Με τον Πέτρο δουλεύουμε σκληρά τα τελευταία χρόνια. Μας έχει εμπιστευτεί τις συνθέσεις του, μας έβαλε στη δισκογραφία προσφέροντάς μας απλόχερα την πολύτιμη εμπειρία του και τις μοναδικές του συνθέσεις. Αγάπησε τον ήχο μας τον οποίο σε σημαντικό βαθμό διαμόρφωσε δισκογραφικά, καθώς πρόκειται για δεινό ενορχηστρωτή.

Όσο αφορά στο ολοκληρωμένο άλμπουμ, θα χρειαστούμε λίγο χρόνο ακόμη. Δεν βιαζόμαστε, δεν έχουμε και την πολυτέλεια να βιαστούμε. Τα κομμάτια μας βγαίνουν με το ρυθμό που προλαβαίνουμε. Δεν μπορούμε να τρέξουμε πιο γρήγορα. Κάθε κομμάτι που βγάζουμε όμως είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση. Η ηχογράφηση και η μίξη του Αλκαίου είναι ιεροτελεστία, έπειτα έρχονται τα γυρίσματα και το μοντάζ του βίντεο όπου αναλαμβάνει ο Γιάννης δράση. Τέλος, ο Λευτέρης παίρνει τα ηνία και ντύνει με τα γραφικά του το έργο συνδέοντας τη μουσική και το βίντεο με το εικαστικό κομμάτι. Εξάλλου κάθε δίσκος 78 στροφών δυο κομμάτια δεν είχε όλα κι όλα; Δίνουμε την αγάπη και το χρόνο που θεωρούμε ότι αξίζει σε κάθε κομμάτι, ώστε να βγει όπως το θέλουμε!

Παρόλα αυτά η ΣΜίΛΗ – το άλμπουμ με τον κύκλο των τραγουδιών του Πέτρου σε στίχους της Μερόπης Γραμμένου – κοντεύει να ολοκληρωθεί και θα κυκλοφορήσει από το Όγδοο μόλις ηχογραφήσουμε και τα τρία εναπομείναντα τραγούδια του, ως συνήθως με εκλεκτές συμμετοχές.

Με το λαϊκό και ρεμπέτικο τραγούδι ως βάση, με ποια άλλα είδη θα μπορούσατε να τα συνδυάσετε και να πειραματιστείτε;

Τα ακούσματά μας δεν περιορίζονται παρά μόνο από την αισθητική μας. Η κλασσική μουσική, η τζαζ, η ροκ η ελληνική παράδοση, όλα υπάρχουν μέσα στον ήχο μας. Δεν αναγνωρίζουμε σύνορα και είδη στη μουσική. Κάθε μουσικός όταν παίζει, μέσα στον ήχο του βάζει αναπόφευκτα όλα τα ακούσματά του. Αυτό το πάντρεμα της αισθητικής καθενός από τα έξι μέλη των ΣΟΥΑΡέ, δίνει έναν ήχο ο οποίος προκύπτει από τη μουσική εμπειρία μας ως μονάδες και ως ολότητα. Συνέχεια πειραματιζόμαστε με ό,τι μας αρέσει και αυτό που βγαίνει είναι ο ήχος μας.

Πώς έχει διαφοροποιηθεί ο χώρος της μουσικής στην ψηφιακή εποχή του YouTube και πώς μπορεί να αξιοποιηθεί προς όφελος των καλλιτεχνών;

Μας αρέσει ότι ο ακροατής ακόμη και της πιο απομακρυσμένης περιοχής έχει πρόσβαση στη μουσική μας και δεν εξαρτάται από τα μουσικά γούστα του δισκοπώλη της γειτονιάς ή την επιλογή μιας εταιρίας να προωθήσει ή όχι έναν καλλιτέχνη. Μας αρέσει ότι το βίντεο κλιπ μας το βλέπουν όλοι οι φίλοι μας τη στιγμή που κυκλοφορεί και μπορούν να το βλέπουν και να το ξαναβλέπουν όποτε επιθυμούν και δεν περιμένουμε από τα τηλεοπτικά κανάλια για να παίξουν, αν παίξουν το κλιπ μας μια στο τόσο.

Από την άλλη… θα θέλαμε να βγάζουμε χρήματα από τη μουσική; Ασφαλώς. Δουλειά μας είναι, θα έπρεπε να έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε αποκλειστικά από αυτήν και για να φτάσεις να πληρωθείς από τις πλατφόρμες σοβαρά χρήματα, το ελληνικό κοινό δεν αρκεί γιατί είμαστε λίγοι. Αλλά αυτή είναι η γλώσσα μας, σ’ αυτήν τραγουδάμε και σ’ αυτήν συγκινούμαστε.

Ποιο είναι το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό σας όνειρο;

Το αναφέραμε ακριβώς από πάνω. Να μπορούμε να ζούμε από τη μουσική ώστε να ξεκινάει κάθε μέρα μας με μουσική. Να μελετάμε να κάνουμε συνέχεια πρόβες, να έχουμε το χρόνο να παράγουμε ακατάπαυστα νέες προτάσεις. Να ταξιδεύουμε παντού για να επικοινωνούμε παντού τη μουσική μας. Χωρίς να μας ενδιαφέρει εάν θα μπορέσει το μαγαζί της δυσπρόσιτης περιοχής να μας πληρώσει.

Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καταξιώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;

Οι ζωντανές εμφανίσεις προσφέρουν το δεσμό διότι είναι το κοινό βίωμα. Στη σκηνή είναι που σε γνωρίζει ο κόσμος. Στη σκηνή επάνω παίρνεις την ανάδραση, βλέπεις εάν η δουλειά σου έπιασε τόπο. Εκεί είναι και η έκθεση, εκεί μετράς τις δυνάμεις σου και εκεί μοιράζεσαι τη μουσική σου. Η δισκογραφική παρουσία εντούτοις δεν είναι καθόλου αμελητέα. Εκεί παρουσιάζεις τη δουλειά σου με στόχο τη διαχρονικότητα. Το έργο που παρουσιάζεις δισκογραφικά θα είναι προσβάσιμο από τον μελλοντικό ακροατή και θέλεις να έχει λόγο να σε ακούσει, όσα χρόνια και αν έχουν περάσει από την κυκλοφορία.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows και τι θα συμβουλεύατε, τα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική;

Όποιος ασχολείται με τη μουσική γνωρίζει πολύ καλά ότι χρειάζεται συνεχή δουλειά, παιδεία και βηματάκια αργά και σταθερά. Η τηλεόραση μπορεί να βοηθήσει, να δώσει μια ισχυρή ώθηση ή ένα άνοιγμα σε μεγαλύτερο κοινό. Ο τηλεθεατής συνήθως παρακολουθεί με κάπως χαλαρή διάθεση και αυτό έχει ως αποτέλεσμα η πληροφορία που προσλαμβάνει να είναι ευκαιριακή και πρόσκαιρη. Η δημοσιότητα που δίνει είναι ως επί το πλείστον εφήμερη. Μπορεί βέβαια για κάποιους καλλιτέχνες να είναι κατάλληλη μορφή επικοινωνίας.

Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποιοι είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;

Έξι είμαστε οι ΣΟΥΑΡέ, θα διαλέγαμε από έναν δίσκο και με βαριά καρδιά θα ήμασταν στη δύσκολη θέση να αποκλείσουμε έναν, μάλλον με κλήρωση. Ο Αλκαίος θα διάλεγε έναν δίσκο με τρίο πιάνο-βιολί και τσέλο, κατά πάσα πιθανότητα του Μότσαρτ. Ο Λευτέρης το OK Computer των Radiohead, η Ανατολή το Χαμόγελο της Τζοκόντας του Χατζιδάκι. Ο Μιχάλης (από ελληνικούς δίσκους) θα έπαιρνε τον δίσκο “Φοβάμαι” του Βασίλη Παπακωνσταντίνου γιατί έχει μέσα μπασάρα από το Γιώργο Ζηκογιάννη και η ενορχήστρωση είναι του Κώστα Γανωσέλη. Ο Κώστας το Μέσω Νεφών του Νίκου Παπάζουγλου και ο Γιάννης το “a night at the opera” των Queen (αλλά θα θέλει να ακούει και των άλλων 5 τους δίσκους). Εάν μας έλειπε κανένα τραγούδι που δεν διαλέξαμε, θα προσπαθούσαμε να το παίξουμε μόνοι μας. 😎