Ο συνθέτης Γιώργος Σπανός μιλάω στον Κωνσταντίνο Μανίκα, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ με τίτλο “Kidoble”.
1. Κυκλοφόρησε άλμπουμ σας με τίτλο «Kidoble». Πώς θα το χαρακτηρίζατε;
Ελπίζω “ενδιαφέρον”! Είναι μια δισκογραφική δουλειά που προσπαθούμε να “συνδυάσουμε” τις τέχνες της μουσικής, των εικαστικών και της λογοτεχνίας. Έγραψα έξι οργανικές συνθέσεις και παρακάλεσα αγαπημένους φίλους λογοτέχνες και εικαστικούς να συνεργαστούμε. Εργάστηκαν “τυφλά” ο ένας από τον άλλο κι έτσι, προέκυψαν τα έξι μουσικά κομμάτια, όπου το καθένα συνοδεύεται από ένα εικαστικό έργο και μία λογοτεχνική παράγραφο. Οι λογοτέχνες που συμμετέχουν είναι οι Ά. Γέροντας, Σ. Μίχου, Γ. Ριζιώτη, Γ. Στόγιας, Κ. Τσιουφης & Κ. Υφαντής. Οι εικαστικοί μας είναι οι Ε. Βλαχάκης, Ν. Γιαβρόπουλος, Α. Γιακουμάκης, Γ. Νταλάρα, Τ. Παπαδοπούλου, Ν. Σπανού & Κ. Τάτσης. Τέλος, μας τίμησαν με τις μουσικές συμμετοχές τους οι Ν. Αθανασιάδης, Δ. Βασιλάκης, Ν. Βασιλάκης, Μ. Καπηλίδης, Ν. Καπηλίδης, Π. Λογαράς, Β. Παρασκευαΐδης, Γ. Πολίτης & Χ. Ραφαηλίδης.
2. Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των λογοτεχνικών κειμένων και των εικαστικών έργων που πλαισιώνουν τις συνθέσεις και τι σηματοδοτούν;
Όπως λέγαμε και πιο πάνω, δεν θέλησα να “κατευθύνω” τα πράγματα! Ο κάθε λογοτέχνης και εικαστικός δούλεψαν ανεξάρτητα.
3. Σας εκφράζει περισσότερο ένα μουσικό είδος ή είστε ανοιχτός σε διαφορετικές μουσικές επιρροές;
Μου αρέσει να πειραματίζομαι με διαφορετικά πράγματα.
4. Είναι η οργανική μουσική αυτή με την οποία θέλετε να εκφράζεστε ή σας ενδιαφέρει και ο χώρος του τραγουδιού;
Κυρίως ναι αλλά όχι αποκλειστικά. Έχω ήδη εκδώσει μια δισκογραφική δουλειά με τραγούδια (το “Ζήσε”, 2004) μεσολάβησε το “Blue Passion” με οργανικές συνθέσεις και έχω πρόθεση να ακολουθήσει άλλη μία δουλειά με τραγούδια και μια κυκλοφορία με τις δουλειές μου απ’ το θέατρο.
5. Πώς κρίνετε τις εξελίξεις στη μουσική και την κυριαρχία νέων ρευμάτων τα τελευταία χρόνια;
Δεν έχω την αίσθηση ότι ακούμε νέα ρεύματα όσο περνάνε τα χρόνια. Νομίζω ότι το μουσικό υλικό έχει κορεστεί και όσο περνάνε τα χρόνια ανακυκλώνεται. Αυτό που φαίνεται να δημιουργεί την αίσθηση της αλλαγής έχει να κάνει περισσότερο με τα μέσα ακρόασης και διακίνησης της μουσικής (διαδικτυακές πλατφόρμες κ.λ.π.).
6. Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό όνειρο σας;
Θα ήθελα να εκδώσω τις δύο πιο πάνω δισκογραφικές δουλειές.
7. Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις αυτές που καθιερώνουν έναν καλλιτέχνη στη συνείδηση του κοινού;
Δεν το γνωρίζω.
8. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει πλέον ο ψηφιακός κόσμος (πχ YouTube) στην προσέγγιση των ακροατών;
Νομίζω πια πως σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα η μουσική διακινείται μέσα από τέτοιες πλατφόρμες του ψηφιακού κόσμου.
9. Ένας μήνας “καραντίνα”. Ποια είναι οι πέντε δίσκοι που θα θέλατε μαζί σας;
Love Over Gold (Dire Straits), Ommadawn (Mike Oldfield), Το χαμόγελο της Τζοκόντας (Μάνος Χατζιδάκις) , Τα Μεγάλα Τραγούδια (Μάρκου Βαμβακάρη), Kind of Blue (Miles Davis) και David Russell Plays Bach.