Γράφει η Πολυξένη Ζαρκαδούλα
Σαν σήμερα γεννήθηκε «ο γίγαντας της κωμωδίας», ο Νίκος Ρίζος. Σίγουρα θα τον έχουμε συνδυάσει με πιο κωμικές ταινίες αφού μέσα από αυτές τον έχουμε λατρέψει. Έπαιξε σε ρόλους με πολύ γνωστά ονόματα του θεάτρου αλλά και της τηλεόρασης. Απέκτησε δικό του θίασο. Παράλληλα για την προσφορά του στον πολιτισμό του απονεμήθηκαν βραβεία. Είναι ένας από τους ηθοποιούς της γενιάς του που ξεχώρισε. Έπαιξε στον κινηματογράφο, στο θέατρο και στην τηλεόραση. Δε φοβήθηκε ούτε και “μείωσε” την αξία κάποιου εξ αυτών.
Ο Νίκος Ρίζος γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1924 στην Άρτα. Καταγόταν από μια φτωχή οικογένεια γι’ αυτό το 1946 μετακόμισε στην Αθήνα προς αναζήτηση καλύτερης τύχης και φοίτησε στη σχολή Πάντειο.
Η τύχη με το μέρος του
Όταν ήρθε στην Αθήνα κι ενώ έψαχνε δουλειά για να ζήσει για καλή του τύχη γνώρισε τον συγγραφέα Ναπολέοντα Ελευθερίου ο οποίος του πρότεινε δουλειά σαν αντιγραφέας στο θέατρο. Δηλαδή να αντιγράφει από το πρωτότυπο στα κείμενα που έπρεπε να ερμηνεύσουν οι ηθοποιοί, να τα μοιράζει και παράλληλα να τους τα μαθαίνει. Επειδή εκείνη την εποχή δε φοιτούσαν όλοι σε υποκριτικές σχολές, ούτε είχαν γνώσεις τους τα διάβαζε και τους βοηθούσε στην ερμηνεία. Κι εκείνοι του έδιναν κάτι για τη βοήθειά του. Έτσι η πρώτη του δουλειά με το που ήρθε στην Αθήνα ήταν σχετική με το θέατρο.
Τα πρώτα του βήματα
Η πρώτη του θεατρική παράσταση ως ηθοποιός ήταν το 1948 στην «Άνθρωποι, άνθρωποι» του Αλέκου Σακελλάριου στο θέατρο «Μετροπόλιταν». Το 1954 έπαιξε μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Διονύση Παπαγιανόπουλο, Τον Μίμη Φωτόπουλο στην ταινία «Το ποντικάκι» σε σενάριο και σκηνοθεσία Νίκου Τσιφόρου και Γιώργου Ασημακόπουλου. Το 1956 έπαιξε μαζί με μεγάλα ονόματα όπως ήταν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, η Σμάρω Στεφανίδου, ο Βασίλης Λογοθετίδης στην ταινία «Ο ζηλιαρόγατος» σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Τζαβέλλα. Το 1959 έφτιαξε μαζί με τους Γιάννη Γκιωνάκη και Τάκη Μηλιάδη τον δικό του θίασο. Εν τω μεταξύ έπαιξε σε πολλούς άλλους θιάσους, όπως: Ακροπόλ, Κοτοπούλη, Βέμπο κ.α.
Το 1961 μέχρι το 1965 μαζί με τη Γεωργία Βασιλειάδου και τον Βασίλη Αυλωνίτη έφτιαξαν καινούργιο θίασο. Στη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας τέλεσε διευθυντής του κινηματογράφου Άστορ τον οποίο μετέτρεψε σε θέατρο. Το 1961 έπαιξε στην κωμική ταινία «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός» δίπλα στους Βασίλη Αυλωνίτη και τη Γεωργία Βασιλειάδου σε σενάριο του Νίκου Τσιφόρου και σκηνοθεσία του ίδιου σε συνεργασίας με τον Πολύβιο Βασιλειάδη. Το 1967 έπαιξε δίπλα στη Ρένα Βλαχοπούλου, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Ανδρέα Μπάρκουλη στην ταινία «Βίβα, Ρένα» σε σενάριο των Λάκη Μιχαηλίδη και Γιώργου Κατσαμπή και σε σκηνοθεσία Κώστα Καραγιάννη. Το 1968 έπαιξε στην αισθηματική κομεντί «Η αρχόντισσα κι ο αλήτης» δίπλα στον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Διονύση Παπαγιανόπουλο σε σενάριο του Λάκη Μιχαηλίδη και σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου. Το 1977 έπαιξε στην τηλεοπτική σειρά «Ο δρόμος» που κράτησε τρία χρόνια μαζί με την Έλσα Ρίζου (σύζυγός του), τη Μάρθα Καραγιάννη, τη Μαρία Ιωαννίδου, τον Ντίνο Καρύδη σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη, Τάκη Χατζηαναγνώστου και Πάνο Γλυκοφρύδη και σκηνοθεσία Κώστα Λυχναρά. Το 1998 έπαιξε για τελευταία φορά στην τηλεόραση με την δραματική κοινωνική τηλεοπτική σειρά «Η αίθουσα του χρόνου» μαζί με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, Μαρία Ναυπλιώτου σε σενάριο Ντόρας Φατσέα και σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου. Την ημέρα που άφησε την τελευταία του πνοή έπαιζε και το τελευταίο επεισόδιο της σειράς αυτής.
Οι βραβεύσεις του:
Ο Νίκος Ρίζος είχε λάβει το τιμητικό βραβεία Παναθήναια από το Θεατρικό Μουσείο για το γέλιο που είχε προσφέρει. Από τον δήμο Αθηνών και τον δήμο Μοσχάτου επίσης έλαβε δύο βραβεία για τη συνολικότερη προσφορά του στην τέχνη.
Η προσωπική του ζωή:
Από την πρώτη στιγμή που γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγό του, Έλσα Λαμπροπούλου που ήταν χορεύτρια και ηθοποιός, ήξερε πως θα την παντρευόταν. Μαγεύτηκε από την ομορφιά και το ταλέντο της. Μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Κωνσταντίνο. Σε όλα τα χρόνια ζωής του το ζευγάρι παρέμεινε ενωμένο κι ευτυχισμένο. Ποτέ δεν ντράπηκε για το ύψος του ίσα ίσα που αυτό το χαρακτηριστικό του το έκανε ατού του και στοιχείο του ακόμα και στην καλλιτεχνική του ζωή.
Το τέλος της ζωής του:
Ο Νίκος Ρίζος έφυγε από τη ζωή στις 20 Απριλίου του 1999 από πνευμονικό οίδημα. Μια αδιαθεσία που ένιωσε τον οδήγησε στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα. Τελικά έπαθε υπέστη οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και οδηγήθηκε στον θάνατο. Κηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Πηγές:
- «Νίκος Ρίζος» https://www.sansimera.gr/biographies/43
- Newsroom, «Ο Νίκος Ρίζος με τη σύζυγό του και τον γιο του -Ευτυχισμένος, στο σπίτι του, το 1976», 9 Σεπτεμβρίου 2022,
https://www.iefimerida.gr/zoi/nikos-rizos-me-ti-syzygo-toy-kai-ton-gio-spiti
- Κυριάκος Γεωργόπουλος, «Νίκος Ρίζος: 24 χρόνια από τον θάνατο του τεράστιου “κοντού” του ελληνικού κινηματογράφου», 20 Απριλίου 2023, https://www.instyle.gr/epikairotita/nikos-rizos-24-chronia-apo-ton-thanato-tou/
- Μαρία Μαχαλιώτη, «Νίκος Ρίζος: ένας άνθρωπος με τεράστιο ανάστημα», 20 Απριλίου 2023, https://www.maxmag.gr/afieromata/nikos-rizos/
- Ελευθερία Πετρωτού, «Νίκος Ρίζος-Συγκλονίζει η αποκάλυψη του γιου του: «Ο πατέρας μου ξεψύχησε στον δρόμο»-Η τραγική σύμπτωση της μέρας του θανάτου του», 4 Ιουλίου 2023, https://www.mynews.gr/nikos-rizos-sygklonizei-i-apokalypsi-toy-gioy-toy-o-pateras-moy-xepsychise-ston-dromo-i-tragiki-symptosi-tis-meras-toy-thanatoy-toy-vid/
