Γράφει η Βαρβάρα Ηλιοπούλου, Πολιτισμολόγος – Κοιν. Επιστήμονα

Σύμφωνα με νεότερες επιστημονικές έρευνες αποδεικνύεται  ότι οι συμπεριφορές ναρκισσισμού δεν πηγάζουν από τη μεγαλοιδέα που έχει κάποιο  άτομο για τον εαυτό του, αλλά κυρίως από την ανασφάλεια που διακατέχεται  και είναι αυτή που ευθύνεται πίσω από το ναρκισσισμό που προβάλλει.

Πολλές φορές την παρουσιάζουν έντονα και ως δραστηριότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μάλιστα με μεγάλη επικέντρωση στον εαυτό τους.

Οι όποιες συμπεριφορές υπερβολικής αυταρέσκειας που εμφανίζονται από ναρκισσιστικά άτομα δημιουργούν δυσάρεστο κλίμα στον περίγυρο καθώς και αισθήματα χαμηλής εκτίμησης προς το πρόσωπο τους. Αυτή η συμπεριφορά που έχει γίνει διαδεδομένη μέσω των κοινωνικών δικτύων αποκαλείται ως συμπεριφορά «flexing» και δεν συντροφεύει απαραίτητα άτομα που έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, αλλά κυρίως άτομα ανασφαλή που με αυτό τον τρόπο της αυτοπροβολής προσπαθούν να διαχειριστούν τις ανασφάλειες τους.

Ο ναρκισσισμός καταγράφεται ως διαταραχή προσωπικότητας με σημάδια υπερβολικής αγάπης του εαυτού και διακρίνεται στον μεγαλειώδη ναρκισσισμό και στον ευάλωτο. Από την άλλη υπάρχει και μια σχετιζόμενη κατάσταση η ψυχοπαθητική προσωπικότητα που χαρακτηρίζεται κι αυτή από μεγαλειώδη αίσθηση εαυτού. Γι αυτό οι ερευνητές σχεδίασαν ένα δείκτη το flex (perFormative seLf-Elevation indeX) προκειμένου να ανακαλύψουν την αυτοεικόνα που καθοδηγείται από την ανασφάλεια και των υψηλών εντυπώσεων με αποτέλεσμα την τάση της υπερβολικής ανύψωσης του εαυτού. Έτσι διαπιστώθηκε ότι το flex μπορεί να συσχετισθεί με τον ναρκισσισμό, αλλά όχι με τη ψυχοπαθητική συμπεριφορά. 

Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι αυθεντικοί ναρκισσιστές είναι ανασφαλείς και περιγράφονται καλύτερα από τον τύπο του ευάλωτου ναρκισσισμού, ενώ ο μεγαλειώδης ναρκισσισμός μπορεί καλύτερα να γίνει κατανοητός ως έκφραση  ψυχοπαθητικής συμπεριφοράς..

Επιπλέον ο ναρκισσισμός κατανοείται καλύτερα ως μια προσαρμογή για να καλυφθεί και να ξεπεραστεί η χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Οι ναρκισσιστές με τη συγκεκριμένη συμπεριφορά  κάνουν τους άλλους να τους συμπαθούν λιγότερο μακροπρόθεσμα, κάτι που ενισχύει τις ανασφάλειές τους με αποτέλεσμα να  οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο αυτάρεσκων συμπεριφορών.

Τελικά μήπως ο ναρκισσισμός δεν αφορά την υπερβολική αγάπη του εαυτού, αλλά την απέχθεια του; Οι έρευνες σε αυτό το πεδίο βρίσκονται  σε συνεχή ρυθμό και αναμένουμε τα αποτελέσματα τους.