Γράφει η Βαρβάρα Ηλιοπούλου, Πολιτισμολόγος – Κοιν. Επιστήμονας

Μία από τις  κύριες αρνητικές ιδιότητες  που χαρακτηρίζουν τα μοναχικά άτομα είναι η απαισιοδοξία. Επίσης τα άτομα αυτά πολλές φορές τείνουν να νιώθουν ενοχές και να διακατέχονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση, ιδιότητες που τους φρενάρει τη δυνατότητα  αντιμετώπισης των δύσκολων καταστάσεων που προκύπτουν στην καθημερινή ζωή.

Τα άτομα που αισθάνονται μοναξιά παρουσιάζουν λιγότερη εξωστρέφεια αλλά και περισσότερη συστολή, πολύ χαμηλή κοινωνικότητα και πίστη σε σχέση με τους συνανθρώπους τους που αισθάνονται λιγότερη μοναξιά. Διακρίνονται διότι συχνά αποφεύγουν τις κοινωνικές συναναστροφές και απομονώνονται από τους γύρω τους. Επίσης νιώθουν την αποξένωση και προβάλλουν δυσκολία  στην εμπιστοσύνη τους με τους άλλους. Πολλές φορές ασκούν έντονη κριτική στον εαυτό τους και αυτό τους δημιουργεί περισσότερο άγχος και απαισιοδοξία. Άλλο αρνητικό χαρακτηριστικό είναι και τα υψηλά επίπεδα κοινωνικού άγχους καθώς και η ελλιπής κοινωνική στήριξη που μπορεί να δεχτούν από τον περίγυρο. 

Μια μορφή  αντιμετώπισης των παραπάνω αρνητικών χαρακτηριστικών που χαρακτηρίζουν ένα μοναχικό άτομο είναι η ανάπτυξη και έκφραση των κοινωνικών του δεξιοτήτων.

Όταν συναλλασσόμαστε με τους γύρω μας, σε οποιαδήποτε περίπτωση εκφραζόμαστε κοινωνικά και χρησιμοποιούμε τη γλώσσα του σώματος. Επίσης χρησιμοποιούμε την κοινωνική μας ευαισθησία προκειμένου να μεταφράσουμε τα διάφορα στίγματα της επικοινωνίας αυτής. Η επιστήμη αναφέρει ότι οι κοινωνικές δεξιότητες μπορούν να καταταγούν είτε στα στοιχεία της προσωπικότητας, είτε στις ικανότητες που διαθέτει το κάθε άτομο συνολικά. Η ανάπτυξη και ενδυνάμωση των ικανοτήτων του ατόμου για κοινωνική συμμετοχή, διευκολύνει τόσο την έναρξη, όσο και τη διατήρηση των κοινωνικών επαφών και την αποφυγή της μοναξιάς.

Έτσι λοιπόν η συναναστροφή και η επικοινωνία γίνεται εποικοδομητική  και δημιουργούνται επιτυχημένοι κοινωνικοί ρόλοι όταν το κάθε άτομο αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό τις κοινωνικές του δεξιότητες. Έτσι είναι πλέον σε θέση να δομήσει μια κοινωνική αυτοεικόνα με θετικό πρόσημο, η οποία με τη σειρά της θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση του και έτσι θα είναι σε εγρήγορση και  ετοιμότητα για κάθε κοινωνική κατάσταση που θα κληθεί να αντιμετωπίσει. Επιπλέον ξεκινά η αίσθηση τόνωσης της αυτοεκτίμησης του και μείωσης του κοινωνικού του άγχους. 

Όσο οι κοινωνικές δεξιότητες παραμένουν ελλιπείς, τόσο και οι πιθανότητες έναρξης των κοινωνικών επαφών παραμένουν στάσιμες με συνέπεια τα συναισθήματα μοναξιάς να αποκτούν αυξητική τάση.