Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, συγγραφέας

Μια αληθινή ιστορία διαθέτει πάντα την ιδιαίτερη γοητεία του ατόφιου, του ανόθευτου και μη λογοτεχνικά επιτηδευμένου. Μια ιστορία που αφορά την Κατοχή, τον πόνο που προκάλεσε, και το ρόλο της μοίρας στις ζωές των ανθρώπων, αποκτά διπλό ενδιαφέρον.

Η Μαρίλλη Διαμαντή στο βιβλίο της “Ο επιζών – Μια δεύτερη ευκαιρία”, ξετυλίγει το κουβάρι της πιο αιματοβαμμένης σελίδας της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας μέσα από τα γεγονότα που σημάδεψαν τη δική της οικογένεια. Μια πολυμελή οικογένεια με πέντε μέλη της να συμμετέχουν στην Αντίσταση και μόνο ένα να επιβιώνει. Ο Παύλος είναι ο τυχερός αλλά ταυτόχρονα και ο υπαρξιακά “άτυχος” της υπόθεσης. Παραμένει ως απομεινάρι μιας τεράστιας καταστροφής, μιας ουσιαστικής ανατροπής, στο μεταίχμιο της χαράς και της θλίψης.

Η συγγραφέας καταγράφει με πιστότητα και σαφήνεια, δίχως να αποζητά την αίγλη του ιστορικού, όλα τα στοιχεία μιας πολύ δύσκολης εποχής. Η Λαμία και τα βιώματα των οικείων της γίνονται το μέσο για να αποτυπωθεί η εξελικτική πορεία, τα κρίσιμα συμβάντα αλλά κυρίως ο τρόπος που όλα αυτά επιδρούν στην οικογενειακή ζωή και στην πρόοδο του κάθε ατόμου.

Παραστατικός, λιτός λόγος, δεν εκβιάζει το συναίσθημα αλλά το δημιουργεί, το κάνει να αναβλύζει. Δεν ψάχνει τις απαντήσεις στα μεγάλα πανσνθρώπινα ερωτήματα αλλά μέσα από την τραγικότητα του ατομικού συνάδει την επίδραση του συλλογικού.

Ο Επιζών, ίσως τελικά να είναι ένας από εμάς. Να είναι ο άνθρωπος που ξεφεύγει από τον ανεμοστρόβιλο του απρόβλεπτου και επιμένει να αγωνίζεται για τη σωτηρία του προβλέψιμου.