/Μαργαρίτα Βαρλάμου: Στόχος του Ίψεν είναι να μένουμε πάντα άφωνοι, γεμάτοι με τα ερωτηματικά μας

Μαργαρίτα Βαρλάμου: Στόχος του Ίψεν είναι να μένουμε πάντα άφωνοι, γεμάτοι με τα ερωτηματικά μας

Η ηθοποιός Μαργαρίτα Βαρλάμου πρωταγωνιστεί στην παράσταση “Εντα Γκάμπλερ” του Ίψεν στο θέατρο BIOS. Με αυτή την αφορμή απαντά στις ερωτήσεις που τις θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας.

Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση “Έντα Γκάμπλερ” του Ίψεν, στο θέατρο BIOS. Πείτε μας κάποια παραπάνω στοιχεία για το έργο και τη δομή του;

Το έργο, ένα ψυχολογικό δράμα, πραγματεύεται την απόλυτη ανάγκη της Έντα Γκάμπλερ για ελευθερία που όμως είναι εξίσου ισχυρή με την επιθυμία της να κυριαρχήσει και να διαμορφώσει την μοίρα ενός άλλου ανθρώπου.

Αυτό δημιουργεί μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις μέσα σε ένα πλαίσιο χειριστικών σχέσεων, με τους υπόλοιπους ρόλους.

Η Έντα Γκάμπλερ ως το τέλος παραμένει κόρη του πατέρα της Στρατηγού Γκάμπλερ, και όχι σύζυγος του Γιόργκενσεν Τέσμαν.

Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος, πώς επιδρά στην εξέλιξη της πλοκής και τι σας δυσκόλεψε στην ερμηνεία του;

Η Τέα Έλβστεντ έχει χαρακτηριστεί «η πιο γενναία γυναίκα στη Νορβηγία» ( Robyn Rodriguez), εγκατέλειψε τον σύζυγο της, έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην δημιουργία ενός πρωτοποριακού βιβλίου και βοήθησε τον εραστή της που πάλευε με εθισμούς να αποτοξινωθεί και να ανακτήσει την δύναμη για ζωή και σταθερότητα.

Ο σκηνοθέτης κι οι συμπαίκτες μου στην διάρκεια των προβών συνεισέφεραν στη δημιουργία μίας ξεχωριστής εμπειρίας που εξομάλυνε κάθε δυσκολία.

Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θα αποκομίσει ο θεατής;

Ο σκηνοθέτης της παράστασης μας, Δημήτρης Γεωργαλάς, απαντά μοναδικά σε αυτό : «Πιστεύω πως ο στόχος του Ίψεν είναι να μένουμε πάντα άφωνοι, γεμάτοι με τα ερωτηματικά μας. Οι απαντήσεις είναι προσωπική υπόθεση του καθενός.»

Ζούμε σε μια εποχή που στερεότυπα και προκατακλήψεις έχουν ξεπεραστεί ή κάτω από τη φαινομενική “ανοχή” συνεχίζει να κρύβεται μια ρατσιστική και σεξιστική διάθεση;

Αντιλαμβάνομαι ότι η ανάγκη να ρωτήσετε «αν συνεχίζει να κρύβεται ρατσιστική ή σεξιστική νοοτροπία» είναι η απάντηση.
Χρειάζεται χρόνος και προσήλωση για να αλλάξουν στρεβλώσεις αιώνων σε αυτά τα ζητήματα.

Είναι το θέατρο η προτεραιότητα του ηθοποιού ή πλέον κάθε μέσο αποτελεί μια ιδιαίτερη πρόκληση;

Στις σημερινές συνθήκες προτεραιότητα του ηθοποιού και του καλλιτεχνικού κόσμου γενικότερα, είναι να επιβιώσει σε ένα μη φιλικό περιβάλλον.

Ποια είναι τα επόμενα άμεσα σχέδια και ποιο το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό σας όνειρο;

Το αφήνω στη ζωή να ξεδιπλώνει τα σχέδια για το μέλλον μου, ξέρει καλύτερα επειδή είναι σοφότερη.

Χρειαζόμαστε περισσότερο ρομαντισμό ή ρεαλισμό στις ζωές μας;

Χρειαζόμαστε τους άλλους ανθρώπους.
Πέρα από τον εαυτό μας, πέρα από το εγώ.
Για οποιαδήποτε άλλη αναζήτηση, εύχομαι Καλή Τύχη!