Η στιχουργός Γιόλα Αργυροπούλου απαντά στις ερωτήσεις που τις θέτει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, με αφορμή την κυκλοφορία ενός νέου τραγουδιού που αναφέρεται στα ζώα πρόσφυγες πολέμου.

Ένα νέο τραγούδι «Δε θα σ’ αφήσω πίσω», σε στίχους σας, μουσική Γιώργου Παντέλογλου και ερμηνεία του ίδιου και της Κέλλυς Βουδούρη. Σε τι αναφέρεται;

Το τραγούδι, μια ανάθεση σε εθελοντική βάση από τον Δήμο Δάφνης-Υμηττού και την Πρόεδρο της Πενταμελούς Επιτροπής για τα αδέσποτα, κ. Γεωργίας Σκιαδοπούλου, αναφέρεται στα ζώα πρόσφυγες πολέμου. Τα ζώα της Ουκρανίας και κάθε πολέμου. Το «Δε θα σ’ αφήσω πίσω» είναι  η  χωρίς δισταγμό απόφαση και  διαβεβαίωση  του ανθρώπου του ζώου, προς εκείνο, πως δεν πρόκειται να το αφήσει πίσω, όπως πολλά από τα πράγματα που αναγκάζεται να αποχωριστεί . Το θεωρεί πολύτιμο και μέλος οικογένειας.

Τι συναισθήματα αποτυπώνετε σε αυτό το τραγούδι σε σχέση με τον πόλεμο και την προσφυγιά;

Για όλα τα συγκλονιστικά και τα μεγάλα, πόσο μάλλον για έναν πόλεμο, οι λέξεις είναι αδύναμες να αποτυπώσουν την παλέτα συναισθημάτων, που εδώ είναι όλες οι αποχρώσεις του μαύρου. Μαύρο, πιο μαύρο, ακόμα πιο μαύρο, αποκαΐδια και στάχτη. Και κόκκινο του αίματος… Τιμώντας  τα 100 χρόνια  από την Μικρασιατική Καταστροφή οι Έλληνες εμπεδώσαμε τί σημαίνει προσφυγιά. Σημαίνει φόβος και απόγνωση. Ανασφάλεια, λύπη, αδικία και όλα όσα γεννά το γκρέμισμα της όποιας στημένης ζωής του καθένα. Σημαίνει  ξεριζωμό.  Και διλήμματα. Διλήμματα σαν πελώρια κύματα που σε πνίγουν. Είναι σπαρακτικό να νιώθεις πως χάνεις τις ρίζες σου.

Το τραγούδι επισημαίνει και τις συνέπειες του πολέμου στα ζώα. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, τί θέλετε να τονίσετε μέσα από τον στίχο σας;

Θα ήθελα να τονίσω το «ευκόλως εννοούμενο». Πως κάθε  ζωή μετράει. Κάθε ψυχή έχει συναισθήματα. Χαίρεται, πονάει, θυμώνει, αγανακτεί, απολαμβάνει,  υποφέρει. Ας σταματήσουμε να επαναλαμβάνουμε αυτό το  λάθος, πως όλα  επηρεάζουν μόνο εμάς. Και ας συνειδητοποιήσουμε τα αποτελέσματα των πράξεων ή της απραξίας μας σε τούτο τον πλανήτη.

Μπορεί η τέχνη να συμβάλλει εντονότερα στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για την προστασία των ζώων;

Εσείς βλέπετε τους πολιτικούς ή κάποιον ή κάτι  άλλο  να μπορεί να το καταφέρει; Ο Σκύλος στο Δρόμο, η  ηλεκτρονική  σελίδα που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ζώων και τα στηρίζει μέσα από δράσεις πολιτισμού, πιστεύει ακριβώς αυτό. Ως δημιουργός της, φυσικά και  συμμερίζομαι την άποψη. Την ψυχή μπορείς να την πλησιάσεις με πολλούς τρόπους  αλλά  η τέχνη διαθέτει το αποκλειστικό προνόμιο να καταδύεται στο άβατον  και να τη θεραπεύει. Ο άνθρωπος μπορεί υπέροχα να κρύβεται από όλους. Η ψυχή του όμως γνωρίζει την αλήθεια TOY. Και αυτή η αλήθεια βγαίνει πάντα μπρος από το δημιούργημα του καθώς πρόκειται για την  έκφραση της.

Οφείλει ο καλλιτέχνης να εκφράζει την άποψη του για τα κοινωνικά δρώμενα ή πρέπει να μένει απερίσπαστος στο έργο του;

Κανείς δεν οφείλει τίποτα σε κανέναν! Ο καλλιτέχνης, αφού μοιραία εμπνέεται από το περιβάλλον του πάντα παίρνει θέση μέσα από το έργο του, ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιεί. Κάποιοι ως πιο εκδηλωτικοί ή εξωστρεφείς ή «ανταριασμένοι», μη φοβούμενοι να χάσουν κοινό  (όπως π.χ η Νατάσσα Μποφίλιου που δεν κωλώνει απ’ όσο μας έχει δείξει μέχρι τώρα) έχουν αυτό το συμβάδισμα με το έργο τους. Και στην ουσία είναι ακριβώς αυτοί που παραμένουν απερίσπαστοι από το έργο τους. Γιατί αυτό είναι το έργο τους.

Ποια είναι τα επόμενα δημιουργικά σχέδια σας; 

Κάποια δουλεύονται, άλλα θα βγάλουν κεφάλι οσονούπω. Όλα ωστόσο έχουν άμεση σχέση  και συγγένεια με την έκφραση της  γραφής, την πολιτιστική δράση και την στήριξη στον αδύναμο.

Σας ευχαριστώ