Η Νεκταρία Βαρσαμή – Πουλτσίδη και η Γιώτα Καλαμαρά που έχουν συγγράψει το παιδικό βιβλίο “Σχολικοί Τροχονόμοι: Στο σχολείο με ασφάλεια”, απαντούν στις ερωτήσεις του Κωνσταντίνου Μανίκα.
«Σχολικοί Τροχονόμοι: Στο σχολείο με ασφάλεια». Πώς προέκυψε η ιδέα για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη: Είναι μια ιδέα που στριφογύριζε στο μυαλό μου πάρα πολύ καιρό. Ως σχολικός τροχονόμος και γνωρίζοντας από πρώτο χέρι όλα όσα αντιμετωπίζουμε, καλά και άσχημα, σκέφτηκα πως ο κόσμος θα έπρεπε να μάθει τη δουλειά που κάνουμε. Πόσο μάλλον όταν ψάχνοντας, δεν βρήκα κανένα βιβλίο που να θίγει το συγκεκριμένο θέμα. Συζητώντας λοιπόν την ιδέα μου με την έτερη συγγραφέα του βιβλίου, η οποία είναι αστυνομικός, αποφασίσαμε να γράψουμε αυτό το εκπαιδευτικό παραμύθι και να μιλήσουμε για το έργο των σχολικών τροχονόμων αλλά και τη συνδρομή της ελληνικής αστυνομίας.
Τι θέλετε να αποκομίσουν οι αναγνώστες από το βιβλίο σας;
Γιώτα Καλαμαρά: Επιθυμούμε να μεταδώσουμε τη σημαντικότητα του έργου των σχολικών τροχονόμων και της αστυνομίας της χώρας μας και να βεβαιώσουμε μαθητές και γονείς ότι και οι μεν και οι δε, κάνουμε ότι χρειαστεί για την ασφαλή μετάβαση στο σχολείο.
Ποια ακριβώς είναι η δομή του και με ποιο τρόπο παρουσιάζεται το θέμα;
Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη: Η μικρή μας πρωταγωνίστρια, ξεκινάει ένα πρωινό για το σχολείο της με τα πόδια. Έτσι της δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσει το έργο των σχολικών τροχονόμων, να συνομιλήσει μαζί τους και να μάθει τη σπουδαιότητα της δουλειάς τους. Ταυτόχρονα γνωρίζει και κάποια πράγματα που αφορούν την αστυνομία και την σπουδαιότητα αυτής στην ασφάλειά της.
Πιστεύετε ότι ένα τέτοιο βιβλίο μπορεί να δώσει απαντήσεις για την ανάγκη ύπαρξης κι ενίσχυσης των σχολικών τροχονόμων;
Γιώτα Καλαμαρά: Και βέβαια ναι. Η ιστορία μας παρουσιάζει μια μαθήτρια που μεταβαίνει στο σχολείο της και με τη βοήθεια των σχολικών τροχονόμων, περνάει από έναν πολυσύχναστο και μεγάλης κυκλοφορίας δρόμο, με ασφάλεια. Γονείς και μαθητές, θεωρώ πως νιώθουν σιγουριά με την ύπαρξη των σχολικών τροχονόμων.
Ποια είναι η στάση γονιών και παιδιών, απέναντι τους;
Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη: Οι περισσότεροι είναι ευγενικοί, χαμογελαστοί και ακολουθούν τις οδηγίες μας. Όμως υπάρχουν και κάποιες σπάνιες περιπτώσεις που δεν περιμένουν και περνούν το δρόμο βιαστικοί, δυσχεραίνοντας το έργο μας και θέτοντας τους εαυτούς τους σε κίνδυνο. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι η αγενής συμπεριφορά των οδηγών όπου και αρκετές φορές δεν σταματούν και γίνονται ειρωνικοί.
Η πολιτεία αντιμετωπίζει επαρκώς το ζήτημα της ασφάλειας στους δρόμους όπου υπάρχουν σχολεία και μπαινοβγαίνουν διαρκώς μικρά παιδιά;
Γιώτα Καλαμαρά: Ο νομοθέτης, εξαιτίας των συχνών τροχαίων ατυχημάτων και της αύξησης της κυκλοφορίας μπροστά σε σχολεία, συμπεριέλαβε μια διάταξη στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και θέσπισε την ύπαρξη και χρήση σχολικών τροχονόμων για την οδική ασφάλεια των μαθητών. Ο θεσμός υφίσταται από το 1997 και οι σχολικοί τροχονόμοι εκπαιδεύονται κατάλληλα, θεωρητικά και πρακτικά από τα Τμήματα Τροχαίας μας. Ο θεσμός είναι πλέον γεγονός σε όλες τις μεγάλες πόλεις και ακόμα πιο ενθαρρυντικό είναι το γεγονός πως υπάρχουν πλέον και σε μικρότερα χωριά.
