Η τραγουδοποιός κι ερμηνεύτρια Λυδία Σέρβου * συνομιλεί με τον Κωνσταντίνο Μανίκα με αοφρμή την εμφάνιση της στη μουσική σκηνή Σφίγγα και το νέο της τραγούδι “Η μνήμη είναι που πονά”.

Πέμπτη 17 Μαρτίου στη μουσική σκηνή Σφίγγα. Τι θα περιλαμβάνει η παράσταση;

Μετά από δύο χρόνια απουσίας, λόγω των γνωστών συνθηκών, θα βρεθώ και πάλι στη σκηνή της «Σφίγγας» συντροφιά με τους υπέροχους και σταθερούς συνεργάτες μου, Νεοκλή Νεοφυτίδη στο πιάνο και στις ενορχηστρώσεις, Βασίλη Δρογκάρη στο ακορντεόν, Παντελή Ντζιάλα στις κιθάρες και Ανδρέα Νικόλη στα κρουστά, για να παρουσιάσουμε ένα πρόγραμμα γεμάτο ενέργεια και συναισθήματα. Η χαρά μου όμως είναι διπλή, διότι θα μοιραστώ τη σκηνή με την υπερταλαντούχα ηθοποιό – και όχι μόνο- Άννα Κουτσαφτίκη, γνωστή από την συμμετοχή της στην τηλεοπτική σειρά «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα». Με την Άννα γνωριστήκαμε από τα social media μέσα στην πανδημία και αφού ανακαλύψαμε πως έχουμε πολλές κοινές αγάπες, είπαμε να τις μοιραστούμε και με το κοινό. Μαζί μας θα είναι επίσης μια νέα ερμηνεύτρια με ιδιαίτερη φωνή, η Ηλιάνα Δημητρακοπούλου.

Νέο τραγούδι με τίτλο “Η μνήμη είναι που πονά”. Πώς προέκυψε αυτή η δημιουργία;

Το τραγούδι αυτό είναι βιωματικό. Σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου, έπεσε στα χέρια μου ένα απόσπασμα από τον «Οιδίποδα» του Σοφοκλή το οποίο έλεγε πως «…τελικά αυτό που πονάει περισσότερο είναι η μνήμη». Αμέσως μου ήρθαν στο μυαλό τα λόγια του Μάνου Χατζιδάκι «…φοβήθηκα τη μνήμη και την σκότωσα» και άρχισα να επεξεργάζομαι αυτές τις δυο φράσεις και να κατανοώ πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η μνήμη στις ζωές μας. Κάπως έτσι τηλεφώνησα στη φίλη και στιχουργό Μαρίνα Φραγκεσκίδου και της ζήτησα να γράψει έναν στίχο με τον τίτλο «η μνήμη είναι που πονά». Η μουσική γεννήθηκε μόλις διάβασα τον στίχο της Μαρίνας και ομολογώ πως είναι η πρώτη φορά που δεν είχα ενδοιασμό για το αν έπρεπε να μοιραστώ με τον κόσμο μια δική μου μελωδία. Καθοριστικό ρόλο, βεβαίως, στο τραγούδι έπαιξε η καταπληκτική ενορχήστρωση του Νεοκλή Νεοφυτίδη, ο οποίος κατάφερε να καταλάβει μέσα από την απλή μελωδία που του έστειλα, τι ακριβώς ήθελα να πω.

Μουσικά θέλετε να κινείστε σε ένα συγκεκριμένο μουσικό ύφος ή είστε ανοιχτή σε διαφορετικές επιρροές;

Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες. Κινούμε όπου με πάει η ψυχή μου, και είμαι ανοιχτή σε οποιαδήποτε πρόσκληση και πρόκληση.

Κατά τη γνώμη σας ως δημιουργός, προηγείται η μουσική ή ο στίχος, σε ένα τραγούδι;

Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τον εαυτό μου δημιουργό, προς Θεού. Σαν μουσικός και ερμηνεύτρια όμως, νιώθω πως ο στίχος προηγείται της μουσικής. Κάθε τραγούδι είναι μια ιστορία, ο ερμηνευτής καλείτε μέσα σε δυο με τρία λεπτά να μεταφέρει στο κοινό αυτό που έχει γράψει ο ποιητής ή ο στιχουργός. Η μουσική ντύνει το συναίσθημα του στιχουργού και όταν καταφέρουν αυτά τα δύο να ενωθούν πραγματικά τότε έχουμε ένα εξαίσιο αποτέλεσμα.

Ποια είναι τα στοιχεία που καθιστούν μοναδική μια ερμηνεία;

Κάθε ερμηνεία είναι μοναδική. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίσει είναι η «αλήθεια» του κάθε ερμηνευτή. Τα βιώματά του. Ο ψυχισμός του. Έχω παρατηρήσει τελευταία ότι όσο μεγαλώνουμε οι τραγουδιστές, τόσο περισσότερο καθρεφτίζεται στις ερμηνείες μας ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά μας. Αν, για παράδειγμα, είσαι ένας θετικός άνθρωπος τότε και οι ερμηνείες σου κάτι θετικό θα έχουν. Αν είσαι μίζερος, μίζερες θα είναι και οι ερμηνείες.

Πώς κρίνετε την πορεία της ελληνικής δισκογραφίας στην εποχή του YouTube;

Δισκογραφία δυστυχώς δεν υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Όλα έχουν αντικατασταθεί από το youtube και τις διάφορες ψηφιακές πλατφόρμες. Δεν είμαι αντίθετη σε αυτό…πολλές φορές βοηθάει αυτός ο τρόπος να μπεις σε περισσότερα σπίτια. Αλλά δεν μου αρέσει που έχει χαθεί η μαγεία του φυσικού προϊόντος. Θυμάμαι με τι αγωνία περίμενα να βγάλει νέο δίσκο η Αλεξίου, ο Νταλάρας, η Γαλάνη για να τον αγοράσω και να επεξεργαστώ τα πάντα. Από το εξώφυλλο, τους συντελεστές, τις φωτογραφίες κλπ. Ήταν για μένα ιεροτελεστία να ακούσω ένα καινούργιο βινύλιο ή cd του αγαπημένου μου καλλιτέχνη. Ίσως και για αυτό επιλέγω εκτός από τα ψηφιακά τραγούδια να βγαίνουν οι δουλειές μου και σε φυσικό προϊόν με όποιο κόστος εμπεριέχει αυτό.

Είναι οι ζωντανές εμφανίσεις, αυτές που καθιερώνουν έναν καλλιτέχνη;

Σίγουρα οι ζωντανές εμφανίσεις σε φέρνουν σε άμεση επικοινωνία με το κοινό. Και στο κοινό δεν μπορείς να κρυφτείς…Ο κόσμος βλέπει τα μάτια σου, το σώμα σου, τις δονήσεις της ψυχής σου, σε αντίθεση με το ηχητικό μέσον που είναι απρόσωπο. Αυτά είναι συστατικά που σε συνδυασμό με τις επιλογές, τη στάση ζωής και την προσωπικότητα που έχει ο κάθε καλλιτέχνης μπορούν να τον καθιερώσουν.

Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική;

Θα του έλεγα να ψάξει βαθιά μέσα του και να απαντήσει στο εαυτό του, για ποιον λόγο θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική και το τραγούδι. Αν αισθάνεται ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτά, τότε να ακολουθήσει την καρδιά του. Δυσκολίες υπάρχουν όπως σε όλους τους χώρους. Αν κοιτάς, όμως, μέσα σου και δεν ξεφεύγεις από τον στόχο σου, τότε η δύναμή σου θα σε οδηγήσει εκεί που ονειρεύεσαι.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό σας όνειρο;

Έχω πει στο παρελθόν ότι τα όνειρά μου δεν τα λέω για να μην φοβηθούν και φύγουν. Δεν έχω απωθημένα. Νιώθω ευλογημένη για ότι έχω κάνει και για το γεγονός ότι ποτέ δεν έχασα τον στόχο μου. Να τραγουδάω για να αναπνέω, να τραγουδάω για να ζω. Αυτό που θα μου έδινε τεράστια χαρά θα ήταν μια δισκογραφική δουλειά με δυο πιάνα και φωνή σε επανεκτελέσεις τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι.

• Η Λυδία Σέρβου, είναι διπλωματούχος Κλασσικού Τραγουδιού (τάξη: Βασίλη Γιαννουλάκου) και Βυζαντινής Μουσικής (τάξη: Εμμανουήλ Χατζημάρκου) καθώς και πτυχιούχος της σχολής Πιάνου (τάξη: Βασιλικής Γαϊτάνου) και Ανώτερων Θεωρητικών (τάξη: Βαλεντίνου Πατρικίδη).
  Παρακολούθησε, ως ενεργό μέλος, σεμινάρια τραγουδιού και πιάνου με σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως η Ghena Dimitrova, η Δάφνη Ευαγγελάτου, η Τζένη Δριβάλα, ο Rudolf Knoll, ο Lazar Berman και ο Paul – Badura Skoda, παιδαγωγικής της μουσικής με βάση το σύστημα «Kodály» και διεύθυνσης χορωδίας και, επιπλέον, κατέχει την άδεια εκπαιδευτικού του προγράμματος «μουσικής και κίνησης» για νεογέννητα έως και 7 ετών από την Kindermusik International καθώς και πιστοποιητικό επιμόρφωσης από το ΕΚΠΑ με εκπαιδευτικό αντικείμενο την «Μουσικοκινητική Αγωγή» που διατέθηκε στο Ακαδημαϊκό Έτος 2015-2016.
  Στο ξεκίνημά της καριέρας της, συνεργάστηκε με τη Μαρίζα Κωχ σε παραστάσεις και δισκογραφικές παραγωγές, ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος στο Εργαστήρι «Βιωματικής Μουσικής Παιδείας» της Μαρίζας Κωχ για παιδιά.
  Έχει δώσει συναυλίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Ενδεικτικά, έχει εμφανιστεί ως σολίστ υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Πυλαρινού με την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ και του Λουκά Καρυτινού με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Χαλάψη ερμήνευσε στο Ηρώδειο, σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση, το έργο του Γιώργου Πονηρίδη «Δύο Μουσικές Αφηγήσεις» σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη· ακόμα, έλαβε μέρος στην παράσταση «Θολά Νερά», στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, μαζί με τον Μάριο Φραγκούλη και τη Νένα Βενετσάνου, όπου ερμήνευσε τραγούδια σε ποίηση Νίκου Καββαδία. Συνεργάστηκε, επίσης, στην Ελλάδα, με την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών και το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, στο πλαίσιο συναυλιών για την ανάδειξη Νέων Ελλήνων Συνθετών και με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Έμμετρον» και, στην Κύπρο, με την Ελληνική Ορχήστρα Παραδοσιακής Μουσικής «Εστουδιαντίνα» σε καλλιτεχνική επιμέλεια του Γιώργου Θεοφάνους.
  Εμφανίστηκε στο Ηρώδειο ως σολίστ στην παράσταση «Μικρασία φεύγαμε… και για σένα λέγαμε» σε σκηνική επιμέλεια της Σοφίας Σπυράτου και καλλιτεχνική επιμέλεια του Ζαχαρία Καρούνη.
  Στο πλαίσιο των «Τσιτσανείων 2017», στο Φρούριο των Τρικάλων ερμήνευσε τραγούδια του Δημήτρη Μητροπάνου στη συναυλία- αφιέρωμα «Ο δικός μας Δημήτρης – ο Μητροπάνος της καρδιάς μας» και μαζί με τη Φωτεινή Βελεσιώτου και τη Λιζέτα Καλημέρη στον Μύλο Ματσόπουλου ερμήνευσαν Βασίλη Τσιτσάνη στη μουσική παράσταση « Οι Μούσες του Τσιτσάνη».
  Συμμετείχε σαν ερμηνεύτρια και βοηθός παραγωγής στο σύγχρονο Ορατόριο του Γιώργου Θεοφάνους «Παναγία, η μητέρα του Φωτός» σε σκηνοθεσία και χορογραφίες Πέτρου Γάλλια, που παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στην Κύπρο.
  Η αγάπη της για τον Μάνο Χατζιδάκι και η μακροχρόνια μελέτη στη ζωή και το έργο του, την οδήγησαν σε μια σειρά συναυλιών αφιερωμένες στον συνθέτη, με κορυφαία αυτή στην Κύπρο «για δύο πιάνα και δύο φωνές» με τους πιανίστες Πλωτίνο Μικρομάτη και Σάββα Σάββα.
  Έχει εργαστεί σαν καθηγήτρια Βυζαντινής Μουσικής στο Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο της Παλλήνης και από το 2000 διδάσκει πιάνο, σύγχρονο τραγούδι και θεωρία της μουσικής σε Ωδεία των Αθηνών και της Μήλου. Δίδαξε στο «Μουσικό Εργαστηράκι» και στο «Μουσικό Εργαστήρι Studio» του Γιώργου Θεοφάνους και ανέλαβε τη φωνητική προετοιμασία των παιχτών της ομάδας του για το τηλεοπτικό show «X-FACTOR» για δύο σεζόν.
  Τον Δεκέμβριο του 2013 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός της δίσκος από την Cobalt Music με τον τίτλο «Κάμε τον ύπνο σύννεφο», ο οποίος περιλαμβάνει 16 νανουρίσματα με την υπογραφή κορυφαίων συνθετών της Ελληνικής Μουσικής όπως οι: M. Θεοδωράκης, Μ. Λοΐζος, Χρ. Λεοντής, Ν. Κυπουργός, B. Δημητρίου, Χ. Αλεξίου, Η. Λιούγκος, Στ. Κορκολής και Γ. Θεοφάνους.
  Την περίοδο αυτή ετοιμάζει τη δεύτερη προσωπική της δισκογραφική δουλειά με τον τίτλο «ψυχή που δεν ξοδεύτηκε» από την οποία μόλις κυκλοφόρησε το τραγούδι «η μνήμη είναι που πονά» σε μουσική δική της και σε στίχους της Μαρίνας Φραγκεσκίδου. Επίσης ετοιμάζει και το δεύτερο μέρος των Νανουρισμάτων με τίτλο «Κοιμήσου να ονειρευτείς» τα οποία θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις «Μετρονόμος».